-Episode 29
ល្ងាចបន្តិចJungKook និងTaehyungទៅអង្គុយមើលព្រះច័ន្ទជាមួយគ្នា រួចត្រឡប់មកដំណាក់វិញ ចំណែកTaehyungវិញនិយាយរហូត គេនិយាយច្រើនខ្លាំងណាស់ តែយ៉ាងណាក៏JungKookក៏មិនដែលធុញស្រាប់ហើយ។
« បងមានរបស់មួយឲ្យអូន » រាងក្រាស់ថាហើយក៏ដករបស់ម្យ៉ាងចេញពីចង្កេះឈុត វាគឺជាខ្សែរករបស់Taehyung ដែលជ្រុះនៅថ្ងៃដែលបាត់ខ្លួននោះ
« ខ្សែរកនេះ.....» Taehyung
« YeSeokឃើញវាជ្រុះនៅសួនច្បារកាលថ្ងៃអូនបាត់
ទៅនោះ បងក៏....ទុកវាឲ្យអូនវិញ » JungKookដើរទៅអង្គុយជិតរាងតូចឲ្យពាក់ឲ្យគេវិញ
« អរគុណទ្រង់ហើយដែលនៅទុកវា » Taehyung
« បងមិនបោះចោលរបស់អ្វីដែលពាក់ព័ន្ធនិងអូននោះទេ » JungKookញញឹមរួចឲ្យទៅថើបថ្ងាស់របស់Taehyung
ថើបថ្ពាល់ រហូតដល់បបូរមាត់ , រាងក្រាស់កម្រើកបបូរតិចៗ ចំណែកTaehyungក៏តបតរទៅវិញយ៉ាងសមចិត្ត
« អឹម..... » រាងតូចក្រហឹមក្នុងបំពង់ក.បន្តិចពេលមានអារម្មណ៍ថាដកដង្ហើមលែងរួច , JungKookក៏ដកបបូរមាត់ចេញ រួចផ្ដួលTaehyungទៅលើគ្រែ មុននិងឡើងទៅទ្រោបពីលើ ដៃចាប់ស្រាយឈុតរាងតូចទម្លាក់ត្រឹមចង្កេះ អាក្រាតល្វែងខាងលើ
« ហឹម....អឹស...Jung- អឹម ព្រះអង្គ » Taehyungថ្ងួសថ្ងូរ
ឡើងមកពេលរាងក្រាស់ឱនមកបឺតជញ្ជក់🍒របស់ខ្លួន ដៃក៏ខ្ញាំសក់JungKookដែលកំពុងថែលថើបពេញខ្លួនរបស់គេ
« Tae... » JungKookឱនទៅថើបបបូរមាត់រាងតូចបន្តិច
រួចងើបមកដោះឈុតរបស់ខ្លួន និងអ្នកនៅខាងក្រោមទម្លាក់ចោលអស់
« អា៎យ....ឈឺ អ..អឹស » រាងតូចខាំមាត់ដៃខ្ញាំកម្រាលតិចៗ ពេលរាងក្រាស់ស៊កភាពរឹងមាំចូលកប់ដល់គល់ ទោះបីគេធ្លាប់ធ្វើវាច្រើនដងក៏ពិតមែន តែក៏នៅមានភាពឈឺចាប់បន្តិចបន្តួចដែរ។ JungKookទាញជើងម្ខាងរបស់Taehyungដាក់លើស្មារមុននិងសម្រុកញាប់យកតែម្ដង
« អា៎ស.....អឹសៗ ស្រួលខ្លាំងណាស់Tae... » JungKookញញឹមបន្តិចពេលភាពសុខស្រួលវាយលុកពេញខ្លួនបែបនេះ រួចឱនទៅថើបរាងតូចដើម្បីកាត់បន្ថយភាពឈឺចាប់របស់គេខ្លះៗតែចង្កេះនៅតែសម្រុកចូលញាប់ឆ្មេញដដែល
