Kabanata 6

222 28 7
                                    

Ah, now I know why it this hotel is one of the pride of Baguio. Bukod sa maganda ang interior, masasarap ang pagkain. Masiyahin ang mga tao at halatang ninanamnam ang bawat segundong nandito sila. It is indeed beautiful and calm, a very nice place to settle in. But maybe I somehow ruined the aura when I told him that, I didn't expect us to be this quiet. Everything feels heavy too, very uneasy.

Iginilid ko na ang aking kutsara at tinidor, ibigsabihin ay tapos na akong kumain. Kinuha ko ang aking tubig at uminom doon, matapos ay pinunasan ko ang gilid ng aking bibig at napatingin sa kanya.

Ang tindig nito habang kumakain at kung paano niya itaas ang kutsara papunta sa kanyang bibig, halatang meticuloso ang isang ito. He embodies every elegant man in town, just like what I said, to good to be true. Nag-iwas na ako ng tingin, hinihintay ko lang siyang matapos. I'm good now, sa tingin ko ay hindi naman na magrereklamo ang tiyan ko.

"Ma'am, here's your card..." Napatingin ako sa waiter na lumapit, ngumiti naman ako at kinuha na iyon. I glanced at him, tapos na siyang kumain. Sa gilid ng aking mata ay nakita ko pang nagpunas siya ng bibig gamit ang tissue. Hella good one, Van Gogh.

"Do you want to walk for a while? Maaga pa naman..." Aniya, I was a little startled when he offered me that. Ngunit alam kong mas napagod siya sa byahe kumpara sa akin na natulog lang. Kailangan niya ring magpahinga, bukas, may pupuntahan na naman kami.

"Ah no, we should just rest. Bukas na lang tayo maglibot, it would be good if you recharged tonight..." Mahina kong sabi, nakita ko naman ang dahan dahan niyang pagtango kaya tumayo na ako. He stood up too and we went back to our room. Ibinaba ko ang aking purse sa bedside table, nakita ko siyang pumasok sa banyo, maybe he'll do his night routine.

Inabot ko ang aming phone, yes. Amin. Nakita ko ang text ni Kuya doon, binuksan ko naman at binasa.

From: Kuya Gideon

Is this your new number? I will save it. We're done eating, try to call Dad to talk about it.

Agad din akong nag-type ng response, his message was sent ten minutes ago so maybe he is still on his phone.

To: Kuya Gideon

Hindi mo nabanggit sa kanya? Aren't he aware already? Maybe Lola told him na.

And I hit the send button. Nakaupo lang ako doon, naghihintay ng reply. Nang mag-vibrate iyon ay agad kong binuksan, I was expecting Kuya's reply to show up in the notification but I think it was from someone.

Alessandra

Please go back home, consider what your Dad suggests.

Iyon ang nabasa ko, ngunit hindi ko binuksan ang buong conversation. It is his privacy, I need to respect that. Ibinaba ko na ang phone sa kama nang makita ko siyang palabas, ako naman ang tumayo at pumasok sa banyo upang gawin ang night routine. I glanced at my reflection in the mirror, it somehow made me curious. That message. Siguro ay ganito rin ang nararamdaman niya noong nabanggit ko sa kanya iyon kanina bago kami kumain.

Curiosity

I cleanse my face with water only, nang matapos ay muli akong nag-toothbrush. After doing my routine, I went out from the bathroom at nakita siyang nagtitipa sa kanyang phone.

Maybe he's replying to the message he got earlier, dumiretso ako sa aking kama at ipinatong ang likod sa headboard ng kama. Naramdaman kong ibinaba niya na ang kanyang phone, napatingin ako sa kanya at nagulat ako nang mapagtantong nakatingin na rin siya sa akin.

"I've read it, pero hindi ko naman binasa 'yong palitan niyo ng---"

"It's alright, Paige. I'm not going to go back either..." Mabilis niyang sabi kaya napatigil ako sa kalagitnaan ng pagsasalita. Ngumiti siya at tumayo, dumiretso sa gilid ng pinto. "Shall I turn off the lights?" Nakita ko siyang hawak na ang switch, I cleared my throat as I nodded. It'll be fine Paige, bubuksan naman ang lampshade.

Your Melancholy Calls To MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon