Black or White [Yizhan] ✅

BÖLÜM 7

[???]

[Söyledim işte. Bir erkekle öpüştüm, sadece çok içmiştim.]

[^.^ İşte benim oğlum haha (Ciddi misin?)]

Yibo tek bir mesajla bu kadar yerin dibine girebileceğini tahmin edemezdi. Bunun yerine, genellikle onu utandıracak şeyler yapmamayı tercih ediyordu. Düşenerek hareket ediyordu ve çoğunda da hata yapmıyordu zaten. Ağzına kan tadı gelmeye başladığında dudağını ısırmayı bıraktı ve Xiao Zhan'a tekrar cevap yazdı.

[ Evet. ]

[ Bu fırsatı kaçırdığım için çok üzgünüm, bir dahakine benimle öpüş <3]

Yibo Xiao Zhan'ın garip bir tepki verip her şeyi batırmasından yine de biraz korkmuştu fakat Xiao Zhan tahmin ettiği gibiydi. Ona cevap vermeden buraya kadar olan konuşmayı hızlıca arkadaşlarına gösterdi. Xiao Zhan'ın adının görünmemesi için garip bir çaba harcamıştı. Sonunda hepsi ikna olduğunda gururla telefonunu cebine koydu. Geri kalanla eve gittiği zaman ilgilenecekti.

"Mükemmel bir sevgilin var dostum." gülüşmeye devam ettiler ve Yibo da garip bir şekilde onlara ayak uydurdu.

"Öyle." dedi ve gülümsedi güzelce. Sonra da utanarak kafasını aşağı eğdi.

"Seni çok seviyor olmalı."

Yibo gülümseye devam ederken farkında olmadan "sanmıyorum. " dedi.  Kendine geldiğinde ise hemen düzeltip "E-evet." diye kekelemişti. Kendine oldukça sinirliydi. Bununla nasıl başa çıkacağı hakkında hiçbir fikri olmamasına rağmen yine de arkadaşları onunla uğraşmayı bıraktığı için mutluydu.

Masanın altında telefonunun kilidini açtı ve fark edilmemesi için ekran parlaklığını kıstı hemen. Xiao Zhan 2 dakika içinde ona bin tane mesaj atmıştı.

[ Beni almaya geleceksin değil mi? Yibo? ]
[ Eve gidip sevgilinin yaptığı yemeklerden yiyelim mi, çok acıktım. ]
[Ve sana bir de sürprizim var..Yani sanırım. ]
[Beni almaya gelmezsen sonsuza kadar ortadan kaybolacağım.]
[YİBO?]
[Bu arada neden az önce bana öyle şeyler söyledin? ]
[Beni öpmen konusunda ciddi değildim kkkk.]

Yibo sonunda büyük bir sakinlikle cevap verdi.

[Eve git Xiao Zhan.]

Bir süre onun yüzüne bakabilecek cesareti olmayabilirdi. Ne kadar az onu görse utancının o kadar kolay geçeceğini düşündü. Oysaki Yibo'nun aksine Xiao Zhan'ın aptalca bir şey yaptığında yüzü bile kızarmıyordu.

[ Sen olmadan gidemem. Gerçekten çok uzak >.< Belki gelirsen beni de öpmene izin veririm hem.]

[Xiao Zhan!]

[Tamam, tamam. Bu gerçekten umrumda değil. Lütfen beni almaya gel. Lütfen. Lütfen.]

[Tek bir şartla seni almaya gelirim.]

[Kabul ediyorum, evet. Hadi gel. Ne olursa kabul ediyorum.]

[Az önce söylediğim şeyi unutacaksın, tamam mı? Hiçbir şey sorma, sadece unut. ]

[Ne zaman burada olursun?]

Yibo saate baktı ve hemen cevap verdi

[5 dakika sonra.]

"Kalkmam gerekiyor. " dedi masadakilere. Hepsi şaşırmış bir şekilde ona bakıyordu.

"Uzun zamandır görüşemiyoruz ve şimdi de hemen kalkıyor musun?"

"Şey..ben.." Yibo ne söyleyeceğini düşünerek elini ensesine götürdü gülümseyerek "..kız arkadaşımı almam gerekiyor sanırım. " bunu söylediği için dışarı çıktıktan sonra kendine oldukça sinirlenecekti.