May mga taong akala natin dumating lang para sirain yung buhay natin, madalas iniisip natin yung mga taong sinisira tayo, para sa trip lang, paano kung nag tagpo kayo ng hindi sinasadya para sa isang mahalagang bagay na bubuo sa pag katao mo?
Sabe nila "We meet new people accidentally for purpose" pero paano mo nga naman na masasabe na may purpose ang pag kakakilala mo sa isang taong wala naman ibang ginawa kung hindi ang inisin ka at sirain ang araw mo?
Paano kung gusto mo na pala yung taong iyong kinamumuhian?
Paano kung mahal mo na pala s'ya hindi mo lang napapansin?
Eh, paano ko nga s'ya magugustuhan kung wala s'yang ibang ginawa kung'di ang sirain ang araw ko? at maging mayabang lang sa campus. Crush ko ba s'ya kung hinahanap ko ang presensya niya? Eh,paano kung kaya ko hinahanap ang presensya n'ya ay naninigurado lang ako na walang mang gu-gulo saken.
Eh, ba't ba kase tinatanong ko pa kung wala naman akong pake alam diba? hindi pwede, malabo!!!!
Malabong-malabo na magustuhan ko s'ya dahil masama ugali, bully, takaw away, mapang lait, casanova, masyadong mayabang at manwhore
**********
Hello! this is my first time writing a story so if there's any mistakes, wrong grammar or the way the characters deliver the dialogue, I hope you understand since this story is still under editing :'))
BINABASA MO ANG
Crossed Paths Accidentally On Purpose
General FictionXanthus Dwight Villaflor a man that he thinks he can get all the woman's heart in just one wink and he believe that everything he wants, he get, not until he met Zephaniah Amber Daleziel Stones. What could be the purpose, why their paths crossed?
