Hoofdstuk 2

13 0 0
                                    

Het is 2 dagen geleden sinds ik Levi heb ontmoet, en ik blijf maar aan hem denken. Uiteindelijk heb ik een idee. Ik schrijf mijn telefoonnummer op een papiertje, en twijfel of ik er een hartje bij moet zetten. Ik besluit het te doen. Ik loop naar zijn huis, (want hij heeft gezegd waar hij woont) en doe de brief door de brievenbus.
Een half uur later, krijg ik een berichtje. Het is van Levi.

Levi: Hi is dit Cyd.

U: Ja. Je hebt het kaartje dus gekregen?

Levi: Ja, ik vond vooral het hartje heel leuk ;)

U: Haha.

Omg dit is zo ongemakkelijk. Ik bedoel, ik had er geen hartje bij moeten doen.... maar hij deed wel een knipoogje. Vond hij het hartje nou leuk of niet.
Ik word helemaal gek.

Levi: Dusss, naar welke school ga je.

U: het Koninklijk college.

Levi: ik ook! Nou ja daar ga ik naar toe, nu nog niet want ik ben net verhuisd, en ze moeten alles nog regelen zodat ik ook met de online lessen mee kan doen :)

U: misschien zie ik je dan wel na al dat Corona gedoe.

Levi: haha ja ik hoop het wel.

Omg!! Hij hoopt het.

U: wat is jouw droom date?

Levi: samen naar Disneyland Parijs.

U: Nice

Levi: en die van jou?

U: op een boot varen.

Levi: leuk.

Voor de rest hebben we gewoon een beetje over van alles en nog wat gepraat.
                                     ~
Eindelijk kunnen we weer naar buiten, en is al dat Corona gedoe afgelopen. Dat betekent dat we ook weer naar school moeten.

Eenmaal op school loop ik door de gang met mijn vriendin Brooke, en zie ik Levi staan. 'Hi!' Roep ik. En ik loop naar hem toe. Zonder erbij na te denken geef ik hem een knuffel. Ik weet het niet... het voelt heel vertrouwd, alsof ik hem nooit meer los kan laten, maar toch laat ik los. We worden allebei rood. 'Oké tortelduifjes, ik weet niet wie jij bent, (Brooke wijst naar Levi) maar wij moeten verder.' Zegt ze. 'Oh ja. Brooke, Levi Levi, Brooke.' Zeg ik. 'Hi.' Zegt Levi ongemakkelijk. 'Hi... wij moeten door Cydje.' Zegt Brooke. 'Oh ja.. ik zie je nog wel.' Zeg ik. En we lopen weg. Ik kijk nog even snel achterom, en kijk Levi recht in zijn ogen aan. Ik verdrink in zijn mooie donker bruine ogen, waardoor ik weer eens tegen Brooke aan bots. 'Sorry.' Zeg ik. 'Geeft niet, ik ben het van je gewend, maar waar heb je hem ontmoet.' Zegt ze terwijl ze haar wenkbrauwen op en neer beweegt. Terwijl we naar de klas lopen, vertel ik hoe Levi en ik elkaar hebben ontmoet. Terwijl ik het vertel moet ik blozen, en ze ziet het. 'Oh meid, je bent verliefd!' Roept ze door de hele gang, waardoor iedereen ons aankijkt.

Stay {dutch} Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu