Piper babasını arıyor. Hogwarts'a gidince bile arıyor ancak babası ya dönemin Kara Büyücüsü'yse? Ya kendisini ve arkadaşlarını tehlikeye atıyorsa?
Gerçi bunun bir öneminin olmadığını düşünüyor çünkü onun tek arkadaşı James Potter. Ama Hogwarts'a g...
James'le çok uzun zamandır aramız bozuktu. Yaz tatili gelmişti ve aynı evde kalmamıza rağmen bana tek söylediği şey "Biz çıkıyoruz" du. Sirius'la Remus'lara gidiyorlardı. Tabii ben onları kıskanmıyor değildim ama biz de (Marlene, Lily, Dorcas) her ay birimizin evinde buluşup dedikodu yapıyorduk. Gün gibi bişe yani.
Mrs Potter durumumuzu fark etmiş olacak ki her yerde bizi bir araya getirmeye çalışıyordu. Ama James tabii ki hiç hevesli değildi. Eh, kadına da yazık. Beni çocuğu gibi görüyor. Hatta bir kere James'in beynine girmiştim, gerçekten karmaşıktı. Ama orda beni kendi annesinden kıskandığını gördüm. Çok tuhaf.
Yani anne ile oğul arasına gitmek istemem. Ama Mrs Potter beni daha çok seviyorsa yapabileceğim bir şey yok. Haha.
Tamam dalga geçiyorum ama gerçekten evde seninle konuşmayan arkadaşlarının olması berbat bir şey. Yani James'e o gün söylediklerimden dolayı özür dilemeye çalıştım diyemem. Bu ona söylediğim en ağır laf değildi, daha kötüleri olmuştu. 2 saniye sonra hemen affederdi, özür bile beklemezdi. Ama bu sefer niye böyle oldu.. Anlamadım.
Yatağımdan kalkıp mutfağa indim. Sirius kendine fıstık ezmeli sandviç yapıyordu. Bana döndü.
"Sen de ister misin?" dedi.
"Fıstığa alerjim var," dedim.
"Aa bilmiyordum." dedi salak gibi. Güldüm. "Ne oldu?"
"Şaka yaptım. Fıstığa alerjim yok. Sana alerjim var." dedim ve bir elma kapıp odama çıktım. Sirius arkadan kalakalmıştı. Tamam belki biraz abartmış olabilirim. Ama eğleniyorum işte ne var?
Hem en azından benimle James'in olmadığı bir yerde konuşabilirdi. Konuşmadı. Sanki o lafları ona etmişim gibi.
Komodinimdeki telefonum çaldı. Lily arıyordu.
"Alo?" dedim telefona. Lily Marlene'in çok kötü olduğunu ama telefonda anlatamayacağını söyledi ve beni evlerine çağırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok şık olmasın diye üzerime bunları giydim.
Dışarı çıkmak için aşağı indiğimde Sirius sandviçini yapmayı daha yeni bitirmişti. Nasıl bu kadar uzun sürdüyse.
Bana bakınca ağzı açıldı. Bacaklarıma doğru bakacakken bir tokat indirdim. Ya çok kötü biriyim, canım ben.
"Kendine gel"
"Bi-bir şey yapmadım ki!" diye bağırdı Sirius. "Manyak mısın sen?"
"Öyle böyle değil" Kapıyı sertçe kapatıp Lily'lere gitmek için otobüs durdurdum. Evet koca ben, Voldemort'un biricik kızı Piper otobüse biniyor.
Otobüste gördüğüm manzarayla hayatımın şokunu yaşadım. James ile Narcissa kendilerinden geçmiş gibi öpüşüyordu. James durdu.
"Sanırım benim evime geldik." dedi çekici bir sesle. "Görüşürüz bebeğim"
"Görüşürüz aşkım."
Narcissa James'in kucağından indi. James tam ayağa kalktığında karşısında beni buldu. "P-piper?"
James'in çıkmasını beklediğim son kişi Narcissa'ydı. Otobüsten inip yürümeye başladım. James arkamdan geliyordu. Boş bir sokağa geldik.
"Piper lütfen bunu kimseye söyleme." dedi. Bana küs olduğunu ne çabuk unutmuştu.
Kolumdan tuttu. Diğer elimle asamı çıkarıp boynuna doğrulttum. "Sakın - bana - dokunma!" dedim. James korkmuş görünüyordu. Bu iyiydi.
"Piper sana ne oldu böyle?" dedi sesi titreyerek. Benden korkuyordu. Neden ki?
"Bak James, son kez söylüyorum ya elimi bırakırsın ya da olacaklardan sorumlu değilim." dedim. Oysa elimi daha sıkı tutmuştu.
"Asla bırakmam." dedi kararlı bir şekilde. "Bana bir şey yapamazsın. Reşit değilsin."
"Evet değil," dedi James'in arkasından soğuk, tanıdık bir ses. James'le aynı anda sese döndük.
"Ama ben öyleyim. Sectumsempra!" asasından bir ışık çıktı ve James tüm bedeni kanlarla yere yığıldı. Çığlık atıyordu.
Babam, James'i öldürmüştü.
*
Obaaa noldu 2 dakkada. Yalnız baya uzun süredir yb atmıyodum neyse iyi okumalar size bunu başta söylemem gerekirdi amaaa neyse dşxbdşdhd. Yha daha Marlene'in sorunu var o da konuyla ilgili neyse şimdi söylemiyimm. Oylamayı unutmayınn❤️
