BT19

2 1 0
                                    

Tumingin naman ako kay Zach para manghingi ng tulong. Heeeelp babeee, ba't gan'to sila makatingin.

Dahan dahan naman akong tumayo at pumunta sa likod ni Zach at hinawakan ang likod ng shirt niya. Pinapanood nila ang bawat galaw ko.

"Gago babe, di mo man lang ako nilipat sa kwarto. Tadyakan kita diyan eh." Bulong ko sa kanya.

"I just woke up babe, sorry." He said while smiling at me.

"Baka 'ampanget ko nong natutulog ako babe! Baka may tumulong laway or ano." Shit nakakahiya, bat ba kasi sa sofa ako natulog?!

"No worries babe, your still beautiful when your sleeping." He said while convincing me.

"Pangit mong matulog." Biglang sabat ni Virey. Haba ng vireyland eh kay Virey nalang.

"Alam mo ikaw, napaka dakila mong epal. Kesa naman sayo baka nga kung matulog ka humihilik pa, worst! Tumutulo laway mo. Yikes." Ngiwing sabi ko.

"Excuse me, hindi ako ganyan matulog. Fresh ko kayang matulog at ang ganda pa."

"Ows talaga? Walang nagtanong. At kung share mo lang yan, wala ring may pake. Duh." At inirapan ko siya.

"You b---"

"Osige, subukan mong tawagin mo ulit akong bitch. Baka kilay mo naman ang papaduguin ko." Banta ko sa kanya.

Syempre di na mangyayari yun, baka sa susunod mag suntukan na talaga kami. Kulang nalang gloves.

Nagsukatan kami ng titig hanggang sa tinakpan ni Zach ang mata ko at dinala ako sa kwarto.

"Bat mo ba tinakpan ang mata ko? Hindi naman ako yung bata sa the conjuring na inuuntog yung noo sa aparador." Padabog na sabi ko. "Tsaka sino na naman ba yung apat ? Bagong recruit mo?"

"I'll explain it to you some other ti----"

"Nakakarindi na ang 'I'll explain it to you' mo Zach tapos di rin naman nangyayari. Sasabihin mo ba talaga yung totoo o magsisinungaling ka?" Biglang namasa ang mata ko.

He frustratedly hold his hair and looked at me with pleading eyes. "Baby, listen to me, I promise I'll tell it to you as soon as possible but, not for now please. It's very complicated."

Kailan na naman yang as soon as possible niya? Hanggang sa puputi na ang uwak?

"Okay, hihintayin ko yan. Mahaba naman pasensiya ko. Uuwi nalang muna ako sa condo ko." Palamig muna ako, feel ko ang dami niyang tinatago sa 'kin.

"No. You're staying here. We'll talk baby, please." He hug me tightly and I can feel his fast heart beat that mirroring as mine.

"Alam kong marami ka pang pinproblema babe, I'll give you time. I'll come back if maayos na ang lahat. Alright? I'll come back, promise." And I held his face both of my palms and kissed him in the forehead.

"I changed my mind, I will tell you right now babe. Just please, please don't leave me." He begged and I hate it.

"No, ayokong sabihin mo sa 'kin dahil napipilitan ka lang. Sabihin mo sa 'kin dahil yun ang gusto mo at hindi labag sa loob mo...." Tumulo ang isang butil ng luha ko at tinignan siya. "Hindi naman kita iiwan, magpapalamig lang tayo ulo babe. Promise mo sakin na babalik ka na pag ready ka na. Alright?"

"Babe naman... Walang mang iiwan babe." His tears suddenly appear and I wiped it instantly.

"Hindi nga kita iiwan. Babalik naman tayo sa isat-isa diba? Let's make a deal baby." I smiled at him.

I raised my right hand and said. "I promise that we'll go--"

"Back together as soon as possible. And I'll tell you everything." Pagtatapos niya sa sinabi ko. "I love you so much baby." He looked at me lovingly while his tears are flowing.

Borrowed TimeWhere stories live. Discover now