Xiao Zhan gözlerini kapıya dikmiş, açık kalan birkaç santimlik aralıktan, dudaklarını büzerek Yibo'ya bakıyordu. Yibo bunu fark ettiğinde üstünü çıkarmadan önce, tamamen kapanması için kapıyı itti. Tam o an Xiao Zhan refleks olarak ayağını araya koyup kapının kapanmasına engel oldu.
"Odana girmem neden yasak? Sadece bir kere girip baksam?"
"Hayır!"
"Sen benimkine giriyorsun ama. Yatağımın üstündeki kıyafetleri toplamışsın bugün."
Yibo zaten üzerinde olan şortun üstüne salaş beyaz bir t shirt geçirip çıktı kapıdan.
"Benim evim. İstediğim yere girerim. "
"Kalbimi kırıyorsun." dudaklarını iyice büzerek gözlerini Yibo'ya dikti. Küçük şımarık bir çocuk gibi görünüyordu sadece.
"Bu aralar fazla alıngan değil misin sence de?"
"Her zaman böyle yapıyorsun işte." Xiao Zhan homurdanarak arkasını döndü ve odasına doğru ilerledi.
"Hey!" Yibo arkasından ona seslendi fakat Xiao Zhan durmamıştı.
Yibo uzun bacaklarıyla birkaç adım attığında kolaylıkla yetişmişti. Kolundan tutarak kendine doğru bakmasını sağladı. "Ne yapıyorsun? Şakaydı sadece."
Xiao Zhan kolunu çekip mutsuz bir şekilde
odasına girdi. Kapıyı da suratına kapatarak Yibo'yu yalnız bıraktı.Yibo birkaç kere kapıya vurdu. "Gerçekten alındın mı?" Cevap gelmeyince vurmaya devam etti. "Ciddi değildim. "
Birkaç saniye daha konuşmasını bekledi ve Xiao Zhan hiçbir tepki vermemeye devam edince Yibo onu ikna etmek için konuşmaya devam etti. "Ayrıca üstümü değiştirdiğim için odama girmene izin vermedim. Özel bir şey yok istediğin zaman girebilirsin...bir de..şey..burası ikimizin evi, benim değil. "
Tam o anda Xiao Zhan gürültülü kahkahalar atarak, üstünü değiştirmiş bir şekilde odadan çıktı. Uzun zamandır kendini tutuyor olacaktı ki karnına ağrılar girmişti. Karnını tutarak Yibo'ya gülmeye devam etti.
"Sanırım seni gerçekten sevmeye başladım. O kadar masumsun ki. "
Yibo'nun az önce köpek yavrusunu andıran suratı anında ciddileşti. "N-ne? Alınmadın mı bana yani?"
"Bana daha yeni yemek ısmarladın. Seni eleştirebilecek konumda değilim şu an." Xiao Zhan gülmeye devam ediyordu.
Yibo sinirle soludu ve çenesini yukarı kaldırdı tepeden bakabilmek için. "Seni eğlendirdiğime sevindim."
"Eğlenmek? Beni bir kere öpersen buna bir son vermeyi düşünebilirim..belki." Xiao Zhan akşamdan beri ne zaman bu konuyla dalga geçse Yibo tamamen kırmızı ve sinirli bir suratla ona bakıyordu. Yine aynısı oldu.
"Sana bu konuyu açmamanı söyledim Xiao Zhan."
"Her söylediğini dinlemek zorunda değilim ki, hem seninle uğraşmayı seviyorum."
"Ben bu konunun açılmasını istemiyorum ama."
"Hangi konu?" Xiao Zhan sinir bozucu bir bakış attı sırıtarak. "Öpüşme konusu mu?"
"XIAO ZHAN!"
Xiao Zhan, Yibo'nun sinirlenmesini umursamadan elini omzuna attı ve onu sürükledi. "Hadi film izleyelim, söz vermiştin."
"Söz vermedim sadece 'olur' dedim."
"Her neyse."
Yibo sonunda omzundaki elden kurtuldu. "Ne izleyeceğiz?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Black or White [Yizhan] ✅
FanfictionXiao Zhan küçüklüğünden beri sorun çıkarmayı seven bir çocuk olsa da üstü kapatılabilecek şeyler yaptığı sürece ne kadar yaramaz olduğunun hiçbir önemi yoktu. Bir gün, yayılmasına hiç kimsenin engel olamayacağı, çok büyük bir probleme neden olduğund...