🌟bölümler beğenildi mi? Uzun bir bölüme güzel yorumlar beklerim. Hatalarımı insan oluşuma verin. Teşekkürler! 🧚🏻♀️ İyi okumalar :)
>NuhTufan<
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
noah kırılmam, darılmam, sarsılmam sanırdım da daha önce hiç gerçekten kırılmadığım, darılmadığım, sarsılmadığım için öyle sanırmışım... ben de kırıldım, darıldım, sarsıldım... hakkım yokmuş gibi hiç ağlamamıştım, anlatmamıştım, konuşmamıştım ben... meğer ben yaşarken ölüymüşüm...
<~~~>
Atölyeden çıktığımda saat epey geçti. Elimde ki kağıtları dosyalamak için aranırken Yade ile mutfakta karşılaşmıştım. Üzerinde kirazlı askılı bir atlet ile onun takımı olan bir şort giyiyordu. Banyo yapmış olacak ki ıslak saçları omuzlarından aşağıya dökülüyordu. Elinde ki büyük cam şişeye su dolduruyordu.
Bana gülerek "Günaydın." Dedi.
"İyi geceler, canım. Ben de şimdi yatıyorum." Dedim.
"Hayret." Dediğinde hiç oralı olmayarak yanından geçip bir bardak alarak su koydum. Onu izleyerek tüm suyu tek nefeste içtim. Yade ise benden yana hiç bakmadı.
"Kitabı bitirdim." Dedim O mutfaktan çıkmadan hemen önce.
"Hangi kitap?" Diye sordu bana dönerek.
"Şeker Portakalı. Özete bi' bakmak ister misin?"
Yade bir bana bir de elimde ki kağıtlara baktı. Sonra dudak büktü.
"Uykum var." Dedi.
"Sana özet çıkar demedim. Şöyle bir bak işte."
İç geçirdi. "Hep çok ısrarcısın. Neden?" Diye sorarken gözlerini dikmişti.
"Değilim be. Sen kendine bak. Sürekli beni reddedip duruyorsun. Neden?"
Birbirimize dümdüz bakıyorduk. Vazgeçmedim. Ne görmek istiyordu? Sana istediğini verebilirim. Yade sonunda pes ederek elini uzattığında kağıtları eline verdim. Geçip masaya oturdu.
"Ee, kitabı sevdin mi?"
Onu takip edip yanına oturdum. "İtiraf ediyorum ki; evet, sevdim." Dedim. "Hani diyor ya, Kimseden birşey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum. Benden bahsettiğini düşündüm."
Yade bana baktı. "Kimseden bir şey beklemiyor musun?"
