The Mafia's: Briefest Love (Series 5)

Chapter 19

White POV,

Napangiwi ako ng matapos na gamutin ni Flame ang sugat ko. Kaagad akung tumayo at inayos ang sarili ko. Magtatanghali na pala.

"Sorry White. Kung hindi sana ako pumunta dito hindi ka sana nabarel." Kaagad akung napatingin sa kanya at ngumiti.

"It's okay Flame. I'm use to it. Ganyan talaga sila mga gago." Saad ko kaya ngumiti na din ito. Pero kaagad kaming napabaling sa pinto ng bumukas ito at sumilip si B.

"Let's eat White and Flame right?" Kaagad namang tumango si Flame. "Okay, let's go." With that iniwan na niya kami, tinignan ako ni Flame.

"Let's go, don't worry I got you." With that ako na ang humatak sa kanya kahit na kumikirot ang tagiliran ko, kung hindi lang ako sanay sa ganitong sakit malamang nakahilata lang ako sa kama nito.

"This time I won't let them hurt you." Ngumiti nalang ako, he's really my friend. Lahat sila sa TDR parang mga kapatid ko na, hindi ko kayang makita na nasasaktan sila they are my family.

Habang pababa kami ng hagdan inalalayan niya lang ako. Narating namin ang garden kung saan kami kakain at nandoon ang dalawang gago. Nakatingin sila sa amin na papalapit.

"Agent is not allowed here." Malamig na wika ni L5, hindi ko pinansin ang sinabi niya. Bagkus ay pinagpatuloy ko nalang paglakad ko.

"L5 stop." Malamig na saad ni L4, sa pinapakita nila parang magkaibigan lang talaga sila.

"What? He must leave now! Agent don't belong here." Saad pa nito, napatigil doon si Flame sa sinabi niya.

"I don't like you too bastard! Your the one who are not belong here. This is White house not your." Gusto kung matawa sa sinabi niya, napapakuyom na kasi si L5 dahil sa sinabi ni Flame.

"Bastard? Did you just call me bastard!" Sigaw ni L5 pero hindi naman makiktaan ng takot si Flame. Yes, walang natatakutan ang isang to. He's trained.

"Yes, you are! Pinalampas kita kanina sa pag barel sa kanya pero ngayon! Never! Kaya kung lumaban sayo gago!" Sigaw ni Flame, umalingawngaw ang malakas na sigaw ni Flame sa buong garden.

Akmang huhunusin niyo ang kanyang barel pero naunahan na ito ni Flame at hinarel ang baso niya sa mesa kaya napatigil kamin lahat sa ginawa niya.

"Don't try! I never mess bastard!" Sigaw ni Flame, ang bilis humugot ng barel ha. Napatulala lang ako sa kanya.

"Please enough!" Napatingin kami ni Flame kay L4 ng tumayo ito. Tinignan niya kami isa-isa. "Enough with this! Let him Five, he's White friend." Mahinahong saad nito, pabalang na binaba ni L5 ang kamay nito at umalis nalang basta.

Naiwan kaming nakatingin sa papaalis niyang likod. Ng tuluyan ng makaalis si L5 tinignan ako ni L4.

"If your friend want to help, then it's his choice. Just remember that we hate traitor. We're going back to the palace. Goodluck to the mission White. Time is running. My first guardian will help you. I'm going." With that sinundan nito si L5 naiwan kaming lima sa garden na naka tulala lang.  Hindi nagtagal isang tunog ng papaalis na helicopter ang narinig namin.

Talagang umalis nga sila. Tangina! Binarel lang nila ako at umalis, wala namang ginagawang masama sa kanila si Flame.

"Looks like it's the five of us. Let's eat." Aya ni A kaya tumango nalang ako. Naupo ako sa upuan kaagad naman akung tinulungan ni Flame. Ng makaupo kami walang nagsalita. What the hell just happened? Wala na ang dalawang bugnoy dito.

"So why are you here Flame." Kaagad na saad ni B, tinignan sila ni Flame bago sumagot.

"White is my friend. Pinarusahan ako ni Slyde dahil pumupunta ako dito sa bahay ni White. So it's better na tulungan ko siya." Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya. Ng dahil na naman sa akin nasira ko ang buhay niya.

"Why? Sana sinabi mo ang totoo. I need to talk to them." Saad ko at tatayo sana pero hinawakan ako ni Flame.

"No, this is my choice. Kung nagaalala ka sa akin, then let me help you. Let me. Walang kinalaman dito ang mga Mafia's, it's my own choice." Napatampal nalang ako sa noo ko, bakit! Iniwas ko na nga sila, umiwas na ako pero tangina! Ano pa ba ang magagawa ko.

