My Possessive Vampire

Illusion

Seven : My Vampire Lover 💐

Illusion

I'M HAVING a difficult time processing this.

Ano bang ibig sabihin ni Jungkook na bago siya makagawa ng stupid na bagay? Hindi ko maintindihan. At bakit sinabi ni Taehyung na siya ang nakakuha sakin?

Patuloy lang siya sa paghila sakin hanggang makarating kami sa isang malaking kwarto. Isang library.

"Bakit mo sinabing marka nang isang bampira ang nasa kamay mo?" huminga ito ng malalim habang sinasara ang pinto.

He gestures towards the couch and I took a seat. "Nakita na rin naman niya kaya wala na ring silbi kung magsisinungaling pa tayo, diba?." Kamot ulo kong sabi.

Taehyung sighed as he sat at the other end of the couch. "Now you've gotten me involved," reklamo niya.

"Well, hindi mo naman iyon kaylangang gawin." sabi ko. "Bakit mo ba kasi sinabi 'yon?" tanong ko.

"Iyon lang ang nakikita kong paraan para tumigil siya sa kakatanong." paliwag niya.

But why him of all people? I mean, bakit siya ang dapat magpanggap?

"Can't you just be grateful that I did something like that to protect you?" hindi makapaniwalang sabi niya sa akin.

"Sorry," nahihiyang sabi ko. "I guess I owe you two already." I chuckled.

"Two?" tanong niya.

"For the tea and bread last night, tapos ngayon naman." nakangiting sagot ko.

"Wag mo ding kalimutan 'yung coat na pinahiram ko sa iyo." biro niya.

Oo nga pala, siya din ang nagpahiram ng coat noong sinira ni Jungkook ang damit ko.

Both of us shared a laugh after that. I was actually surprised to see Taehyung laughing, it somewhat made me feel comfortable.

"Don't let your guard down Eli. No matter how human I act, tandaan mong may parte pa rin sakin ng isang bampira. Hindi ka dapat magtiwa basta-basta."

Imbes na matakot ay mas lalo lang akong lumapit sa kaniya at tinitigan siya ng diretso sa kaniyang mga mata. Napansin kong napaka ganda pala ng mga mata niya at napaka inosente ng kaniyang mukha.

Ano nga kasi ulit iyong sinasabi niya? Wala sa sarili kong sabi.

Agad siyang umatras palayo sakin at umiwas ng tingin. Siguro ay narinig niya kung ano ang nasa isip ko.

"I'll still trust you, I want to," I smiled.

He shook his head in disbelief. "Matigas talaga ang ulo mo." natatawang sabi niya.

"Bakit mo nga pala ako dinala dito?" tanong ko.

"Para mailayo ka kay Jungkook sandali." sagot niya. "At para ma convinced din siya na ako nga ang nakakuha sayo. Who knew that your stubbornness is contagious?" kumento pa niya.

I grinned. Well at least I'd have no problem with Jungkook for a while. "Pero pwedi mo bang sabihin sakin kung bakit siya lang ang ganoon sa inyo?" alam kong alam niya na si Jungkook ang tinutukoy ko.

Taehyung looked hesitant at first but he just nodded.

"Isinumpa ang aming Mama noong pinagbubuntis niya si Jungkook. Kagagawan iyon ni uncle, kapatid ni Papa. My uncle was never on good terms with my father. It just so happens that they were in the midst of a big fight when my mother was pregnant. Natalo ni Papa si Uncle sa isang laban, hindi iyon matanggap ni Uncle kaya humanap siya ng paraan para makaganti kay Papa. And that's where he involved my mother and the child she was carrying."