44 days Of Hell ( Completed)

Chapter: 4

44 Days Of Hell

Chapter: 4

November 21 1988

Unang gabi na napunta ako sa mga kamay ni Cedrick at nang kanyang barkada.

Sinimulan ko ng pagbibilang sa isipan ko, ng unang araw na ang buhay ko ay nasa impyerno.

Bumukas muli ang pintuan nang kwarto halos nagtatawanan ang mga ito at may mga dalang alak, nakita ko si Cedrick na lumapit sa'kin at binugahan ako nang usok nag sigarilyo, hindi ako natakot sa ginawa niya at agad akong sinampal.

Halos mabingi ako sa lakas nun, lalu nang pasuin niya ako nang sigarilyo.

"Aaahhhh!!!" Tili ko dahil diniin pa niya.

"Tama na!" Pakiusap ko.

Tumatawang tumigil si Cedrik

"Brent, fred, Luigi!" Lumingon siya at tumingin sa mga barkada.

"Bakit hindi pa ninyo tinitikman ang babaeng to! Bukas darating na sila boss, dapat magpaka-sawa na kayo!"

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Cedrick, lalu sa sinabing boss niya.

"Cedrick, nakikiusap ako. Pauwiin mo na ako!" Sabay luhod, pinilit ko kahit na hirap ang katawan ko dahil nakatali ang mga kamay at paa ko.

Pero imbes na kausapin ay hinatak niya ang buhok ko at kinaladkad, sa gitna niya ako nilagay.

"Ayos!" Natatawang sabi ni Luigi.

"Tama na, pakiusap!" Sigaw ko nilagyan nang masking tape ang bibig ko.

Halos ipadyak ko ang mga paa ngunit tila namanhid yun dahil pinalo ni Cedrick nang baseball bat. Impit na daing at paglandas nang luha ko ang mga nagaganap.

Naramdaman ko na dumagan na si Luigi, natandaan ko ang pangalan dahil tinawag yun ni Cedrick.

Pinilit nito ipasok ang ari niya, at halos maiyak ako sa sakit dahil sapilitan. Nakikita ko sila na nagtatawanan at hindi pa nakuntento, umalis ito sa pagka dagan at pinilit na idapa ako.

Sumisigaw ako na hindi lumalabas ang boses lalu nang ipasok nito pilit ang ari sa aking pwetan. Parang mabibiyak ang aking kaselanan at tila tawanan pa din sila nang tawanan, walang humpay na halakhakan na parang hayop ang kanilang pinagtatawanan.

Nang matapos si Luigi ay si Fred naman, ganuon pa din ang aking pwesto at tila tuwang-tuwa sila. Gusto kong masuka sa ginagawa nilang pangbababoy sa kin.

"Hello boss! Opo, naririto pero tulad nang usapan natin kami muna makikinabang.." 

Nadinig ko na may kausap si Cedrick sa cellphone, parang pinag uusapan nila ako. Nakikita ko na tumitingin siya sa akin at tumatawa.

Pumikit ako, wala na akong magagawa nakakulong ako sa lugar kung saan ay itinatawag na impyerno. At ang mga hayup na ito ang mga demonyo, lalung-lalu si Cedrick.

~

"Quinzel!" Sigaw ni Ester at bumangon, halos sobr sama nang kanyang panaginip.

"Ester, bakit?" Tanong ni Oscar.

"Napanaginipan ko si Quinzel, halos dalawang araw na siya hindi umuuwi, mag report na kaya tayo sa mga pulis." Kinakabahan niyang sagot at tumayo. Humarap siya sa bintan, sa mga nagdaan na gabi ay hindi na siya makatulog. Lalu at isang beses lamang ito tumawag at yun ay ang magpaalam itong may project na gagawin.

"Sige, mamayang umaga pupunta ako sa istasyon ng pulis." 

"Sana matulungan nila tayo." 

Lumapit si Oscar at niyakap ang asawa.

"Naniniwala ako na matutulungan nila tayo." Bulong niya.

~

"Baka naman nakipagtanan ang anak ninyo?" 

"Mawalang galang na po, pero wala pong nobyo ang anak namin." Sabat ni Ester.

"Tama po ang asawa ko, mabait na bata ang anak namin, at nangunguna sa klase." Dagdag ni Oscar.

"Marami na ho kaming kasong nahahawakan na ganyan, at sa huli nalalaman namin na sumasama lamang sa mga nobyo nila."

"Pero hindi po yun magagawa ng anak ko, maniwala po kayo Sir!" Tila pakiusap ni Aling Ester.

"O sige gagawan namin nang report ito, at magsasagawa kami nang imbestigasyon as a missing person." Sagot sa kanila nang pulis.

"Salamat po!" Yumuko pa si Aling Ester at Mang Oscar bilang pasalamat sa mga ito na gagawing tulong.

~

Nanghihinang napadilat ako dahil binuhusan nila ako nang tubig.

"Nauuhaw ka na ba?" Sabay tawanan nang mga ito 

Pinilit ko bumangon, masakit ang buong katawan ko hindi ko na matandaan kung ilang beses nila ako hinalay, basta nawalan na ako nang malay. Kumakalam na dij ang sikmura ko at uhaw na uhaw.

"Hoy, umayos ka! Darating ang boss namin!" Sabay buhos ni Cedrick nang tubig.

Parang pinaliguan nila ako, pero walang sabon o shampoo na ginamit. Hinayaan nila akong giniginaw masyado nang malamig ang panahon malapit na kasi ang pasko.

Nadinig ko muli ang tawanan nila.

"Mukhang, wala na sa katinuan yang si Quinzel ah!" Sabi ni Louie.

May lumapit na isang lalaki sakin, sinabunutan niya ako at sinuntok sa mukha. Halos lumagapak ako sa sahig, hindi na ako umiiyak, parang manhid na katawan ko.

"Hayaan niyo na yan, darating na ang grupo nila boss dun na tayo sa labas!" Utos ni Cedrick.

Nang madinig kong sumara ang pinto ay doon na muli lumandas ang luha ko.

"Ma, Pa... " nasambit ko, namimiss ko na sila. Sana nanaginip lang ako, sana hindi totoo itong mga nagaganap sa akin. Sana nga makawala na ako sa madilim na mundong ito.

#AuthorCombsmania