The Boss

Chapter 19

Andrea's pov

Kanina pa ako kinukulit ng mga to simula nung dumating ako buisit naman kasi si raymond eh sinabi pa yun at tsaka nakakainis kasi masyado siyang pa fall ayos lang sana kung sasaluhin nya ko at hindi na bibitiwan kaso hindi eh sinalo niya nga ako mas nilagapak niya naman ako ng mas malakas

"uyyy mag kwento ka na kasi anong meron sa inyo ni sir bilis na" sabi ni ram

"Alam nyong ex ko siya"

"bahala ka nga diyan tara na pabayaan natin siya wag pansinin, Alam namin kaso yung full story niyo hindi" sabi naman ni aine na umiral na naman yung pag ka  childish

"sige na sige na mag kkwento na pero sa atin lang to ahh walang lalabas sa opisina"

"oo naman promise" sabay sabay nilang sabi na nakangiti

"si raymond"

"lah talagang wala nang sir ahh"

"bawal may sir eh"

"bakit naman? Di ba dapat may sir kasi boss natin siya hay nako girl"

"basta"

"tuloy mo na yung kwento"

"si raymond ex boyfriend ko siya,siya yung boyfriend na maalaga, mapagmahal, napaka possesive din yung tipong kahit tumingin lang ako o tingnan lang ako ng ibang lalake eh para siyang makakapatay ng tao pero hindi ko ini expect na kaya niya pala akong lokohin nakita ko na kahalikan niya yung isa sa mga ex girlfriend niya nangyare yun mismong anniversary pa namin kaya ang sakit sakit para sa akin nun kaya nagpakalayo ako nung bumalik ako dito sa pilipinas pinalanangin ko na sana di na kami mag kita pa pero sadyang mapaglaro si destiny eh kaya nag kita at nagkita kami at masaklap pa boss ko pa ginusto ko mag resign na pero sabi ko sa sarili ko nakamove on na ko at wala na yun nakaraan na yun pero wala eh hindi pa pala ako nakakamove on ang sakit pa rin pala" medyo naiiyak na ko habang nag k-kwento ako

"hoyyy bakit kayo umiiyak diyan" natatawa kong sabi

"ehh nakakaiyak naman love story niyo ni sir" sabi ni ram habang nag pupunas ng luha

Hay nako buti na lang talaga may mga kaibigan akong ganito kahit na mga baliw sila minsan

"malay mo kayo pala talaga yung nakatadhana sa isa't isa"

"patawa ka din aine noh hindi yun mangyayare matagal na kong sumuko at siguro pinag tagpo lang kami pero di talaga para sa isa't isa"

"hindi pa tapos ang istorya nyo marami pang puwedeng mangyari"

"paano mo naman nasabing hindi pa tapos"

"basta alam ko lang"

"basta wala na wala ng pag asa"

"wag ka magsalita ng tapos kasi ang love maraming twist yan minsan masasaktan ka,minsan masaya,minsan akala mo tapos na pero hindi pa pala minsan kasi may storya na akala mo ending na yun pero twist lang pala yun sa story parang sa science lang akala mo tapos na yung discoveries sa lugar na yun pero hindi pa pala marami pang undiscover yung love ganun din"

"pero alam ko yung amin ni raymond matagal na natapos at natapos yun sa sad ending kasi hindi naman lahat ng istorya ay natatapos sa happy ending di ba"

"okay kung yan ang gusto mong paniwalaan tulog na ako"

"sige"

"tulog na rin ako"

Pag katapos nilang umakyat pumunta na rin ako sa 0 ko dito

Alam ko matagal ng tapos yung amin ni raymond matagal na simula nung umalis ako

Raymond's pov

Pagkatapos ko ihatid si andrea dumiretso ako sa bar ni quen isa sa mga kaibigan ko nandoon din daw sila chase,jacob at jd

Si jd naman torpe naming kaibigan nag panggap pa ngang bakla para mapalapit kay yassi yung babaeng kinababaliwan ng isang yun simula nung highschool

"huyy problema nyong dalawa?" tanong ni quen

"Wala naman"

"Ikaw jd may problema ka"

Hindi it sumasagot at sunod lang ang inom nito

"Sa tingin ko ito meron"

"Oo nga"

"Psst bakla Ano nga ba problems mo?" Pang aasar no quen

"Oo nga naman bakla magsabi ka nga" dagdag ko pa

"What the hell!! you two can you just shut up!! Don't talk to me" inis na sabi nito

"Tara na nga Raymond mukhang kailangan niya talagang mag isa"

"Uwi na ko quen"

Pagkasabi ko noon at umalis na Ako at sumakay sa kotse ko at nakita akong cellphone and I'm sure na hindi to sa akin kasi kulay pink binuksan ko at nakita ko and picture ni Andrea so it means sa kanya to

Nandito Ako sa harap ng bahay ng kaibigan ni andrea kasi nandito siya ngayon at may narinig akong nag titilian at Alam Kong yung mga kaibigan niya yun napangisi na lang Ako tsaka Ako nag door bell and narinig ko na kumalampag yung gate

"Ay sir" sabi ni ram

"Hi sir wait lang tawagin ko lang si Andrea" sabi ni aine Alam agad nito kung sino pinunta ko dito

"Bakit ka nandito?"

"Namiss kita agad eh" Biro ko sa kanya na lalong kinasimangot ng mukha niya ng akma na niya isasara yung gate tinulak ko yun

"Wait lang joke lang wag kang pikon ohh" tsaka ko binigay yung cellphone niya

"Nalaglag ata sa kotse ko nakita ko lang kanina"

"Thanks Alis na"

"Pero seryoso namiss kita tsaka pala puwede ka bukas?"

"Puwes Ako hindi kaya alis na hindi Ako puwede bukas"

Isinara niya na yung gate at Alam Kong pumasok na siya kasi may nag bagsak ng pinto kakaiba din yung isang yun hay kailan ko kaya mararanasan na hindi mo Ako tinatarayan at kailan ko kaya ulit maranasan na sabihan mo ng I miss you at I love you ang laki ng sinayang ko noon bakit ba kasi hindi Ako nag ingat ng sobra noon at pinairal yung pride at galit ko nag mukha pa akong tanga na nagagalit kasi iniwan niya Ako Pero Ako naman pala yung dahil kung bakit siya umalis

'Andrea Alam ko galit ka pa rin sa nangyari noon Pero di Ako susuko hanggat di kita makuha ulit gagawin ko lahat ng paraan na Alam ko hindi Ako papayag na mawala na naman sa akin at maiwan nanaman Ako kasi sa oras na yun baka hindi ko na kayanin at tuluyan na akong mabaliw naiisip ko pa lang na nasa piling ka ng ibang lalaki Parang pinapatay na Ako ng paulit ulit paano pa kaya kung mag katotoo hindi ko Alam and gagawin ko' sinulat ko yun sa isang papel

'I can give or do anything,everything just for you but you just have to give me one thing and please give me again that one thing give me your love again love me again I can sacrifice all just to get you again,I know it will be very hard to travel the path to your heart but I will never give up' nilagay ko as may tapat ng gate tsaka Ako nag doorbell

Pinatakbo ko na ang sasakyan ko pauwi 'sana mabasa mo andrea'