Part-11⚠

896 77 48
                                    

<Unicode>

မင်းမို့လို့...မင်းဖြစ်နေလို့သာ...ကိုယ်လက်မြှောက်အရှုံးပေးခဲ့မိတာ..

"ပြောလိုက်လေ"

လှုပ်တောင်မလှုပ်နိုင်ပဲမျက်ရည်တွေကျနေမိတော့ ကောင်လေးကဒေါသတကြီးနှင့် ဖုန်းကိုနံရံစီပစ်ပေါက်ခွဲလိုက်သည်

နံရံကနေပြန်ကန်ထွက်လာသည့်အနက်ရောင်handsetလေးကတစစီ

သူဒေါသထွက်တာခဏခဏမြင်ဖူးပေမဲ့ဒီအကြိမ်ကအဆိုးဆုံး
ကိုယ့်ကိုသတ်ပစ်နိုင်လောက်တဲ့ပု​ံစံမျိုး

"ခများအကောင်သိသွားလို့ အဲ့လောက်ခံစားနေရတယ်လားး!! ဟမ်"

"သူ သူက.."

က​ွဲအက်အက်အသံနဲ့ပဲ ညီ့အကြောင်းရှင်းပြမယ်လုပ်ပေမဲ့ ကောင်လေးကနားမထောင်

"အပြင်မှာရှိတဲ့ကောင်တွေ ဝင်လာခဲ့"

ဟိန်းနေသည့်သူ့အသံကြောင့်အခန်းအပြင်ဘက်မှာစောင့်နေတဲ့ suitအပြည့်နဲ့လူ4ယောက် သူ့နောက်လိုက်တွေဝင်လာကြသည်

တခါးကိုပိတ်လိုက်ပြီး ထို4ယောက်ကတခါးရှေ့မှာ စီရပ်နေကြသည်

ကောင်လေးက သူတို့ကိုသေချာကြည့်လိုက်ပြီးမှကျတော့်ကိုပြန်ကြည့်ကာပါးချိုင့်တွေပေါ်အောင်ပြုံးလိုက်တာကြောင့် သူဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ ရိပ်မိသွားသယောင်

"ကောင်လေး...မင်း ဘာလုပ်မလို့လဲ"

"ခများသိမှာပါ"

ရှတတအသံလေးနှင့် ခပ်စူးစူးအကြည့်တွေ
ပထမ​ဆုံးအကြိမ်တုန်းကထက်ပိုဆိုးတဲ့ ညမျိုးဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာ ကိုယ်သိနေသည်

"အ့...."

ကုတင်ပေါ်တွန်းချကာ အတင်းဖိထားသည့်ကောင်လေးက ကိုယ့်အဝတ်တွေအကြမ်းပတမ်းဆွဲချွတ်ပစ်နေတာ တားချိန်ပင်မရ

ကိုက်ခဲနေသည့်မျက်လုံးတွေနဲ့ အမြင်တွေကဝေဝါးနေပေမဲ့ ကောင်လေးရဲ့ဒေါသထွက်နေပုံကိုအသေအချာမြင်နိုင်သေးသည်

ကိုယ်တို့ဖြစ်နေတာကို မကြည့်ရဲသည့်4ယောက်ကခေါင်းငုံ့ကာမျက်လွှာချထားသည်ကိုကောင်လေးမြင်တော့

ရှုံးးး(Z And U) completedWhere stories live. Discover now