Chapter Fifteen

124 6 0
                                    

I was still in shock.

"H-huh?" Naninigurado kong tanong sakanya.

"Come with me, let's celebrate together," He asked me while wearing his precious smile.

My gahd? Sino ba ang makakatanggi sa gwapong nilalang na ito? I love his smile, it's so precious.

Napatango nalang ako sakanya bilang sagot. Kaya naman grabe ang ngiti niya, parang naka-jackpot sa lotto ang ngitian. Meganon? Omg!

He held my hand, pero hindi niya pinag-intertwine ang mga daliri namin. He just simply held my hand, at ipinaalam ako sa coaches ko pati sa team mates ko.

"Goodluck, pokpok!" Clei whispered habang paalis na kami sa venue, kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. Eh, siya 'tong pinaka-pokpok samin eh.

"Gaga," I answered angrily, that caused her to laugh at my reaction. Napaka-gaga talaga netong babaeng 'to, ansarap sabunutan.

While we're heading to his car, I can't help but admire him more. His face is just too perfect. I wonder kung ano ang dahilan ng break-up nila ni Issa?

They're perfect for each other, pero syempre mas bagay ako. Di ako papatalo noh.

Pero ano kaya talaga rason ng break-up nila. Curious lang ako kasi matagal din sila, at si Issa lang ang unang sineryoso ni Blake.

Napaka-playboy kasi niya kaya nung nakatapat na si Issa, ay ayun, tumiklop na. Sikat loveteam nila dati, habang ako patagong nasasaktan.

Nakikita ko na siya sa mga parties and events dati nung sinasama pa ako ng family ko, pero we're not actually talking with each other kasi busy siya sa mga friends niya. Habang ako, behave lang daw sabi ng parents ko, but that was before.

Blake is a playboy. Di niya na maiaalis sakanya 'yun. Ang galing nga eh, si Issa lang nakapag-patiklop sakanya.

He's a playboy kaya naman I'm very careful sa feelings ko sakanya kahit deep na. Na-trauma na kasi ako. Kasi minsan narin akong pinaglaruan at di malabong mangyari ulit 'yun.

Kasi ako kapag nagmahal, all-out talaga, to the point na wala na akong tinitira pa para sa sarili ko. I'd give him the world and my whole damn world, if I could. That's how I love someone.

"Staring is rude, girl." Usal niya habang nakatingin parin ng seryoso sa daan. Sa sobrang pre-occupied ko kanina, di ko narealize na nakasakay na pala kami.

"A-ah, I'm sorry," Pabebeng pagpapaumanhin ko kaya naman napatawa siya. Nakakahawa tawa niya actually pero mukhang sarcastic eh. "Where are we going pala?" I asked him to start up the conversation.

Mas awkward kasi pag walang nagsasalita saamin. Di ako sanay.

"Basta," He looked at me, "I assure you, it's beautiful and worth it," Sobrang seryoso ng tingin niya sakin na para bang ako ang idine-describe niya.

"Bakit napaka-bolero mo?" I asked him seriously kaya naman napatingin siya saakin saglit pero agad ding binalik sa daan.

"I'm not," Sagot niya na parang joke yung sinabi ko dahil natatawa siya. Umiling nalang ako sa sagot niya, "Let's go to the hospital first for you to have a proper treatment." He stated, I nodded.

"You're so caring, noh? Every girl would have fall for you, if they'll only see this side of you," Dire-diretso kong sabi. "I wonder kung bat pa kayo nag-break ni Issa, you're perfect for each other though," I stated, looking at the road.

Napatingin naman siya saakin habang iniikot ang sasakyan papunta sa parking lot ng Hospital na pag-mamay-ari nila.

Yup, may hospital din sila, ganun sila kayaman. Our hospitals are business partners because of the relationship between our families.

"You're too loud din pala," Sagot niya na para bang natatawa na, kaya naman nahawa ako sa tawa niya at natawa narin ako.

"I'm not, noh!" I shouted while still laughing my freaking ass out, kaya napalo ko siya, "Mianhe." Paumanhin ko habang natatawa parin.

He just laughed at my reaction saka ako iginiya papasok sa hospital at ipinagamot na ako.

Mabilis lang naman yung treatment. Binigyan lang din ako ng advice ng Doctor na nag-gamit saakin.

"Thanks, doc." I said at nagsimula na kaming luamabas papunta sa parking lot.

He's actually very caring. Any girl could fall for him once they saw this side of him. The sweet side. They've known him kasi as the 'serious type' of guy. Well, even me before.

Ano kayang mangyayare kung nung una palang sinabi ko na sakanya yung feelings ko? Magiging ganto rin ba ang trato niya sakin?

"Do you really wanna be a businessman someday?" Tanong ko sakanya habang nagda-drive siya, lagi nalang ako nagsisimula ng conversation, ganun ako eh, "Well, you took up ABM, that's what I thought lang."

"Yup." He simply answered. Bayad ma mga sinasabi neto? Ang iikli eh. "Eversince, I wanted to build my own name, as one of the richest businessman in Asia." He said while looking at the road, smiling.

I preciously looked at him and at his reaction. He's just too precious at this moment.

"I wish you luck then," I said to him while I was genuinely smiling, "I know you can do it. I can't wait to see your name in the magazines in the future, as one of the richest and hottest bachelors in Asia." I said, kaya napatingin siya saakin.

"Hottest" He said out of nowhere, sounding so sarcastic.

"Yes, hottest." I praised him, "I'll be one of the happiest when you fulfill your dreams."

"I will make you proud someday, future Doctora." He said while looking at me. "So, chase your dreams too, and make me proud also."

My heart feels so happy and contented. I'm almost crying. Ganito pala yung feeling ng may nag-momotivate sa'yo. Ganto pala yung feeling ng may nagche-cheer up sayo. I feel so full.

"Thank you. I'll make you proud someday, promise!" I said, habang nagpipigil ng luha kaya naman I looked away, at tumingin nalang sa kalsada.

Dala narin siguro ng pagod kaya nakatulog ako. Mula sa paglalaro, hanggang dito, napagod ako kaya naman hinayaan ko nalang na makatulog ako sa biyahe dahil mukhang mahaba-haba pa naman.

"Hey," Parang may nagyuyugyog saakin.

"Hmmmm" I answered back, "I wanna sleep, I'm tired." Bwelo ko.

"I know, but we're here already that's why I wake you up," Napadilat ako sa narinig ko. That must be, Blake.

Ay, oo nga pala. Magkasama kami at nakatulog lang ako sa kotse niya. Omg! Nakakahiya wtf!

"You'll find the peace, calm and rest that you are asking for, here in this place." He told me, saka, lumabas na kaya ako naman nag-ayos na ako.

Di ko alam kung nasaan kami since hapon narin at mukhang mag'sa-sunset na, kaya naman lumabas na ako upang tingnan kung nasaan kami ngayon at kung saan niya ako dinala para mag-'celebrate' kuno.

Sariwang hangin ang sumalubong saakin habang tinitingnan ang view kung saan niya ako dinala. This is too precious and breath-taking.

"Tagaytay's Beauty is really something else." I said while still admiring the view that I was seeing.

Tiningnan ko naman siya, kasi nasa tabi ko lang siya. I looked at him wearing my admiring eyes.

"Blake," I called his name kaya naman napatingin siya saakin. "Thank you, sobra." Pasasalamat ko na para bang iiyak na.

"Anything for you, my queen."

————————————————————————

Thanks for the support guys! Thank you talaga.

Btw, I'm planning to change the title of this story. Hindi kasi talaga yan yung title, wala pa akong naisip nun na title kaya ayan ang nailagay ko.

Palitan ko sana title ng story, oks lang ba? :)

Siya nga pala, Sorry sa mga typos and wrong grammars, saka ko na ieedit pag natapos ko na 'to.

Again, salamat ulit.

- Msteyaa :"))

Through The RainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon