Aan de top (VOLTOOID)

12

De afgelopen dagen en weken weigerde mijn moeder veel tegen me te praten. Niet dat ik er problemen mee heb, ik heb liever dat ze niks zegt dan dat ze constant loopt te zeiken. Matt en ik zijn niet meer gewoon vrienden, maar we zijn ook niet echt friends-with-benefits of iets in die richting. We hebben nog wel een paar keer gezoend, maar zijn nooit echt verder dan dat gegaan. Het ene moment kan Matt me ineens weer heel dwars zitten en het volgende moment is hij ineens heel lief tegen me, op dat soort momenten kan ik hem wel door het raam gooien. Niet letterlijk natuurlijk, maar je snapt wat ik bedoel. Ineens slaat iemand zijn handen voor mijn ogen. "Guess who?" hoor ik. Van schrik trap ik in een reflex naar achter. Meteen haalt de persoon zijn handen van mijn ogen en ik hoor hem zacht vloeken. "Was dat nou echt nodig Bel?" zegt Matt terwijl hij over zijn scheenbeen wrijft. "Moet je me maar niet zo laten schrikken." zeg ik. "Je staat letterlijk Sil te poetsen, hoe ver was je wel niet weggedroomd?" zegt Matt lachend. "Ver genoeg." zeg ik en ik gooi de borstel terug in mijn poetskist. Met een hand poetsen is toch wat zwaarder dan ik had verwacht. Ook al raadde de dokter het me af om met gips naar de paarden te gaan, ik kon Silvercloud gewoon niet zo lang missen. "Wat zijn je plannen voor vandaag?" vraagt Matt. Ik kijk hem onderzoekend aan. "En waarom ben jij daar ineens zo geïnteresseerd in?" vraag ik. "Nou ja, ik dacht misschien kunnen we samen wat gaan doen." zegt Matt. Ik kijk even naar mijn gips en trek dan vragend een wenkbrauw op. "Daarmee bedoel ik een film bij mij kijken ofzo, niet iets waarbij je je arm nodig hebt slimpie." voegt hij eraan toe. "Alles is beter dan bij mijn moeder in de buurt zijn." zeg ik en ik neem Silvercloud mee naar zijn stal. "Wilt ze nog steeds niet met je praten?" vraagt Matt. Ik haal mijn schouders op. "Ik weet niet of ze nu denkt dat ik wil stoppen met rijden, want dat is zeker niet waar. Maar al dat intensieve trainen en altijd maar aanhoren dat er iets beter kan ben ik wel een beetje klaar mee." zeg ik. Ik schuif de staldeur dicht en hang Silverclouds halster ervoor. "Wat gaat er gebeuren als je gips eraf mag?" "Ik weet het niet zeker. Of ze doet alsof er niks gebeurd is en gaat door met waar we voor het ongeluk waren gebleven, of er gaat daadwerkelijk iets veranderen." zeg ik. Samen met Matt loop ik naar zijn auto. Als we bij zijn huis aankomen krijg ik meteen weer flashbacks van het feest. Ik volg Matt naar zijn kamer en plof neer op zijn bank. Gelukkig heeft hij een tv op zijn kamer, anders hadden we in de woonkamer moeten gaan zitten en het is niet heel chill als zijn ouders zomaar binnenkomen als we bezig zijn. Matt zet een random film aan en komt naast me zitten. Ik laat mijn hoofd op zijn schouder rusten en zucht diep. Op dit soort moment kan ik echt van hem genieten. Maar helaas duren dit soort moment nooit te lang. "Bel, je hoofd is zwaar." zegt Matt met een bloedserieuze uitdrukking. "Straks breek je mijn schouder nog." Ik ga recht op zitten en geef hem een duw. "Komt omdat ik zo slim ben." zeg ik lachend. "Nou ja, slim... Ik kan meerdere situaties opnoemen waarin jij niet zo slim bezig was." zegt Matt lachend. "Hé, dat is in het verleden. Wees blij dat we weer normaal tegen elkaar doen." zeg ik. Matt buigt voorover om me een zoen te geven, maar ik houd hem tegen. "Voordat we weer hieraan beginnen, is er een ons? Ik bedoel, gaat deze relatie ergens heen of blijft het bij eens in de zoveel tijd zoenen?" vraag ik. "Ik dacht dat jij degene was die zei dat er miljoenen redenen waren waarom wij niet bij elkaar passen?" zegt Matt nonchalant. "Matt, ik ben serieus." zeg ik. Matt haalt even diep adem. "Ik moet eerlijk zijn, ik had mijn twijfels toen ik je zoende in het ziekenhuis. Jij was net uit de narcose, ik had diezelfde ochtend nog gezegd dat ik tijd nodig had. Ik heb daarna ook even nodig gehad om alsnog na te denken over wat ik precies wilde, en dus ging het door met zoenen en verder niks. Maar bij jou voel ik iets wat ik nog nooit bij iemand anders heb gevoeld. Alsof ik in tien achtbanen tegelijk ga." zegt Matt met een glimlach. Ik moet lachen. "Uiteindelijk merkte ik dat ik aan je dacht als je er niet was en je gewoon bij me wilde hebben. Dus ik hoop dat er een ons is en dat die ook voor altijd blijft." Mijn hart smelt. Dit keer ben ik Matt voor en druk ik mijn lippen op de zijne. Als ik me terugtrek en hem even aankijk zie ik de pure liefde in zijn ogen. "Dus dan is het officieel?" fluister ik. Matt drukt nog een kus op mijn lippen en glimlacht dan. "Het is officieel."

Whoops een tijdje vergeten te updaten en ben ook niet heel veel online geweest door bepaalde redenen🙈 Ik heb ook daarom al bijna 2 weken niet geschreven, maar gelukkig heb ik vooruitgeschreven dus ik kan blijven uploaden (als ik het niet vergeet haha). Momenteel ben ik ook niet op mijn best en heb ik van verschillende dingen al een break genomen om even alles op een rijtje te krijgen. Vooral school vind ik atm moeilijk om alles bij te houden, dus totdat ik weer op schema ben pauzeer ik het schrijven denk ik even, maar ik blijf wel gewoon uploaden. Xxx me