Bölüm 6

24 12 6
                                    

Kitap okunmuyor :'( Neyse yazmaya dewamkee .

6.Bölüm

*İnsanların tasarımı olan gökyüzü alanları var .Delik deşik , kanayan ,yumuşak, kömür rengi , simsiyah kalpler gibi atan bulutlar .Ve sonra ölüm var .Hepsinin arasında ilerliyor...*

Dün olanlardan sonra zar zor uyuyabilmiştim.Evimin salonunda bir yabancı vardı ve benim elimden gelen tek şey oturup abimin gelmesini beklemekti.

Okul formamı giyip odamdan çıktım. Ses çıkarmamaya çalışarak yanına gittim.Hala uyuyordu .

Mutfağa gidip kendime kahve yaptım. Kahvaltı yapmak istemiyordum. Kahvemi alıp tekrardan salona girdim.Tekli koltuğa oturup uyanmasını beklemeye başladım.

Kahverengi saçları alnına düşmüştü. Dudakları koyulaşmış ,yüzü düne göre daha renkliydi.Yaklaşık yarım saat orda oturup onu izledim. Kesik kesik nefes alıp veriyordu.

Nasıl bir kaderdi bu .Hayat hiç kimseye adil davranmıyordu.

Yavaşça gözlerini açmaya başlayınca kahvemi masaya bırakıp ona döndüm.

"Günaydın. "

"Günaydın. "

Gözlerini ovuşturup saçlarını eliyle arkaya doğru itti.

Bana bakıp baştan aşağı süzdü.

"Okula mı gideceksin ?"

Başımı olumlu anlamda sallayıp sargılı dizine baktım.

"Aç mısın? "

"Hayır. Teşekkür ederim canım bi şey istemiyor. "

Bir kaç saniye yüzüne baktım. Göz göze gelince bakışlarımı kaçırıp ayağa kaktım .

"Aa..şey ben yine de bir şeyler hazırlıyım. Belki sonra acıkırsın."

Masadaki bardağı alıp mutfağa geçtim. Hızlıca bir şeyler hazırlayıp salona döndüm. Yemek tepsisini hemen yanında bulunan masaya bıraktım.

Beni izliyordu ve ben gerçekten bundan tuhaf bir şekilde rahatsız olmuştum.

Sanırım ellerim titriyordu.
Kolumdaki saate baktığımda okulun başlamasına yarım saat kaldığını gördüm.

"Benim çıkmam gerekiyor. Istediğin bir şey var mı?"

Gözlerime bakarak gülümsedi.

"Hayır. "

"Pekii.O zaman sonra görüşürüz. "

Cevap beklemeden arkamı dönüp odama girdim .Çantamı alıp odadan çıktım. Kapının yanında durup ona baktım.

"Bir şeye ihtiyacın olursa beni arayabilirsin .Numaram masadaki kağıtta yazılı."

"Beni düşünme .Iyim. "

Elim istemsize yanağıma gitti.Utandığım zaman hep böyle yapardım. Istemsizce yanağımı kaşıyıp dururdum.

"Tamam o zaman görüşürüz. "

Tam arkamı dönüp çıkacaken konuştu.

"Şey..."

Önüme dönüp yüzüne baktım.

"Ne?"

Saçlarını karıştırarak gözlerime baktı.

"Saat kaçta geleceksin diye soracaktım. "

Vampirin Gözleri ( ASKIYA ALINDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin