Kabanata 10MABILIS na nag-daan ang panahon. Natapos naman ang party na iyon ng maayos, kahit naiirita ako palagi kay Travis. Nandito ako ngayon sa harap ng building ng mga Vergara. Napanganga ako sa laki at tayog ng building na iyon.
I sighed, and continue walking. Nang makapasok ako, agad kong tinanong kung saan ang office ng boss nila.
"This way, Ma'am." sabi niya nang makalabas kami ng elevator. Saglit na pinagmasdan ko ang uniform niya. Masyadong maikli ito at isang tuwad mo lang ay kita na ang alkansya mo!
Hindi naman nag-tagal ay nakapunta na agad kami sa aming paroroonan.
"Ito na po, Ma'am. Katok nalang po kayo." sabi niya sa akin. Tumango naman ako.
"Thank you," I said, tska siya umalis. Huminga ako ng malalim, bago kumatok. Pumasok na ako at nadatnan ko ang isang pigura ng taong nakatalikod sa gawi ko. Nakaharap siya sa malaking bintana at may hawak hawak na wine.
Hindi niya ba narinig ang pag-pasok ko o nagbibingi-bingihan lang siya? O, baka naman bingi talaga siya? What ever.
"Excuse me," sabi ko sapat na para makuha ang atensyon niya. Humarap naman siya at umangat ang sulok ng kaniyang labi, pero binawi niya naman agad iyon. Muntik na akong mapairap mabuti na lamang at napigilan ko.
"What do you want?" He asked.
"Ang kapal, huh." mahina kong sabi.
"Wait, what? May sinasabi ka?" natatawa niyang tanong. Ngumiti ako at agad na umiling. Ang sarap niyang batukan sa panga.
"Hindi, may sinasabi ka e."
"Wala, po."
"No, what is it?"
"Wala nga, sabi e!" naiinis kong sigaw. Tumawa naman siya ng tumawa. Sinamaan ko siya ng tingin. Sige, tumawa ka ng tumawa hanggang sa maubusan ka ng hininga bwiset ka. Talagang sinasadya niyang inisin ako, e.
"I came here because, I want to apologize. About sa nangyari noong sa party mo. I-I am sorry." sabi ko. Yumuko pa ako para mas lalong kunware ay seryoso ako sa sinasabi ko. Pero, hindi talaga ako sincere sa mga sinasabi ko. Ginagawa ko lang talaga 'to, para hindi magalit si Mom.
"I don't want to accept your apology." sabi nito, at umangat ang sulok ng kaniyang labi. Para siyang may binabalak na masama! Nag-angat ako ng tingin sakaniya. Damn that evil face of yours!
"Paghirapan mo muna bago kita mapatawad." sabi niya at uminom sa kaniyang wine. Kumunot ang noo ko. What the hell? Hindi pa sapat yung sorry ko?! Nung ginago niya ba ako, may narinig siya sa akin? Diba wala.
"I want you to be my secretary. In that way, mapapatawad kita. Work for me,"
Napanganga ako nang marinig ko iyon.
"No!" sigaw ko habang nanlilisik ang aking mata. Nginisian niya lamang ako at cool na ginalaw ang kaniyang inuupuan.
"Oh, yes baby."
"Fuck you!" sabi ko at pinalo ang kaniyang table. Tinaas niya ang kaniyang mga kamay. Naiinis ako! Bwiset siya! Bwiset! Hindi porke may kasalanan ako, ite-take advantage niya na yon! This jerk!
"Oh yes! Fuck me, please." nakangisi niyang sagot. Humagikhik naman si gago nang makitang inis na inis na ako sakaniya.
"What now? Do you want to be my secretary or not?"
Napapikit ako ng mariin. Of course, I don't want to! I really hate him!
"No!"
Tumaas ang kilay ko nang tignan niya lang ako, at ngisian. Tumalikod na at nag-martsa palabas ng kaniyang office. Rinig ko pa rin ang mala demonyo niyang tawa. Nakakainis! Nakakainis!
"Hello, Alde?!" sigaw ko, sa telepono, at sumakay na sa Van namin.
"O? Teka, why are you shouting?" sagot nito.
"Can you meet me at the Starbucks?" sabi ko. Kailangan ko lang talagang ilabas itong inis ko. Argh! Napakahangin niya talaga! Nakakainis! I'm so pissed! I want to punch his evil face.
"Okay," sabi nito. Pinatay ko na ang tawag, at sinabi kay Manong na ibaba niya ako sa Starbucks. Bumaba na ako at pumasok sa loob.
I sat in a vacant table tska umorder. Hindi naman nag-tagal ay nakarating rin naman si Alde. Nag-order na ako ng para sakaniya. She kissed my cheeks and smiled.
"Good mood?" tanong ko at nakakunot ang aking noong pinagmasdan siya. Nagkibit balikat lamang siya tska ngumiti muli. Umupo siya sa upuan na kaharap ko.
"So, anong ganap?"
Huminga muna ako ng malalim bago nag-salita.
"I went to Trav's office. I said sorry because, I ruined his party. Tapos sabi ba naman, hindi niya daw tatanggapin ang sorry ko! I need to suffer first daw! Nakakainis, di ba?!" inis kong tugon, at sumimsim sa aking kape. Tumataas talaga ang dugo ko kapag nakikita ko ang nakangisi niyang mukha!
Alde laughed. Naiinis na tinignan ko siya.
"Bakit parang tuwang tuwa ka pa?" tanong ko. Habang ako, inis na inis na rito! Hinahigh blood talaga ako sa lalaking iyon. Kanina'y malapit ko na siyang masapok, mabuti na lamang ay nakapagpigil ako.
Sumandal siya sa upuan at nakangiting pinagmasdan ako.
"You look pissed, bff. Tatanda ka ng maaga niyan!"
Kumunot ang noo ko lalo.
"Sino bang hindi maiinis, Alde? Alam kong pinaglalaruan niya lang ako!"
"Then, paglaruan mo rin siya. Ganiyan lang. Hindi iyong inis na inis ka dyan. Ang haggard mo tignan, bff." sambit niya tska ako inirapan. I can't believe her! Paano ako magchi-chill? Ayoko ngang makita ang pagmumukha niya. Galit ako roon, galit na galit. I don't want to see him because, I hate him so much.
"I think, may dahilan siya bakit di niya tinanggap apology mo."
"Of course, para nga inisin ako!"
"No. Iba pang dahilan, Lope." sabi niya, kaya napatingin naman ako sakaniya. Ibang dahilan? Ano pa bang iba niyang dahilan bukod sa gusto niya akong bwisitin? Depungas, sana natabunan nalang siya ng snow sa states, para hindi na siya nakabalik pa rito!
"What reason naman?"
"I don't know," aniya. Napasandal ako sa aking upuan at hinilot ang aking sentido. Ang pangit talaga ng araw ko ngayon. Simply because he ruined it! Sa tuwing nakikita ko naman siya, lagi nalang nasisira ang araw ko e.
Napatalon ako nang biglang hampasin ni Alde iyong table. Seryoso niya akong tinignan. Tinignan ko ang paligid. Napatingin sila sa amin, kaya nag-peace sign ako.
"Maybe, he's still in love with you!" ani 'to, habang nanlalaki ang mata. Napalunok ako. Hindi ko alam ang sasabihin pero sa huli ay natawa nalang rin ako.
"He's not. Kasi unang-una, hindi niya naman ako minahal. How come, he's still in love with me right?" mapait kong sabi.
YOU ARE READING
In The Right Time, My love
Teen FictionDDG SERIES #1 Louisse Penelope Guerrero, came from a very rich family. Her past was traumatic. She wanted to erase all of the memories reminding the one she loved the most. She is trying to forget him and start a new life with someone who she knows...