Sümbül | NarGed

Meftun.

Menekşe|

"Duyamadım, ne dediniz?"

Yüzüne boş boş baktım.
Keşke duysaydın Gediz, keşke..

"Önemli bir şey değildi."

"Peki.."

Yıllardır yanı başımda sadece birkaç saniye durması için ömrümü verebileceğim adam şimdi yanımda oturuyordu.
Yıllar önce ağlamasını dinlediğim adam, şuan benim ağlayışımı dinliyordu.

Sayende mucizelere inandım Işıklı.

"Bir şey sorsam problem olur mu?"

Kafamı yavaşça salladım. Ne soracağı az çok belliydi ya, her neyse.

"Neden ağlıyorsun?"

Söylediği şeyle gülümsedim.

"Hayat işte, bazen bir şeyler ters gider. Bizde o şeylerin peşinden tepe taklak oluruz.."

Söylediklerimi dinledikten sonra iç çekti.

"Doğru.."

Kolunu kaldırıp saatine baktıktan sonra hızlıca ayağa kalktı. Bana döndü.

"Şimdi gitmem gerek, sende daha fazla kalma. Üşütürsün."

Arabasına doğru yürürken bir anda banka döndü. Geri geri yürümeye başlamıştı. Yüksek sesle konuştu.

"Tekrardan karşılaşırız umarım, hoşçakal Menekşe."

Bense arkasından bakakaldım.

Nare Çelebi|

Odada fır dönüyordum.

"Ya abla bu çocuk nereye gider sabahın köründe! Kesin Akını gebertti gidip!"

Dönmeyi bir anda durdurdum.

"Yada Sancarı! Evet evet Sancarı öldürdü!"

Kendi kendime cümleleri tekrar ederken iyice panik yapmıştım.

"Ya ikisini beraber öldürdüyse! Toplu katliam diye haberlere konu olacak! Ah Gediz ah!"

Kapının zili çalınca Müge abladan önce davranarak kapıya koştum. Kapıyı açtığımda karşımda gördüğüm enerjik Gediz, özlediğimiz Gedizdi.

"Gediz nerdesin ya bekledim o kadar gelmedin?!"

Bana döndü, gözleri parlarken ufaktan sırıttı.

"Bekledin mi gerçekten?"

Söylediği şeyle gülümsedim.

"Beklemez olur muyum, bekledim.."

Gözlerimiz karşılıklı bakışırken Müge ablanın sesi doldu odaya.

"Gediz sabah sabah kaçmışsın, merak ettik burda."

"Biraz yürüyüş yaptım da siz beni neden beklediniz ki?"

Alttan alttan bana laf soktuğunu anladığımda yavaşça dirsek attım beline.

"E kahvaltı yapacağız, annem erkenden ahiretliğini ziyarete gitti. Dua et yokluğunu anlamamış, yoksa bizden önce o beklerdi seni."

Gedizin gözleri fal taşı gibi açıldığında bende konuştum.

"Hemde elinde sopayla.."

Dudağını ısırınca istemsizce gözlerim kaymıştı.

"İyiki annem yokmuş o zaman, Allah onun ahiretliğinden de razı olsun!"