Through The Rain

Chapter Five

It's been 4 days since the paghatid pauwi sakin ni Blake moment. Ang astig lang sa pakiramdam dahil mula nuong gabing 'yon ay nagvolunteer na siyang tagahatid ko pauwi after training.

My heart is so kinikilig. It's going boom-boom everytime I'm with him.

Kahit sa school ay pinapansin niya narin ako kaya nga mas lalong nainis sakin si Mirelle. Pero waepek nalang sakin 'yun dahil ang importante ay nasa akin sa mga bilang na oras si Blake. Nasa akin siya—

Pansamantala.

Dahil di parin namang maiiwasang ang mga pagkakataong magkasama sila ni Mirelle. Mas marami nga lang siyang time kay Mirelle kesa sakin. Pag magkasama kasi kami ay parang ang seryoso niya. Ako lang ang salita ng salita. Siya parang may bayad ang bawat katagang lumalabas sa bibig niya sa sobrang ikli.

"So, ano na bes?" Tanong ni Clei habang nasa kabilang linya siya ng telepono. Parang timang. Kagabi pa tanong ng tanong kung ano daw ginawa namin ni Blake sa Mall kagabi.

Today is Monday na kasi. Simula na ng Foundation Week and Sports Feast ofcourse. I'm really excited kaya naman ang aga aga kong nagprepare.

"Siraulo ka. Ang kulit mo. Bumili lang kami ng medyas niya para sa basketball tapos nagsine lang." Paliwanag ko sakanya.

"Oh tapos? Yun lang? Ang boring niyo naman!" Parang naiinis pang sambit niya. Walanjo!

"Eh bakit di nalang ikaw sumama diba? Tutal pinsan mo naman! Tsk." Iritadong sagot ko sakanya. Ang ganda na nang araw ko eh.

"Eh teka lang. Oo nga noh! Bat pala ikaw ang isinama? Pwede naman ang Black Ace or ang team mates niya or si Mirelle. Bat ikaw? Hmm. Ikaww bes ah, lumelevel-up na kalandian mo. Bet ko yan! Push lang!" Her question caught me offguard. Bat nga pala ako ang isinama?

"Di ko din alam kung bat ako ang isinama eh. Pero pwede ba, shut up kana. Pero to be honest, nakakakilig talaga as in. Ang gentleman niya." Kinikilig ko pang rant kay Clei. Kalandi ko talaga.

"Oh diba. Nakakakilig naman talaga kayo eh!" Tumitiling sambit niya pa. "Oh tapos? San kayo after sa mall?" Tanong niya ulit. Bibig nito parang basuka, buga ng buga. Kaya nga the best rapper to eh. Mas rapper pa kesa sa nanay ko jusmeyo!

"Then nagsimba kami after tapos dinner. Then yun lang, umuwi na kami." Nakangiting sagot ko sakanya.

To be honest, I didn't expect Blake to be this God-fearing and God-centered. Grabe yung puso niya para sa panginoon. Yes, he may be a bad guy but damn bruh, he's so religious and that made me fall for him deeper.

The way he prayed and kneeled infront of God was literally the best view of him, so far.

"Usual Blake. She's really religious naman talaga bes. Nasa family na namin 'yun!" Oh well, yes! Samin kasing apat ay si Clei talaga ang pinaka-relihiyosa. I admire her for that.

"Oh sige na. I'll hang up na. Kakain na ako eh, buti wala pa mga mayor. See you later! Bye!" Pamamaalam ko sakanya at pinindot na ang "end call" button. Then, I just checked myself one more time again and I'm ready to go now. I carry my gym bag with me and head downstairs.

I'm just wearing this pastel color shirt with a print of our strand. Eto kasi ang uniform namin eh, tapos I'm just wearing a denim short and an adidas shoes. Later na ako magpapalit sa school.

Best time to eat breakfast. Wala akong kasabay.

I just ate my delicious breakfast made by our cook. Actually, di ko sila kilala lahat dito, karamihan kasi ay bago. Ilang sandali pa ay nilapitan ako ng isang maid, parang nahihiya pa kaya I smiled at her to make her feel comfortable.