MEDUSA' NIN GÖZLERİ

Bölüm 12

Eren bu olanların hepsini birkaç metre ötede öylece durup izlemişti. Şu son beş yılda çaresizliğin anlamını öğrenmiş şimdi ise bir kez daha tatmıştım.

Artık çok yorulmuştum ve çaresizdim. O akşam Eren'le beraber kalmak zorundaydım. Sağolsun, bana çok yardım ediyordu. Bir an bile yalnız bırakmıyordu beni. Akşam olunca birlikte babaannesinin evine gittik. Kapıyı açtığında Eren'in yanında beni de görünce yüzünde oluşan gülümseme sonucunda anladım ki Büşra Nine ile çok iyi anlaşacaktık. Büşra Nine yetmiş yaşlarında, buğday tenli, kısa boylu, tonton, kahverengi gözlü, kahverengi kısa saçlara sahip çok tatlı çilli bir kadındı. Beni ilk görüşte çok sevdi. Oturup biraz dinlendikten sonra Eren beni tanıttı, bende kendimi ve başıma gelen herşeyi ona anlattım. Hikayemi bitirdiğimde ikimizde ağlıyorduk. Nine bana burada ne kadar istersem kalabileceğimi, benim artık onun da kızı olduğumu söylediğinde benden mutlusu yoktu. Hemen ona sarıldım. Tabi bütün bunları izleyen Eren rahat durmadı.

- Bende kalayım mı? Yoksa sadece kızına mı yer var?

- Kapı o tarafta, dönüşte de iki ekmek al.

- Hem kovuyorsun, hem çalıştırıyorsun. Hem bana niye sinirlisin?

- Şu kızcağız olmasa kim bilir ne zaman göreceğim yüzünü. Şikayet etmek için çok erken Eren efendi, ben sana daha neler yapacağım.

Gülme sırası şimdi bendeydi...

Yemeğimizi bitirdikten sonra sıra Buğra'yı nasıl bulacağımızı düşünmeye gelmişti. Büşra Nine uyumuş, benle Eren de bu konu hakkında konuşuyorduk. Eren bana polisin onu bulduğunda bize bir avukat lazım olacağını söyledi. Eren'in aklına hukuğu yeni bitirmiş olan arkadaşı Baran geldi. Benimde aklıma lisedeyken kardeşim dediğim, birtanecik arkadaşım Aleyna geldi. Aleyna'nın küçüklüğünden beri en büyük hayali avukat olmaktı. Bence kesin hukuk bölümünü kazanmıştır. Tabi daha bitirmemiştir ama yine de yardımı kesin dokunurdu. Ayrıca ev adresini de eğer taşınmadılarsa biliyordum. Sabah olunca Eren Baran'la, bende Aleyna ile konuşmaya gidecektim.

- Sabah oldu, kahvaltımızı yapıp Eren'le birlikte evden çıktık. Biraz yürüdükten sonra ayrıldık. Büşra Nine'nin Eren'in yanında utanmayayım diye beni bir kenara çekip zorla cebime soktuğu para olmasa Aleyna'nın evine kadar( Yenikapı'dan Karagümrüğ'e kadar) yürüyerek gidecektim. Çokta uzak bir mesafe değildi ama yürüyünce uzak olurdu. Hemen bir taksiye atladım. Yarım saat olmamıştı ki varmıştım. Kapıyı nasıl çalacağım hakkında bir fikrim yoktu, başka çarem de yoktu. Kapıyı biraz alacaklı gibi çaldığım için Aleyna'nın annesi Çiğdem Teyze kapıyı korkuyla açtı. Karşısında beni görünce kısa süreli bir şok geçirdi. Şoku tam geçmese de beni içeri buyur etmişti. Lafa o başladı:

- Hazal kızım, nasılsın? Seni bir daha görebileceğim hiç aklıma gelmezdi. Kocan nerede?

Lafa nasıl başlayacağımı bilemezken Aleyna eve geldi, sanırım okuldan geliyordu. İçeri girer girmez ikimizde donup kaldık.