დაბადების დღე

430 34 12
                                    

დილით მეის ხმა მაღვიძებს.
-ანამია ძვირფასო ადექი სკოლაში დაგაგვიანდება.
-კარგი მეი ხუთ წუთში ავდგები.გთხოვ რა ტოსტი გამიკეთე.
-კაი საყვარელო.-თავზე მაკოცა და ოთახიდან გავიდა.მე კი ისევ თვალები დავხუჭე.
ცივი შეხება ვიგრძენი და იმ წამსვე თვალები ვჭყიტე და დავიკივლე.
-ღმერთო ჰარი,როგორ შემაშინე.ვერ ხარ.
-კაი რა გაკივლებს,ჩურჩულიც მესმის და ახლა კიდე მგონი დავყრუვდი.
-ანამია მანდ ყველაფერი რიგზეა?
ამომძახა მეიმ ქვედა სართულიდან.
-კი მეი ,უბრალოდ საწოლიდან გადმოვვარდი.
-კაი ძვირფასო ტოსტი მზადაა ჩამოდი.
-ჰარი უნდა ჩავიცვა,გადი.
-კარგი,როგორც იტყვი.სულ დამავიწყდა,ახლა სახლში წავალ და მანქანით გამოგივლი,დღეს სკოლაში მე წაგიყვან.(დღეები დამავიწყდა,არ გამკიცხოთ.დაე იყოს ორშაბათი)
-კარგი წადი ახლა.
-რაღაც გავიწყდება.
-რა? აა მივხვდი.
მასთან მივედი და ლოყაზე ვაკოცე.
-ეს არ მიგულისხმია ანამია,შენ მხოლოდ სახვალი და ბიუსჰალტერი გაცვია.
ჩემ სხეულს დავხედე,ამის შემდეგ კი ჭარხალივით გავწითლდი.საბანს ხელი დავავლე და შიშველი ადგილები დავიფარე.
-პატარავ ჩემთან ნუ გრცხვენია.
-ჰარი წადი,თორემ თავში რაღაცას ჩაგცხებ.
-კაი კაი,ალქაჯო წავალ მე.
თვალის დახამხამებაში გაქრა,მე კარადისკენ მოვბრუნდი და ტანსაცმლის არჩევა დავიწყე.
საბოლოოდ ეს შევარჩიე.

(დახეულების გარეშე,მომკალით და არ მიყვარს დაბრდღვნილი ჯინსები)ქვემოთ ჩავედი,დეიდა მეის ტოსტი რათქმაუნდა უგემრიელესი იყო

