Animagus

232 20 0
                                    

Kelime sayısı: 714

Piper'ın gözünden

Aynaya bakınca tuvalette yalnız olmadığımı gördüm. Ama bir dakika...Onun burada ne işi vardı?!

Hızla arkamı döndüm ve asamı çektim. Fazla gerildiğim için aklıma bir büyü gelmiyordu ama zorda kalınca her zaman son saniye aklıma büyü gelir. Onun için bu sorunu dert etmeyip daha büyük sorunlara odaklanmaya çalıştım.
"Merhaba, Piper Riddle," dedi Snape. "Karanlık Lord'un kızı,"
"Burada ne işin var?! Hem benim onun kızı olduğumu nerden biliyorsun?!" dedim ona. O da asasını çıkarttı ama bana bir şey yapmadı.

Asasıyla bir bilek hareketi yaptı ve kapılar kapanıp kilitlendi.
"Çok cesursun bakıyorum, Sümsükus, benim karşıma tek başına geçecek kadar kalın kafalısın sanırım ha?" dedim. Sesimin titrek çıkmamasını kontrol etmeye çalışıyordum.

"Hayır. Tam aksine sen korkmalısın. Bütün okula Karanlık Lord'un kızı olduğunu yayacağım. Özellikle de çok sevdiğin çapulculara." dedi Snape. "Bunu nerden bildiğime gelince...Dün, Lily'ye anlatırken kulak misafiri oldum diyelim. Sende bir şeyler sezdim ve Çok Özlü İksir içip bir Gryffindor'lu kıza dönüştüm-"
Çok korksam da bir kahkaha patlattım. Ona korkmuş görünemezdim.
"Bir kıza mı dönüştün?!" dedim kahkahalarımın arasından. Bana ters ters baktı ve devam etti.
"Şüpe uyandırmaması için, evet, bir kıza dönüştüm. Her neyse bunun bir önemi yok. Sonra Lily'ye söylediğin her şeyi duydum. Ve şimdi de bütün okula yaymaya gidiyorum." dedi.
"Hah! Hiç sanmıyorum." dedim ve bütün bu anılara odaklandım. "Unuttur!" dedim ve geriye doğru yuvarlandı. Unutmasını ummaktan başka seçeneğim yoktu.

Onu kızlar tuvaletinin hemen dışına sürükledim. Sonra hiçbir şey olmamış gibi çapulcuların yanına döndüm.

Ortak salonda beni bekliyorlarmış. Nedenini sorunca artık tamamen Animagus olabileceğimizi söylediler ve birlikte onların yatakhanesine gidip alıştırma yapmaya başladık.

Haftalarca böyle geçti, Animagus olmaya çalıştık. Snape'e yaptığım büyü işe yaramış olacak ki o günden sonra her zamanki gibi yüzüme bile bakmadı.

Sonra bir gün yine Animagus olmak için erkekler yatakhanesine gitmiştik ki tuhaf bir şeyler oldu.

Bir kere kütüphaneden başka bir kitap deneyelim dedik.

  Kitaptaki Yanlış yaparsanız ölme riski var (şimdiye kadar kimse ölmedi.) yazısını yüksek sesle okuyunca Remus kesinlikle bu işi bırakmamızı söyledi.
"Ölme riski varmış inanabiliyor musunuz?! Bunu yapmanıza hayatta izin veremem." dedi ve kitapları önümüzden aldı.
"Hadi ama Rem! Senin için oluyoruz ama!" dedim ona yine de Remus ikna olmadı.

Sonunda Sirius ve James zor da olsa Remus'u ikna etti ve devam ettik.

Biraz sonra, ben yine dönüşmeye çalışırken bir terslik oldu. Yine Cisimlenme hissi oldu. Bir borudan geçiyormuşum gibi bir his geldi ve nefes alamadım. Ama borudan geri çıkma hissi olmadı.

Etrafı göremiyordum ama sesler duyuyordum. Birkaç kişi aynı anda ismimi haykırıyordu. Sonradan öleceğimi anladım. Hatta ölünce mezar taşına yazılan şeyleri bile düşünme vaktim bile oldu.

Piper Wang adında bu sakar büyücü, arkadaşı bir kurtadam diye onun için Animagus olmaya çalıştı. Ancak bunu denerken öldü. Sanırım Animagus olmaya çalışırken ölmeyi başaran ilk büyücü olarak tarihe geçecek.

Birden gözlerimi açtım ve derin bir nefes aldım ve şapşal şapşal sırıttım.
"Kendimi harika hissediyorum!" dedim ama sesim kendi sesim gibi çıkmamıştı. Ben havlıyor muydum?! Ve neden diğerlerinden daha kısaydım?! Elime baktım ama...Elim yoktu! Onun yerine bir köpek patisi vardı.
  "BAŞARDIN!" diye böğürdü James. Hepsi ağzı kulaklarında sırıtarak bana bakıyordu.

  Tekrar eski halime dönmeye çalıştım. Gözlerimi kapattım ve insan formumu düşündüm.

  Yine diğerleriyle aynı boydaydım. Remus ağlayacak gibiydi. Koşup onun boynuna atladım.
  "YAPTIM!" diye bağırdım. Sonra geri çekilince hepsinin bana şaşkın şaşkın baktığını gördüm. Nedenini anlamam uzun sürmedi.

  Saçlarım önüme geldiğinde bir baktım benim saç rengim olan sarı değil! Saçlarım mora dönmüştü. Sonra yakınlardaki bir aynaya bakınca gözlerimin de mora döndüğünü gördüm.

  Gözlerimi kapatıp eski halime yoğunlaştım ve tekrar eski galime döndüm. Tabii Sirius ve Peter benim Metaformagus olduğumu bilmiyorlardı.

  Hafifçe gülümsedim ve Sirius'la Peter'a baktım. James ve Remus bildiklerinden toparlanmışlardı tabii ama dev bir köpeğe dönüştükten sonra tekrar eski halime döndüğümde mor saçlı ve gözlü olunca şaşırmamak elde değildi.
  "Yoksa sen bir Metaformagus musun?!" dedi Sirius hayretle.
  "Şey, evet," dedim. Bana gülümsüyordu sonra gözlerimi kapatıp Sirius'un görüntüsünü düşündüm. Daha önceden bir erkeğe dönüşmeyi hiç denememiştim ama başarmıştım.

  Sirius hayretle ağzını açtı. Peter da öyle. İkisi de gülmeye başladı.
"Bununla harika şakalar yapabiliriz!" dedi Sirius. Bununla demişti seninle değil.
"Hadi siz de deneyin yaparsınız." dedim James'e dönerek.

Onlara nasıl yapıldığını göstermeye çalıştım ama ben de bilmiyordum ki nasıl yaptığımı.

*

Biraz kısa bi bölüm oldu kb ama bir dahaki bölümü uzun yapmaya çalışıcam. Aklımda bir fikir var ama belki bir dahaki bölüm olur. Bir dahaki bölümde birileri sevgili olcak.

Oylamayı unutmayın. Sizi seviyorumm görüşürüz:)

Piper Mia Wang |Marauders AU💍Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin