SEVMEK ZAMANI - Yalın Serisi III - 3) Deniz ile Derya

4.Bölüm D&D

Yarı final maçını 3-2 skorla kazanan YalınVakıf adını finale yazdırmış, yorgunluklarını heyecanlarıyla bastırıp final oynamak için sahadaki yerlerini almışlardı. İlk set bizim kızların, ikinci ve üçüncü set ise rakip takımın olunca gerilim ve heyecan iyice baş gösterdiğinde tüm oyuncular dördüncü sete pür dikkat çıktılar. Rakip maçı bitirebilecekleri ve turnuva şampiyonu olacakları bu seti almak için savaşırken, YalınVakıf kızları ise maçı devam ettirip tie break'a yani beşinci sete taşımak için savaşıyorlardı. Set peş peşe sayılarla giderken 24. Sayıyı yapan karşı taraf olmuştu. Maç sayısı ve şampiyonluk için servis kullanan rakibin gönderdiği topu karşılayıp pasöre yani Sevim'e ileten libero taraftardan alkış alırken fileye doğru koşup zıplayan ve pasörden aldığı topu sayıya çeviren Derya bağırarak Sevim'e döndüğünde artık kimse oturmuyor, tüm taraftarlar ve protokol maçı ayakta izliyordu. Derya'nın sayısıyla büyük bir avantaj sağlan takım, servisi kullandıktan sonra bir sayı daha elde edip maç sayısı şansını eline aldığında tribünlerin sesi yeri göğü inletmişti. Ancak Karşı tarafta en az onlar kadar istekli ve hırslıydı. Derya'nın topunu bloklayıp hemen ardından sayı elde etmeleriyle durum 25-25 oldu. Maçın kazanmak için rakiple aralarında iki sayı olması gerekiyordu.

Karşı taraf servisi kullandı ve top parkeyle buluştu ancak içeri mi yoksa dışarı mı düştüğü anlaşılamayınca Alfonso yeniden görüntüleme istedi. Pozisyon tekrar izlenirken kızlar kendi aralarında bir şeyler konuşuyor ve üstlerinde asılı olan ekrana bakıyorlardı. Topun içeri düştüğü net olarak göründüğü an iyice gerilen kızlar birbirlerinden uzaklaşıp maç sayısı şansını bir kez daha elde eden rakibin servisini karşılamak için yerlerine geçtiler. Skorbord da durum 26-25 di.

Top, servisi kullanan oyuncunun ellerinde yükseldi ve kendisine uygulanan kuvvetle hızla havada ilerleyip fileye çarparak kendi sahasına düştü. Rakibin yaptığı bu hatayla hanelerine bir sayı yazılan YalınVakıf oyuncuları saha kenarından bağıran antrenörlerine kısa süre bakmış ve yeniden yerlerine geçmişlerdi. Derya servis kullanmak için sahanın içinden çıkıp tribüne doğru ilerlediğinde karşısında oturan ailesine ve diğer ailelere bakmadan topu aldı birkaç kez sektirdikten sonra servisi kullandı. Rakip güçlüydü, dersine iyi çalışmıştı ve Derya'nın hamlesini zorlansalarda karşılamayı başarmıştı. Top, otuz saniyenin üstünde yere değmeden iki takımın arasında gidip geldi. Ralli uzandıkça herkesin tansiyonu yükseliyordu ama Sevim ve kaptanın rakibi bloklamasıyla top sonunda yere düştü ve kızlar bir kez daha öne geçti. Şimdi skorbord sayıları 26-27 olarak gösteriyor, maç sayısı şansını bir kez daha YalınVakıf'a veriyor, tribünler ise şampiyonluk için durmaksızın tezahürat yapıyorlardı. Yeniden servis alanına ilerleyen Derya ardı ardına kesik kesik nefesler alıp başını kaldırdı ve bu kez gözlerine heyecanla bakan ailelerden kaçamadı. Annesi, babası, durmadan el çırpan kardeşinin ardından Deniz Ege ile göz göze gelmiş ve yeniden topu sektirmişti. Heyecan ve gerginlik, vücudunda dolanıp duran adrenalinle baş etmek için gözlerini anlık olarak kapattı zihnini tüm seslerden arındırıp rakip sahaya baktı. Şu an tek duyduğu ses antrenörünün sesi ve yapmasını istediği şeydi. Elindeki soğukluğu ve titremeyi engellemek için avucunu açıp kapattıktan sonra topu havalandırıp vurcağı sırada arkasından yükselen sesleri duydu. Herkes adını haykırıyor, takım arkadaşları gözünün içine 'hadi bitir şu maçı' der gibi bakıyordu. Omuzlarındaki yükle zıplayıp elini topa vurduğu anda Deniz Ege ve babasının bağırışlarını duyup gülümsemek istedi ama gözleri hızla ilerleyen toptaydı.

Rakip, servisi karşılamak için hamle edecek pozisyonu bulamadan sahanın içine düşen topu gören Derya, bağırarak koştu dizlerinin üstünde kayarak Sevim'le kucaklaştı. Sayıyı ve turnuva şampiyonluğunu takımına getirmiş, günlerdir süren stres, heyecan ve kazanma aşkı bir kez daha kupayla sonuçlanmıştı. Tüm takım, birbirine sarılıp zaferi kutlarken tribünlerin heyecanıda onlarınkinden farklı değildi. Derya yaşadığı rahatlamayla gözünden dökülen yaşları umursamada Alfonso'ya koşup sarıldığında