The Hacker (BxB) Completed

Twenty-four

Raiden

"WHAT the fuck are you doing here, Carter?"

Natigilan ako dahil sa sinabi ni Kyle. Hindi ko alam na magkakilala pala sila ni Carter. Judging by the situation, it seems like they're not in good terms.

"Kyle," pagtawag ko sa pangalan nito ngunit binalewala lang niya ako at hindi parin binibitawan ang kamay ko.

"We're just talking. Calm your balls," ani Carter.

"Asshole!"

My eyes widen when Kyle punched Carter. Natumba si Carter na agad naman kinwelyuhan ni Kyle.

"You fucking stay away or else!"

Kyle's shaking with anger kaya ay hinila ko ito palayo kay Carter. Hinawakan ko ang kamay niya at hinila ito palayo. Mabilis ang paglakad namin hanggang sa huminto kami sa kotse niya.

Inilahad ko ang palad sa kanyang harapan. He rolled his eyes before handing me the key. Binitawan ko ang kamay nito at pumasok sa loob ng kotse. He followed so I silently drive the car.

"Fuck," rinig kong pagmumura nito. Sinulyapan ko ito at bakas parin sa mukha nito ang inis. Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon nalang siya mag-react. If he's jealous? If he's JUST jealous. I don't know. My mind's saying that it's more than that.

Tahimik ang buong byahe namin hanggang sa nakarating kami sa bahay niya. The car's parked safely but we stayed inside. Pareho kaming tahimik at nakatingin sa harap. No one dared to step out the car.

"I'm sorry. It's my fault. I wasn't able to stop myself."

Napatingin ako kay Kyle na nakatingin na rin pala sa'kin. I stared at him. Gone the pissed expression. I can see the sincerity on his eyes.

"Tss," I rolled my eyes at him. "Para kang siraulo na sumusugod nalang bigla," sabi ko rito. His face darkened while looking at me. Nang masama ko rin itong tiningnan ay napabuntong-hininga ito, sign that he surrendered.

"Don't talk to him again," sabi nito na ikinakunot ng noo ko.

"Bakit?"

"My gut's saying that he's no good. Wala pang tayo pero nanggugulo na siya."

"You punched him first," I stated.

"And I'll do it again if he'll still talk to you," mariin nitong sabi. Napailing nalang ako at tumingin nalang sa harapan. Binalot ulit kami ng katahimikan.

"A-Are you mad?," he asked softly.

"Hindi naman," sagot ko.

"You look mad. It's scaring me you know," hindi makapaniwalang napalingon ako dito. He's still staring at me and he's being honest when he said that it's scaring him. I can see it.

Hindi ko napigilan ang sariling mahinang matawa dahil sa kanya. Damn, Kyle's really scared of me, huh?

"Tinawanan mo pa talaga ako!," reklamo nito. Lalo akong natawa dahil sa kanya. Tumikhim ako para pigilan ang sariling matawa lalo.

"Hindi ako galit. Kung ikaw 'yong may kausap na iba hindi lang siguro sapak ang aabutin niya sa'kin," I honestly said. Kita ko ang pagngisi ni Kyle dahil sa sinabi ko at ang pamumula nito. "Fucker, you are blushing."

"Kanina mo pa ako pinapakilig. Sagutin mo na kaya ako?," diretso nitong sabi na ikinatigil ko. Napadaing si Kyle nang batukan ko ito. Napahimas ito sa kanyang batok na ikinatawa ko lang.

"May ibibigay pala ako," sabi ko. Tumingin ako sa likuran at inabot ang bag ko. I opened my bag and grabbed the other jersey that I'll give to him. Ibinalik ko sa likuran ang bag at tumingin kay Kyle. "Oh," ani ko dito at inabot ang jersey.