"Damn Flame! Damn!" Tanging saad ko nalang at nagsimula na akung kumain, tinignan lang nila ako. Tinatamad na akung magsalita bahala na sila.

"So, your not a spy. You know galit kami kay Sky cause he's a traitor. He left us behind." Hindi na ako nagulat ng lumabas ito sa bunganga ni C, hindi ko nga alam kung bakit naging traydor si Sky sa kanila, pero wala na akung pakealam my first priority is my brother.

"Traitor in what? Simula ng umalis si White sa TDR madalas nalang siya doon. Sky is a good man." Saad ni Flame at nilapag ang barel na kanima niya pa hawak.

"You don't need to know." Sagot ni B at sumubo ito. "Alam namin na wala kang pakealam sa amin, pero may trabaho kami kung gusto mong tulungan si White sa kanya na yon, pero huwag ka lang makialam sa amin." With that umalis ito, napabuntong hininga nalang si A at C kay B.

"Sorry about earlier. L4 is our Prince." Saad ni A sabay tingin sa akin. Mapait akung ngumiti sa kanya.

"I understand." With that kumain nalang ako at hindi sila pinansin. Ng matapos ako walang paalam na umalis ako sa mesa at nagtungo sa rooftop ng bahay ko.

Habang nilalanghap ko ang hangin panay naman ang kirot ng sugat ko. Hindi ko alam pero parang manhid na ang katawan ko, ang sakit nato ay maliit kaysa sa sakit na dinanas ko sa piling ni Sky.

"You still love him don't you?" Hindi na ako lumingon, alam ko na si Flame ito. At alam ko na ang sasabihin niya.

"Yes, I love him. Until now I still love him. Siya lang naman ang minahal ko ng ganito, sa kanya lang ako ganito. Pero hindi ko siya pipilitin sa piling ko kung ayaw niya, I will set him free. Sobrang sakit niyang mahalin." Iyon lang ang nasabi ko pero pakiramdam ko pinupunit ang puso ko dahil sa sakit.

Maalala ko lang ang pinagsamahan namin ni Sky, nawawasak ang puso ko. Gusto kung magwala at mamatay ng tao. Gusto ko siyang yakapin at sabihin kung gaano ko siya ka mahal at bakit niya ako nagawang iwan.

"Maalala ko lang siya, kumikirot itong puso ko! Ang puso ko na pangalan niya ang isinisigaw! Kahit na anong masasamang salita ang naririnig ko para sa kanya hindi pumapalya na walang nagbabago sa pagmamahal ko sa kanya. Talaga ngang minahal ko siya ng buong-buo, kasi kahit anong sama na niya sa paningin ng iba sa akin siya parin ang mahal ko! Kaya naaawa na ako sa sarili ko! Kasi hanggang ngayon mahal ko parin siya!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko at nasabi ko iyon, wala akung marinig na sagot mula kay Flame tanging hikbi ko nalang ang namayaning ingay sa rooftop.

"Namanhid na ako Flame, na manhid na." Salita ko ulit habang panay ang agos ng luha ko. "Hindi ko na alam kung saan ako lulugar, lahat ng nasa buhay ko ay kasinungalingan, walang totoo sa buhay ko I'am living with lies. Ngayon ang gusto ko lang matapos na ito at makuha ko ang kapatid ko ng matahimik na ako. Si Keizer nalang ang meron ako." Saad ko at hinarap siya at mapait na ngumiti. "Your the second agent who see them Flame. Kaya siguro nag-init ang ulo nila." Pinahid ko ang luha ko at pagak na napatawa.

"Sorry about that. Wala kasi akung mapagsabihan. Just forget it. I have a extra room doon kana magpahinga." Mahinang saad ko at akmang aalis ng hawakan ni Flame ang kamay ko kaya napatigil ako.

"Don't worry I will help you. Iyan lang ang maipapangako ko." With that hinila niya ako at niyakap, wala na akung nagawa kundi ang umiyak sa balikat ng kaibigan ko. Umiyak ako hanggang sa mawala ang sakit na nararamdaman ko. I'm also thankful na pumunta dito si Flame, kahit paano may kakausap sa akin.

Walang-wala na ako sa buhay. Wala na akung mga kaibigan. Karma ko ito, sa dami ng napatay ko kulang pa itong lahat. Kulang na kulang, ang maging masaya ay imposeble sa buhay ko na ito. Sino ngaba ako para sumaya sa buhay, marami akung kinunan ng buhay at kalayaan kaya hindi ko deserve ang maging masaya.