Sağır Sessizlik (Şiir)

hatıra müzesi

(Bu şiir değildir!)

Çok seviyorum aşkım
Bende seni aşkım!"

Hepsi saçma sapandı işte
Neydik liseli aşkı falan mı
Senden geriye kalan bir şapkandır
hatırlayıp da gülüyorum ikimizde şapşaldık

Yaz günü mangal keyfi falan
Yaramazdım hiç bir şeye yaramazdım
Annemin mandalla attığı parayı harcayıp
Mandalı da markete satmaktı

Hepsi bir yana mahalle maçları
Topu atan alır kuralı
Topu atan kaçtı lan
Hepimiz bir yeşilçam aktörüydük

Yan mahallede ki çocukları dövmeye giderdik. Noluyor ülennnn süt bebeleri
Sonra korkup abilerimize sığınırdık
BEN KEMAL HEPİNİZİ SEVERİM

Akşam olur saklambaç oynardık
Hepimizde mızıkçıydık
Ebe olmamak için birleşip
Çanak çömlek patlatırdık

Bu sefer ebe oynamazdı
Bizde ebeyi döverdik
Sonra barışıp hep beraber
Ekmek arası döner yerdik

Okadar yaramazdık ki
Hatta birimiz kendini tarkan zannederdi
Icimizde cevher vardı. Soruyu bilemedim diye döven hocam utansın

bir gün okadar çok dövdü ki
Tüm gün sıraya kapandım
Tek tesellim akşamüstü
Oynadığımız tasoydu

Öğretmen tuvalete de izin vermezdi
Ama birisi osurunca dedektif gibi arardı
Tüm mahalle Yılbaşı gelince
piyango bileti alırdık

Kimseye de çıkmazdı
Bizde intikam olsun diye 
Topumuzu patlatan amcanın aldığı
Bileti numaralarını gazeteye yapıştırırdık

Sonra gazeteyi bir türlü ona iletirdik
Haliyle garibim sevinçten deliye dönerdi
Yaptığımız tezgahı anlayınca
Bize bi güzel söverdi

Tüm çocuklar tatar ramazana özenirdi
Inan bana pàl sokağı çocukları da kim
Hepimizin belinde oyuncak silah
Şişko bağırdı köşeden

Grup gurak sonra birbirimizi vurah. Ve
bisikletlerle tüm mahalleyi devriye atardık
Bu bir şiir değil dostlarım. Sadece geçmişe özlemimi içimde tutamazdım.