Falling // Tomione

-3-

Yeni bölüm sınırı: 20 vote ve 40 yorum, bu arada çeviri bir Tomione hikayem var göz atarsınız sevinirim. İyi okumalar. *Çok çok kalp yollan yazar emojisi*

-------

✷ 10 Aralık 1943✷ 

"Noel dansı için sürekli teklifler geliyor. Hangisini seçeceğime asla karar veremiyorum, bana yardım etmelisin!" Eurydike alışılmamış bir heyecanla altın sarısı-kırmızıya boyanmış odaya girdiğinde Hermione'nin okumakta olduğu kitap yarım kalmıştı. İrkilerek kafasını kaldırdı, kahve gözlerini kırpıştırıp giysi dolabını birbirine katan arkadaşına ufak bir bakış attı. Bundan sonra kitabı aynı dikkatle okuyamayacağını biliyordu çünkü Eurydike her zaman çok konuşuyordu. 

Kitabı bir köşeye bırakıp kendini kaybetmişçesine söylenen arkadaşına döndü. 

"Hangisinden hoşlanıyorsan onunla git?" dedi omuz silkerek.

"Hoşlandığım kişiden hala mektup gelmedi, bu da beni kararsız ve agresif bir insan yapar. Abraxas beni asla fark etmeyecek Mione." dedi Eurydike üzgün bir şekilde, omuzları düşmüştü. Genç kız, Abraxas Malfoy'u hatırlayınca enerjisi bir anda sıfıra düşmüştü. Mione yatağından kalkıp arkadaşının yanına ilerledi, ince parmaklarıyla çenesini kavrayıp kendisine bakmasını sağladı.

"Neden artık sana değer veren birine şans vermiyorsun?" 

Eurydike ufak bir çocuk gibi, "Korkuyorum" dedi. 

Hermione ona üzgünce baktı, Eurydike yaşadıkları çağa göre oldukça rahat ve özgür bir kadındı. Güçlüydü, pek kimseyi umursamazdı ama konu aşk olduğunda ufak çocuklara dönüyordu. Mione onun için üzülüyordu, en yakın arkadaşı yıllardır duygusuz bir herife aşıktı. 

"Korkmana gerek yok, sen güzel bir kızsın." dedi, bu konuşmayı daha önce çok yapmıştı. Biliyordu ki konuşma asla işle yaramayacaktı, saatler sonra Eurydike yine arkadaşının yanına gelerek hıçkıra hıçkıra ağlayıp Greengrass ile Abraxas'ın nasıl el ele tutuştuğunu anlatacaktı. 

"Ben nasıl onun gibi duygusuz birine aşık oldum."

"İnan ben de bilmiyorum." dedi Hermione sarı saçları okşayarak, ilk sene birbirlerinden nefret ederlerdi. Eurydike her zaman inat edip Victoria Greengrass'a saldırırdı ve sonunda Abraxas Malfoy kendince Eurydike'ya dersini vermeye çalışırdı.

Tabi seneler içinde Eurydike'nın nefret duygusu yerini platonik aşka bırakmıştı. Hem de Abraxas'ın bundan haberi vardı, acımasızlık yapıp Eurydike'nın gözleri önünde nişanlısı olacak kıza sımsıkı sarılıp sürekli gösteriş yapıyordu. Acımasız herif. 

"O seni çok üzüyor Eurydike, onun yerine Richard Bones'a şans versen?" dedi Hermione ufak bir umutla, kaşlarını kaldırmış kızın bu teklife sıcak bakmasını umuyordu. 

Eurydike bu fikre güldü. "Komik öneriymiş Mione. Beni güldürmeyi başardın ama aklımı çelemedin."

"Peki, ben karışmıyorum o zaman." dedi Hermione ellerini havaya kaldırarak, inatçı Gryffindor'la savaşacak kadar güçlü değildi. O sırada Eurydike bir anda dikleşti, kaşlarını kaldırıp muzip göz bebeklerini Hermione'ye çevirdiğinde kabarık saçlı kız zorla yutkundu. Bu beden dili hiç iyi değildi.

"Hermione ben bir karar aldım, bu kararda beni desteklemenizi istiyorum." dedi Eurydike. Mione kaşlarını kaldırdı, ellerini kızın saçlarından çekerek ona odaklandı. Gözleri delice bakıyordu ve Hermione bu durumdan korkuyordu. Genelde bu bakışlar tehlikeli şeyler yapacakları zaman ortaya çıkardı, elbette Hermione'de cesurdu fakat başını belaya sokmaktan nefret ediyordu.