44 days Of Hell ( Completed)

Chapter: 5

44 Days Of Hell

Chapter: 5

Mabibilis ang hakbang ni Aling Ester at Mang Oscar nang may kumatok sa kanilang pintuan, una iniisip pa din nila na babalik na si Quinzel sa kanilang tahanan.

Pagbukas nang pintuan ay bumungad ang mga pulis sa mag asawa.

"Mr. And Mrs Esteban?" 

"Oo kami nga, anung maipaglilingkod namin?" 

"Sumama po kayo sa amin." Sagot nito at tumalikod.

Hindi naman nag alangan ang mag asawa at sumama sila sa mga Pulis.

~

January 4, 1989

 Dakong alas singko nang hapon, sa isang drainage, madaming tao sa paligid dahil nakiki usyoso sa mga nagaganap. Kahit kabado ay pilit na nilalabanan ni Aling Ester ang damdamin.

Mahigpit naman na hinawakan ang kanyang mga kamay ni Mang Oscar dahil ramdam nito ang pangangatal.

"Mr and Mrs Esteban, mayroon kami natagpuan na bangkay. May nakapag sabi sa amin na ang bisikletang ito ay pag ma may-ari nang inyong anak."

Hindi man nakapag salita si Ester kundi tumulo agad ang kanyang luha.

"Anu ho ba ang sinasabi ninyo, malinaw di ba na nasa maayos ang aming anak? Dahil na sa kanyang nobyo?!" Naiinis na sabat ni Oscar, ayaw niya maniwala sa nagaganap ngayon.

May inilabas na drum, bukas iyon at puno nang semento. Ngunit hindi masyadong lubog ang ulo nang biktima dahil makikita ang hibla nang buhok.

Napaupo si Aling Ester.

"Quin-Quinzel!" Sigaw niya at umiyak, hindi pa man natitiyak ngunit sa puso niya at bawat panaginip alak niyang hindi totoo na sumama ito sa nobyo, dama niya ang bawat paghihirap nito. Ina siya at hindi iyon maitatanggi.

"Anak!" Sigaw din Mang Oscar.

Inalalayan sila nang mga pulis at mabilis na dinala ang bangkay para imbestigahan.

~

Tulala si aling Ester at walang imik wala din patid ang pagtulo nang kanyang luha habang nasa labas at hinihintay ang pagsusuri nang mga doktor.

"Kasalanan ko to, dapat hindi tayo naniwala!" Wika ni Oscar at kinuyom ang kamao.

Lumingon siya sa asawa at hindi pa din ito umiimik.

May lumabas na doktor, kaya agad na napatayo si Mang Oscar.

"Doc?"

"Hindi ko alam kung kakayanin ninyo makita siya, pero ayon sa DNA nag match siya sa inyo. Siya nga si Quinzel Esteban.

Napalunok nang sunod-sunod si Oscar at hindi na pinansin ang doktor, agad itong pumasok sa loob at nakita ang bangkay nang kanilang anak.

Nakasunod din si Ester, at halos nahihirapan humakbang pagkat nanginginig ang kanyang kalamnan.

"Quin-zel" tumutulo ang luha na lumapit, hindi niya alintana ang kakaiba na nitong amoy, niyakap niya ang anak na kahit namamaga ang mukha ay ramdam na ramdam niyang anak niya ito.

"Quinzel!!!" Sigaw niya at hagulgol.

"Hindi sana ako nagbulag bulagan, sa mga panaginip ko, sa mga pangitain ko!" 

Inalo siya ni Oscar, kahit siya ay hindi matanggap ang sinapit nang kanilang nag iisang anak.

Lumingon siya sa Doktor.

"Ayun sa autopsy, ang mga natamong sugat ay halos matatagal na, kamamatay lamang nang inyong anak, sa tantsa namin ay mga madaling araw ito. Bago lang din ang semento kaya madali namin siyang natanggal."

"Anung kinamatay niya?" Tanong ni Oscar.

"Severe, bodily Injuries" sagot nito.

Napatigil si Ester at lumingon sa Doktor.

"Nagtamo nang iba't-ibang sugat at bugbog sa katawan ang inyong anak. Pero naging matibay pa din siya, halos umabot siya nang mahigit 44 days na nabubuhay. Sabi sakin nang Pulis, naging mising siya simula noon November."

"Anung-anung klaseng mga tao ang gumawa nito?" 

"Hindi sila tao, kundi demonyo!" Sabat ni Ester.

"Ikinalulungkot ko, na ang anak ninyo ay biktima nang gang rape. Nang suriin namin maigi ang kanyang kaselanan, halos nasira ang kanyang clitoris. Mukhang may iba't- ibang instrumento na laging pinapasok doon."

Napasinghap si Ester.

Lumapit ang doktor sa bangkay ni Quinzel.

"Ang kanyang katawan, ay nagtamo nang iba't-ibang hampas nang pamalo, ang sikmura niya ay dinaganan nang mabigat na bagay. Ang kanyang dibdib ay may paso nang mga sigarilyo, tinanggal ang kanyang isang nipples. At sinunog ang balat sa mga binti, ginupit din ang kanyang buhok at halos binugbog ang kayang mukha." 

"Tama na!" Sigaw ni Ester 

"Tama na, hindi ko kakayanin!" Sabay patakbong lumabas.

Hindi na ito hinabol ni Oscar at muling tumingin sa Doktor.

"Sa tantya ninyo, ilan ang gumahasa sa anak ko?" 

Umiling ito.

"Mahigit sa isang daan mo mas madami pa doon." 

Pumikit siya nang madiin at ikinuyom muli ang kamao.

Lumapit ang doktor kay Oscar.

"Alam ko na walang kayong kakayahan sa buhay, pero tutulungan ko kayo na makuha ang hustisya. Naniniwala ako na makukulong din ang mga gumawa nito sa anak ninyo."

"Gusto ko sila mamatay, hindi ang makulong! Buhay ng anak ko ang kinuha nila. Masayahin at mabait na bata si Quinzel! Bakit siya ginanito!" Naiiyak niyang sabi

"Pagbabayarin ko sila! Magbabayad sila!" Sigaw niya at lumabas na din sa Morgue.

~

"Cedrick!" 

Tawag ni Luigi sabay lapag nang diyaryo.

Tiningnan iyon ni Cedrick at nabasa ang nakalagay 

"Concrete- encased. High-school girl murder case" pansin niya din ang litrato ni Quinzel na nakalagay sa drum na puno nang semento.

"Sasabit tayo!" 

"Anu ba kinakatakot mo!? May mga backer tayo, hindi nila tayo pababayaan!" Tila cool na sagot niya at humithit ng sigarilyo.

"Walang magsasalita sa inyo, kahit sino sa inyo. Gagawan natin siya nang istorya! Gagawan natin siya para hindi tayo ang mapagbintangan!" 

"Sigurado ka ba diyan? Ayoko pa makulong bata pa ako." May takot na sa boses ni Luigi.

Lumapit si Cedrick at hinawakan siya sa damit.

"Ayaw mo pala makulong, bakit sobra ka nag enjoy sa pagpapahirap kay Quinzel!" Sigaw niya.

"Utos mo yun!, inutusan mo ako lagyan nang bote ang" hindi na niya itinuloy, nang ginagawa nila ang kahalayan kay Quinzel ay kapwa mga nakagamit nang pinagbabawal na gamot. Kaya tila hindi din masikmura kapag naiisip ang mga eksena.

Tinulak siya ni Cedrick.

"Ang hina mo pala, hindi ka pwede sa gang kung ganyan ka kahina!" Sigaw nito.

"Puntahan mo ang iba at wag magpatakot! Tatawagan ko si Boss!" 

Tumango si Luigi at nagmamadaling tumakbo.

Naiwan si Cedrick at dinampot ang diyaryo.

"Hindi ako makukulong, at lalung hindi ako natatakot! Patay ka na, patay ka na!" Natatawa pa nitong sabi at nilapag muli ang diyaryo.

#AuthorCombsmania