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

(დახეულების გარეშე,მომკალით და არ მიყვარს დაბრდღვნილი ჯინსები)
ქვემოთ ჩავედი,დეიდა მეის ტოსტი რათქმაუნდა უგემრიელესი იყო.
-მეი დღეს სკოლაში მეგობარი წამიყვანს.
-ვინ სიმპატიური სტაილსი?
-კარგი რა დეიდა.
-რა სიმპატიური არ არის?
-ხო არის.
-ეგ ბიჭი მომწონს.შენზე ცუდადაც არ მოქმედებს.თითქოს არის მასში რაღაც განსხვავებული,არ გავს იმ ბიჭებს ახლა რომ მაგარტიპობენ.
-დეიდა მართალი ხარ.ჰარი მართლაც ასეთია.
-ვიცი საყვარელო.მიდი ახლა წადი,შენი ბიჭი მოვიდა.
თვალით კარისკენ მანიშნა.
ოთახში ავირბინე ჩანთა ჩავალაგე და ქვემოთ ჩავედი, ქურთუკი მოვიცვი და გარეთ გავედი.
-ჰაროლდ,ადრე მოხვედი რა გეჩქარებოდა.
-პატარავ საათი თუ ნახე მაინც?
საათს დავხედე ცხრას ათი აკლდა,
თვალები გამოფართოვდა.გავიქეცი და მანქანაში უცებ ჩავხტი.
-ჰაროლდ დროზე თორემ დავიგვიანებთ.
-ღვედი შეიკარი პატარავ.
-კარგი,ოღონდ ნუ მეძახი ამას.
-რას პატარავ?
-ღმერთო ჰაროლდ ნერვებს მიშლი დაძარი მანქანა.
-შენ მოინდომე.
5 წუთის შემდეგ:
-ნამდვილი შეშლილი ხარ.ახლა ჩემი გული გასკდება,ღმერთო ასე მგონია ჰაერში ვარ.
-გაგეღვიძქ ადრე და არ მოგვიწევდა 5წუთი ამხელა სისწრაფით სიარული.
-გაგეღვიძებინე გვერძე არ მეწექი.
-ანამია ოთხჯერ გაგაღვიძე,მაგრამ ისევ შეიბრუნე ძილი და რა გიყო?
-მართლა?
-კი.ახლა კი წამოდი ქიმია გვაქვს.
-ჩვენ ეს საგანი ერთად არ გვიტარდებოდა.
-ახლა ყველაფერი ერთად გვიტარდება.
-ანუ სკოლაშიც შენი ატანა მომიწევს?
-ასე გამოდის პატარავ.
-ღმერთო რა შევცოდე ასეთი მიუტევებელი?
-წამოდი ბევრს ლაპარაკობ.
ქიმია ფიზიკა,ბიოლოგია მალე გავიდა.ახლა ლანჩოს დროა.კაფეტერიაში მე და ჰარი ერთად დავჯექით.ცოტახანში დანარჩენი სტაილსებიც შემოგვიერთდნენ.
-ანამია როგორ ხარ?-სელენა.
-კარგად ვარ შენ როგორ ხარ?
-მეც კარგად.
სელენა გვერძე მომიჯდა.მეორე გვერძე კი კენდალი დამიჯდა.მან უბრალოდ გამიღიმა და თავისი წილი წვენი გამომიწოდა.
-მე მაინც არ ვსვავ და შენი იყოს.
-მადლობა მაგრამ მსხლის არ მიყვარს.
-აა მაშინ კარგი.
ლიამი და ნაილი ერთად დაჯდნენ,ნაილს კი გვერდით არიანა მიუჯდა,ჰარი არიანას და სელენას შორის მოექცა.
ლანჩი ათ წუთში დავამთავრეთ და კლასებში წავედით. ახლა მე და ჰაროლდას ლიტერატურა გვქონდა,შემდეგ კი ინგლისური გრამატიკა.
-ბავშვებო,გამარჯობა.როგორც გითხარით დღეს განვიხილავთ შექსპირის რომეო და ჯულიეტას,თქვენი ესეები მაგიდაზე დამიწყვეთ.
მაშინვე ცივმა ოფლმა დამასხა,ესე როგორ დამავიწყდა.ღმერთო ნამდვილად არ მინდა F მივიღო.ჰარიმ ჩემი ნერვიულობა შეამჩნია და ჩაიღიმა.
-აი მისის სმიტ ინებეთ ჩემი და პიტერსის ესე.
ჰარის გაოგნებულმა გავხედე.მასწავლებელმა ღიმილით გამოართვა და მაგიდისკენ წავიდა.მე ჰარისკენ გადავიხარე და ჩავეხუტე.
-ღმერთო ანამია გამჭყლიტავ.
-არაუშავს.კიდევ კარგი შენ მყავხარ თორემ მამიდაჩემის ჩხუბი არ ამცდებოდა.
-მე სულ შენს გვერდით ვიქნები.
ლოყაზე ვაკოცე და ჩემს ადგილს დავუბრუნდი.
რამდენიმე თვის შემდეგ,
24 თებერვალი, 14:00 საათი
დღისით ცივი შეხება მაღვიძებს.
თვალებს გაჭირვებით ვახელ და ჰარის მწვანედ მოციმციმე თვალებს ვაწყდები.
-პატარავ გაიღვიძე.
-ჰარი დღეს ხომ შაბათია.
-ვიცი პატარავ მაგრა სადღაც მივდივართ.
-ცოტახანი დამაძინე.
-ახლავე ადექი თორე იძულებული ვიქნები მკაცრ ზომებს მივმართო.
-5წუთით მაცადე.
-კარგი ეს შენი გადაწყვედილებაა.
ლოგინიდან წამოხტა ,საბანი გადამაძრო,ხელში ამიტაცა და საშხაპეში წამიყვანა.
-ჰარი დამავი.
-არა.
-ჰარი არ გააკეთო ეს.
-შენ არჩევნის უფლება გქონდა.
-კარგი რა დამინდე.
-მოდი დავფიქრდები.
ერთი ხელით მე ვეჭირე მეორე კი შახესთან მიიტანა და საჩვენებელი თითი ტუჩზე მიიდო ვითომ ფიქრობდა. უცებ გამოფხიზლდა ,ცივი წყალი მოუშვა და შიგნით ჩამაგდო.
-ჰარი ამისთვის პასუხს აგებ.
-კი მაგრამ როგორ ასე?
ჩემსკენ დაიხარა და ტუჩებზე დამეწაფა.თავიდან არ ვაძლევდი ამის ნებას,მაგრამ მერე მეც ავყევი.
-მოგვიანებით ვიზამ.
ჰარიმ მალე შეწყვიტა და თვალებში ჩამაშტერდა.
-ანამია,ხომ იცი რომ ამის შეკავება მიჭირს?
-კი ჰარი მაგრამ ხანდახან მავიწყდება ვინც ხარ.
-საღამოს ჩემთან მივდივართ,წვეულება იქნება,მხოლოდ ჩემი ოჯახი,რამოდენიმე მაქცია და შენ.
-კარგი აუცილებლად.
-პატარავ მიდი ოთახში გადი და ჩაიცვი, მე წყალს გადავივლებ.პირსახოცი გამიმზადე.
-კარგი ჰო.
ოთახში გავედი და პირსახოცი
გადმოვიღე.აბაზანაში თვალებდახუჭული შევედი და პირსახოცი დავდე.ჰარის ჩაცინების ხმაც გავიგე.
ისევ გამოვედი და თეთრეულის უჯრაში დავიწყე ქექვა.ბიუსჰალტერს და საცვალს ვეძებდი.ამ დროს კი ბარათი ვიპოვე.
,,პატარავ,ის თეთრეული ჩაიცვი,რომელიც მაგიდის ქვეშ ყუთში დევს."
ყუთი გავხსენი,შიგნით ისეთი თეთრეული იდო,აღარც დავფიქრებულვარ ისევ ყუთში დავაბრუნე.ისევ ჩემი ლიფი და ტრუსი ჩავიცვი.ამ დროს ჰარი გამოვიდა.
-პატარავ რა ჯიუტი ხარ.მაინც არ ჩაიცვი ხომ? ასეც ვიცოდი.
-იმას არც ჩავიცვამ.
-ახლა შეიძლება არა,მაგრამ მოგიწევს ადრე თუ გვიან.
-კარგი ვიმახსოვრებ.
-პატარავ უკვე სამი საათია წამოდი ფილმს ვუყუროთ. გამოვიცვალე,ქვემოთ ჩავედით და ფილმის ყურება დავიწყეთ
***
ალბათ გაინტერესებთ რა მოხდა მაქციებსა და ვამპირებს შორის,
ამ თვეების განმავლობაში
ლუისი,ადამი და სტაილსები დაახლოვდნენ,მიუხედავად მათი ერთმანეთისადმი სიძულვილისა.ეს უფრო ჩემი დამსახურება იყო.ადამი ძირითად დროს მათ სახლში ატარებდა,ვხვდებოდი რომ სელენა მოსწონდა.ლუისი კი მე დამიახლოვდა,ის უფრო ცივი იყო,ვიდრე ადამი,მაგრამ
მაინც მოვახერხეთ დამეგობრება.ხშირად ვერ ვნახულობდი მაგრამ,ერთად ყოფნას ხანდახან მაინც ვახერხებდით.
ცოტა რამ მაქციებზე:
ყველა მაქცია ოდესმე ხვდება ისეთ არსებას რომელიც ისე იზიდავს,რომ მის გარეშე ცხოვრება შეუძლებელი ხდება,ანუ მას ეჯაჭვება და დამოკიდებული ხდება.
ადამიათვის ასეთი სელენა აღმოჩნდა,მიუხედავად იმისა რომ ეს ბუნების კანონებს ეწინააღმდეგებოდა.ზეინს ტესა აღებეჭდა,მათი ხროვის წევრებიც იყვნენ ამ დამოკიდებულებების ,,მსხვერპლნი"
მხოლოდ ლუისი დარჩა ეულად.მაგრამ დარწმუნებული ვარ მასაც ეწვევა ეს სიყვარული.
კიდევ მთავარი ის არის,რომ მაქციას შეუძლია თავის სიყვარულს მარადიული სიცოცხლე აჩუქოს, მხოლოდ და მხოლოდ გულწრფელი კოცნით,მაგრამ ვამპირებისგან განსხვავებით,მათ არ გადაეცემათ ის უნარი რაც მათ მომქცევებს გააჩნიათ...
***
-პატარავ გაიღვიძე,ისევ ჩაგეძინა.
-ჰარი ხუთი წითიც რა.
-პატარავ უკვე 8საათია წვეულება გველის.
უცებ წამოვხტი და ოთახში გავიქეცი,გზად ჰარის ხარხარი დამეწია.
უცებ გამოვიცვალე და ქვემოთ ჩავედი.
-პატარავ ულამაზესი ხარ.

-პატარავ ულამაზესი ხარ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-მადლობა ჰაროლდ.შენც არაგიშავს
ის სმოკინგში იყო გამოწყობილი.
-ესეიგი არამიშავს ხო?დღეს კოცნას დაემშვიდობე.
-არა ჰაროლდ უსიმპატიურესი ხარ.
-აფერისტო წამოდი წავიდეთ.
გარეთ გავედი და მანქანაში ჩავჯექით.ჰარი ამჯერად გზას ნელა მიუყვებოდა.
მალევე მივედით.სახლში ბნელოდა და კაციშვილის ხმა არ იყო. შეგნით შევედით და მისაღებისკენ წავედით,იქ სიბნელე იყო,უცებ კი ყველაფერი განათდა.
-სიურპრიზი. დაბადების დღეს გილოცავთ.
სიხარულის ცრემლები გადმომცვივდა.
-ჩვენი მომავალი რძალი ტირის,მხოლოდ ჩვენი ჩახუტება უშველის-ნაილი.
-ჯგუფური ჩახუტება-არიანა.
ვერთობოდით,საჩუქრები გავხსენი.ამ დროს უბედნიერესი ვიყავი.
ნაილმა,არიანამ,ლიამმა და კენდალმა დიდი დათუნია მაჩუქეს.სელენამ ლისტის და მოცარტის ალბომი.ადამმა და ზეინმა მგლის ფიგურიანი სამაჯური.
ჰარიმ ცოტახანში ოთახში ამიყვანა.
-მეც მაქვს საჩუქარი.მიტრიალდი.
თმები გადამიწია და ყელსაბამი გამიკეთა.
მას შევხედე, ოქროს ულამაზესი ყელსაბამი იყო, და ჩამოკიდებული ჰქონდა ორი ასო, A და H .
-ჰარი ულამაზესია.
-შენ ვერ შეგედრება.
მივტრიალდი და ჰარის ჩავეხუტე.
ამ დროს ვიღაცამ შემოსასვლელის კარი ისე მიაჯახუნა მეოთხე სართულზე გავიგონე. ჰარიმ ხელში ამიტაცა და პირველზე გამაქანა.
როდესაც დამსვა მას შევხედე,სახესე შიში აღბეჭდვოდა.
-ლუის რა ხდება?-კარლაილი.
მისაღებიდან ყველა შეშინებული გამოვარდა.
-ისინი აქ არიან-ლუისი.
-ვინ ისინი ლუის ნუ გვაშინებ.-ლიამი
-ჯონსები.-ჰარი
-ჰარი ვინ არიან ჯონსები?-მე
-მკვლელი ვამპირების ოჯახი.
——————————————————
ჰელოუ ფიფოლ.იმედია მოგეწონებათ.აქ ისეთები დატრიალდებააა უფ უფფ.😂😂💕

ვამპირი Where stories live. Discover now