Hoofdstuk 17

2 0 0
                                    

'AAAAHHH!!' Hoor ik vanaf mam's huis. Ik ren naar haar toe. 'Wat is er!' Vraag ik. En dan zie ik het. In de deuropening staat Levi. Hij ziet er heel slecht uit, alsof hij is gemarteld of zo. 'Hi.' Zegt hij droog. Ik ren naar hem toe en omhels hem. Ik wil hem niet meer loslaten, en moet huilen. We zitten zo in het moment, tot Jake binnen komt. 'Dus jij bent vast Levi. Cyd heeft veel over je verteld.' Zegt Jake. 'Eehhh....ja, en jij bent vast haar nieuwe vriendje.' Zegt Levi. Hij kijkt er niet blij bij. En eerlijk gezegd, ik ook niet. 'Levi, dit is Jake.' Zeg ik. Dit is echt heel ongemakkelijk. 'Kan ik je even onder 4 ogen spreken.' Zegt Levi. 'Tuurlijk.' Zeg ik. We lopen naar buiten, en doen de deur dicht. 'Dus betekent dit dat wij over zijn?' Zegt hij met gebroken stem. Ikzelf moet ook huilen, maar probeer het in te houden. 'Het spijt me. Ik dacht dat je nooit meer terug kwam, en ik heb zo lang op je gewacht, maar je kwam niet, dus ging ik door met mijn leven.' Zeg ik. 'Dat snap ik.' Zegt hij, en loopt weg. 'Wacht!, je kan hier blijven, want ik denk dat je nergens heen kan.' Zeg ik. 'Dan ben ik je alleen maar tot last.' 'Ik bied het aan, dus vind ik het niet erg.' Zeg ik. 'Oké.' Zegt hij.
'Ik ga maar eens.' Zegt Jake. 'Sorry.' Zeg ik. En dan loopt hij weg. 'Dit komt door mij, ik had nooit moeten komen.' Zegt Levi. Hij probeert weg te lopen, maar ik hou hem vast. 'Dat komt niet door jou, hij doet nu moeilijk.' Zeg ik, en ik trek hem dichterbij. Even wil ik hem zoenen, maar ik weet dat het niet kan. 'Ehem...ik heb je kleren bewaard. Ook een paar gedragen.' Zeg ik. 'Je hebt mijn kleren gedragen?' Vraagt hij. 'Eehhh...ja.' Ik word helemaal rood.

'Dus...ga je nog op excursie.' Vraag ik. 'Ja. Ik denk het wel.' Zegt Levi. 'Ga je douchen, dan verzorg ik daarna je wonden.' Zeg ik. 'Oké.' Zegt hij.
Terwijl hij aan het douchen is, komt Jake binnen. 'Wat doe je hier? Je ging toch weg?' Zeg ik. 'Ja, maar ik vergat mijn telefoon. Dus waar is Levi?' Vraagt hij. 'Hij is aan het douchen.' Zeg ik. 'Vertrouw je me wel?' Vraag ik. 'Ja. Tuurlijk.' Zegt hij. 'Nou, dat merk ik niet, want je bent je telefoon helemaal niet vergeten.' 'Ik wil gewoon niet dat we uit elkaar gaan.' Zegt hij. 'Dat snap ik, maar als je me niet vertrouwd....' zeg ik. 'Oké. Sorry.' Hij geeft me een zoen en loopt weg. Als ik me omdraai, zie ik Levi met alleen een handdoek om zijn middel. 'Bevalt het uitzicht je?' Vraagt hij als hij merkt dat ik naar zijn sixpack kijk. 'Ja.' Mompel ik. Hij grijnst. 'Ga zitten, dan pak ik een doekje.' Zeg ik. 'Auw!' Roept Levi. 'Sorry.' Zeg ik. Terwijl ik zijn wond schoonmaak, hoor ik mijn telefoon afgaan. Het is Brooke. 'Die moet ik even nemen.' Zeg ik. Levi knikt.

'Hi Brooke, whats up.'
'Heb je even tijd?'
'Nee eigenlijk niet.'
'Jake?'
'Levi.'
'OMG!! Is Levi terug?!'
'Ja, en ik maak nu zijn wonden schoon, dus....HAHAHA!!!'
'Wat is er zo grappig?'
'Levi heeft zijn haar rechtop gezet met scheerschuim.'
'Haha. Maar zijn jullie nu weer samen?'
'Nee, maar ik moet weer verder. Doei.'
'Doei.'

Stay {dutch} Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu