Hırçın gece, el ense çekti devirdi beni yere
Tutsam tutulmaz, boşluk ve karanlık hergele. Oldu olanlar işte o gece. Anlattı her şeyi. Dedim sen ne dersin be?
Anlattı yine de, dedi sen ne dersen de
Yırtıldı tüm kalp kapakçıklarım Hissettim, tüm pis eller ensemde. Düğüm olmuştu boğaz, inanmazdı gözle görsede!
Gömsem de kalır ruhu gölge de
Gencin Aklı gitti eskiye
+"Ahmet ölene kadar kan kardeşiz tamam mı" (--"Tamam lan kardeşiz ölsek bile"
Genç, geceyi örttü üzerine
Düşündü arkadaşlığın ederi ne?
O geceden tam 4 hafta sonra Geçti yoldan kimselere selam dahi vermeden
Acısı tazeydi kaldı aylarca bi eski evde
Telefonlara bakmadı tek dostu oldu viski
Uyumadan önce tavana bakıp düşündükce tiksindi zayıflamıştı, artık baya da miskindi
Kime ne anlatsaydı, dost demek kimdi?
Gözlerine bakınca anlaşıldı kini
Öyle kolay değildi ki derdi, belki delirdi
Ahmet artık ne dostu ne arkadaşı değildi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sağır Sessizlik (Şiir)
Poetrykendisine ulaşılamasın diye ömrüne setler çeken bir kadına ithafen
