-3-Korku

19.4K 702 69
                                    

Yıldıza bir basın lütfen.

Satır içi yorumlar bırakmayı unutmayın. Şimdiden teşekkürler;-)

Keyifli okumalar dilerim..

|"Korku" |

*
Korkudur, bizi bu kadar savunmasız bırakan.

*

Ayşin

Bar çok kalabalık olmasa da yinede yorulmuştum. Bütün günü ayaklarımın üzerinde durmuş oradan oraya koşturmakla geçirmiştim. Bu kadar çok çalışmak bazen bünyemi zayıflatmıyor değildi.

Barın arka girişin oraya park edilen aracın yanında durup adamların kolileri içeri taşımasına göz kulak oluyordum. Louis her işi sıklıkla bana bırakırdı. Bana güveni her konuda tamdı. Bazen gözü kapalı bu barı bana bırakıp gittiği günlerde oluyordu.

Orta yaşlı adam alnındaki teri sildi.

"Bitti mi?" dedim.

"Bitti."

Ona parayı bir kez daha sayıp miktardan emin olduktan sonra uzattım.

"İyi günler Ayşin," dedi parayı alırken.

"Sana da Bekir abi!" dedim.

Genelde içki vs. alımımızı ondan yapardık.

Araba uzaklaşana kadar olduğum yerde dikilip bir süre bekledim.

Kolumdaki saate baktığımda vardiyamın son bulduğunu gördüm. Burası şimdi MoonBar'a dönüşecekti.

Ben geceleri çalışmazdım. Bazen garson eksikliği olduğunda devir alırdım. Fer'de gece vardiyasında Ref'le birlikte çalışırdı. Ref gündüzleri de bara bakardı. Çift vardiya yani. Paraya para demez. Bizden daha zengin garson olduğu tartışılamazdı.

Yerimde dikilmeye bir son vererek barın içine doğru ağır adımlarla ilerledim. Louis'in odasına çıksam iyi olacaktı. Ona gitmeden önce hep bir görünürdüm.

Kapının önüne geldiğimde duraksadım. İçerden Louis'in sesi geliyordu.

"O adamın bir gün ipini çekeceğim!" dedi hiddetle.

Kaşlarım çatıldı. Kimden bahsediyordu ki? Merakla konuşmalara kulak kabarttım.

"Evet, benim işlerime burnunu soktuğu sürece onun peşini asla bırakmayacağım. Ta ki onu bulana kadar. İşlerimi baltalamak neymiş ona göstereceğim!"

Kimden bahsediyordu? Louis'in hiç böyle tehditvari sözler ettiğini duymamıştım.

Birden kapı sonuna kadar açıldı. Yakalanmanın verdiği telaşla gözlerim sonuna kadar açıldı.

Louis kaşlarını çatarak bana baktı.

" Mavi? "dedi soru sorar tarzda.

Sertçe yutkunup siyah dar paça kot pantolonumun kumaşına terleyen avuç içlerimi sildim. Yüzüme gergin bir gülümseme kondurup," Çıkacağımı haber vermek için geldim!"dedim.

Louis'in ifadesi yumuşadı. "Tamam, bende çıkıyordum zaten birlikte çıkalım!" dedi.

Başımı onaylarcasına salladım. "Ben önce şu garson kıyafetlerimden kurtulayım!" dedim yavaşça.

"Dışarda bekliyorum," diyerek yanımdan geçip gitti.

Arkasından bir süre düşünceli bir halde baktım. Son zamanlarda bir şeye canının sıkıldığı kesindi. Onu bazen hiç tanımadığımı hissediyordum. Bu bazen canımı sıkıyordu.

ASİL TEHLİKE "Kırmızı" [TAMAMLANDI] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin