Sümbül | NarGed

Toliçona.

Toliçona;
Göz nuru.

"Polise haber verebileceğini düşünmedin değil mi? Aptalsın sen!"

Elini alnına vurarak geriye yaslandı kadın. Bu adam o olmadan hiçbir şeyi beceremeyecek miydi?

"Nerden bileyim polise gideceğini! O sinirle yüzleşmek ister sandım."

Elini"ohoooo" dermişçesine salladı.

"O söylediğin ancak dizilerde olur, burda dizi çeviriyor gibi bir halimiz mi var?"

Oturduğu yerde kendini düzelterek tekrardan konuştu kadın.

"Ben Işıklıyı istiyorum Akın, ve eğer bir hata daha yaparsan senin de fişini çekerim."

Ayağa kalkıp evden dışarı çıkmaya yeltense bile, adam onu kapıyla kendi arasına aldı ve konuşmaya başladı.

"Bana bak, seni hizmetçilikten kurtardım. Hayal edemeyeceğin kadar para verdim sana. O yüzden benden hesap sormaktan vazgeç. Yoksa kimin fişi çekilir bizzat görürsün. Önce o çok aşık olduğun Işıklı, sonra sen."

Sinirlenince ağlayan biri olduğu için gözleri dolu dolu Akına bakmaya devam etti. Ama Akın devam etmedi, dakikalarca öyle durdular.
Gözlerindeki damlalara hakim olmaya çalışan kadın çenesini sıkarak sessizce konuştu.

"Ş-şimdi gidebilir miyim?"

Akın gözlerinden kısa süreliğine ayrılırken ellerini çekti ve gitmesine izin verdi.
Kadın tekrardan Akına baktı ve kapıyı yavaşça çekip gitti.

"Hoşçakal, Menekşe."

Nare Çelebi|

"Gediz kalbindeki kuş Dudu mu?"

Sorduğum sorulara asla cevap vermeyecek gibiydi. Sorumla yüzüme döndü, bu sefer cevap verecekti.

"Hayır Nare."

"E kim o zaman?"

Benden saklayacak kadar gizemli biri miydi?
Neden Gedizin yanında görmemiştim o kişiyi?
Aklıma seneler önce Gedize söylediklerim geldi.

"Kimmiş bu gizemli adam?"

"Söyleyemem, bir ara tanışırsınız zaten."

Gözlerimin dolmasıyla hemen onları ovalamaya başladım. Neler yapmıştım? Neden bu kadar aptallaşmıştım?

"Gediz bana yıllar önceki şeyi ödetmek istiyorsan daha başka şeyler yapabilirsin. Bunlar beni ağlatmaya yetmiyor."

Bana döndüğünde gözlerimin dolu dolu halini farkedip ellerini yanağıma koydu. Baş parmaklarıyla gözlerimdeki yaşları sildi. Kafamı bırakmadan göğsüne yasladı. Elleriyle omzumdan tutarak sarıldı.

"Sence ben sana kıyabilir miyim? Ben senin tek bir gözyaşına kurban olurum. Kimse için değmez, akıtma onları artık."

"O zaman bana neden söylemiyorsun?"

Kafamı kaldırarak ona bakınca bu sefer beklemeden cevap verdi.

"Sana söz veriyorum, zamanı gelince söyleyeceğim. Tamam mı?"

Kafamı sallayarak onayladım onu. Yine bana sığınacak bir liman vermişti.

"Gediz nasıl aşık oldun? Biraz anlatsana, aşk nasıl bir şey mesela?"

Aşkı bunca yıldır tanımlayamayan ben, bunu yaşayan birinden dinlemek istiyordum. Aslında aşk başkasını yaşamaktı, onun için yaşamaktı. Sonuçta birbiri için yaşamak doğanın kanunuydu, öyle değil mi?