Ayın Karanlık Yüzü

13. Bölüm- DNA Testi

Yukarıdaki videoda Alex bebeğimin harika performansını izliyoruz.
Şarkının ana teması: İşte şarkı böyle yazılır.

İyi okumalar.
*********

Gözlerimi ikisinden ayırmadan onlara doğru yürüyüp önlerinde durdum.

Asaf’a bakarak sordum.

‘’Bu neden burada?’’

Omuz silkti. ‘’Sana söylemesi gereken bir şey varmış.’’

‘’Ben de buradayım, farkındaysanız.’’ diye araya giren Okay’a döndüm.

‘’Evet.’’ dedim gözlerimi devirerek.

‘’Seni buraya hangi rüzgâr attı?’’

Okay Boğacı’nın yüzü ifadesizdi.

Benim duygularımın ise yüzümden açıkça okunabildiğine emindim.

Tek kaşımı kaldırarak ona bakmaya devam ettim.

‘’Ayaküstü söylenecek bir şey değil, ciddi bir konu bu.’’ diye söze girdi sonunda ama verdiği cevap beni mutlu etmemişti. Ne söyleyecekse söyleyip bir an önce gidemez miydi?

‘’Hastaneye mi gitmemizi öneriyorsun?’’ diye sordum.

Başını hızlıca sağa sola salladı.

‘’Hastanede konuşamayız. Yalnız olmamız gerekiyor.’’

Asaf’a baktım. Onun da neler döndüğünü merak ettiğini biliyordum. Bir müddet gözlerimizle iletişim kurduktan sonra derince nefes verdim. Okay’ın buraya gelmesi için büyük bir şeyler olması gerektiğini ikimiz de biliyorduk.

‘’Tamam.’’ dedim ‘’Nereye gideceğiz?’’

‘’Evime gidebiliriz. Aklıma gelen en güvenli yer şu anlık orası.’’

Asaf hızlıca araya girdi. ‘’Bilginiz olsun diye söylüyorum; Aylin’i bırakmıyorum.’’

Okay’ın bundan pek hoşlanmadığı açıktı. ‘’Aslında, Aylin ile yalnız konuşsak daha iyi olurdu.’’

Kararlı bir ifadeyle Okay’a baktım.

‘’Hiçbir cümlemdeki özne ‘’ben’’ değildi, Okay. Asaf da bizimle geliyor tabii ki.’’

Asaf bıyık altından sırıtınca hafifçe tebessüm ettim. Okay yenilmiş görünüyordu, omuz silkti ve biraz geride duran arabaya doğru yöneldi.

‘’Beni takip edin.’’ dedikten sonra arabasına atladı. Asaf ve ben de Asaf’ın arabasına bindiğimizde yola koyulduk. Okay Boğacı önde, biz arkadaydık.

‘’Beni savunduğun için teşekkür ederim, Aylin.’’ diye mırıldandı Asaf, gözlerini yoldan ayırmadan.

‘’’Önemli değil.’’ dedim gülümseyerek. ‘’Birilerinin de seni koruması lazım.’’

‘’Buna alışabilirim. Her zaman böyle davranmak istemezsin.’’

Omuz silktim.

‘’Alış. Ben sana alıştım çoktan.’’

Birkaç dakika boyunca huzurlu sessizliğin tadını çıkardık. Sonra büyüyü bozacak kelimeleri söyledi.

‘’Sence Okay Boğacı, seninle ne konuşacak?’’

‘’Sana bir şey söylemedi değil mi?’’

‘’Hayır, sadece çok önemli olduğunu sayıklayıp durdu.’’