SPECIAL CHAPTER

233 11 3
                                    


SPECIAL CHAPTER

Travis Kiel's POV.

Kinakabahang nakatayo ako rito, while holding my son's hand. Tingin ako ng tingin sa relo ko. Hindi ako mapakali. Ano na kayang nangyari sakanila? Bakit ang tagal nila?

Napatingin ako sa lalaking tumapik sa balikat ko. It's Penelope's brother, Russel.

"Don't be nervous, dude. Chill ka lang, gago." Russel said. What the fuck, paano ako magchi-chill, hindi pa siya dumadating?

"Just don't hurt my sister, dude. I trust you. Kapag nasaktan na naman 'yan, babasagin ko bungo mo." seryoso niyang sabi. I nodded.

Swerte na ako kasi binigyan niya ako ng chance, pakakawalan ko pa ba?

"Of course.Thank you, Russ." sagot ko. Tinanguan niya ako tska bumalik kila Mikael. Namamawis na ang noo ko, kaya kinuha ko ang panyo sa bulsa ng slacks ko tska ipinunas sa noo ko. I'm fucking nervous, shit.

"Daddy, are you okay?" my son asked me. Tumango naman ako sakaniya. Kamukhang-kamukha ko talaga siya. I mean, not really because he's the better version of me. I love him. He's my son and I'm proud of it. Everytime na naaalala ko iyong unang pag-kikita namin nung birthday niya, umiiyak ako. I'm so happy that time. So happy.

"Nasaan sila, Manong?!"

Napatayo ako ng tuwid ng marinig ko ang sigaw ni Penelope. Hinila ni Akiro ang dulo ng long sleeves ko, kaya bumaba ang tingin ko sakaniya.

"Mommy's here, Daddy!" mahina niyang bulong. Tumango ako at ginulo ang buhok niya. Napatigil si Penelope nang makita ang place. Literal na nakaawang ang labi niya. God, she's so beautiful...

Kinuha ko naman ang mikropono mula kay Gabriel. Tinapik niya ang balikat ko. This is our plan. Kinuntyaba ko silang lahat. Kahit na tinulungan ako ni Gabriel, naiinis pa rin ako sakaniya. He hugged my girl! Sa harapan ko pa! Halatang nang aasar e. What a dick. But, I'm thankful kasi pinaunlakan niya 'tong plano ko.

"Sir, I'm a bit nervous, 'bout being here today. Still not real sure what I'm going to say, so bare with me please if I take up too much of your time..." I began singing, habang nakaharap sa Daddy niya. My girl's in front of me, shocked.

"See in this box is a ring for your oldest. She's my everything and all that I know is, it would be such a relief if I knew that we were on the same side, very soon I'm hoping that I..."

"Can marry your daughter? And make her my wife. I want her to be the only girl that I love for the rest of my life... And give her the best of me 'till the day that I die, yeah..."

I looked at Penelope, "I'm gonna marry your princess and make her my queen... She'll be the most beautiful bride that I've ever seen. I can't wait to smile, when she walks down the isle, on the arm of her father... On the day that I marry your daughter..."

Nakita kong tumulo ang luha ni Penelope, at tinakpan niya ang bibig niya para pigilan ang pag-luha. I promised my self that, If I'm going to make her cry, I'll make sure that she won't cry because of sadness. I'll make sure that, she'll cry because of hapiness, and... pleasure? maybe.

Tinapik ng Daddy niya ang balikat ko, tska bumalik pumpwesto nila. I hold my baby's waist. Nakatakip pa rin ang mga palad niya sa kaniyang mukha.

"Nakakainis ka... A-akala ko kung ano na nangyari sainyo..." umiiyak niyang sabi, habang hinahampas ako sa dibdib. Hinuli ko ang mga kamay niya. Pinunasan ko ang luha niya. God, I'm so in love with her. I fucking love her so much.

"I'm sorry, don't cry." sabi ko, habang hinahaplos ko ang buhok niya. Sumimangot naman siya akin. She's so cute, goddamn.

"Ano ba 'tong plano mo ha? Bakit di ko alam 'to? Baliw ka talaga!" tanong niya habang tumatawa at umiiyak. Pinagsasabay niya yon. Hindi ko alam kung naiiyak ba siya or natutuwa.

"Surprise," sabi ko. Inirapan niya ako. Napatingin kami kay Akiro nang ilahad niya sa akin ang maliit na pulang box. I kissed his forehead.

"Thank you, baby." sabi ko. He smiled. Humarap ako kay Penelope at lumuhod. I opened the box, and showed it to her.

"Oh my god! Oh my god!" si Talia.

"SANA ALL!" sigaw ni Zab.

"Aaaaaaa, PeVis lang malakaaaas!" si Alde.

They're too loud. No wonder, my girl's loud too. More like, friendship goals. What the hell.

Napatakip sa bibig si Lope, at umiyak muli. I hate seeing her cry, lalo na kung dahil sa akin, pero kung yung iyak na yon ay dahil masaya siya, I would love to see that. I only want her to be happy. I want my son to be happy. I want my family to be happy. They're my world.

"Baby, will you marry me?" kinakabahang tanong ko.

"Yes na yan, sus!" si Talia.

"Ano, bff? Huwag ka na pabebe!" si Alde.

"Go couz, yes na yes to the fifth power!" si Zab.

Ngumiti ako sakanila. Ang supportive nila. They're lucky to have each other. Kaso pag nag-sama sama sila... no comment.

"Yes!" sagot ni Penelope. Parang tumalon ang puso ko roon. We're engage! Fuck, yes! Sinuot ko sakaniya ng singsing at niyakap siya ng mahigpit.

"I love you. I love you so much." bulong ko sakaniya.

"I love you too." sagot niya. Nag-hagis ng mga bulaklak sina Zab. Natatawang tinignan namin sila.

"Flower girl kayo mga, te?" natatawang tanong ni Penelope. Nahiwalay kami nang sumingit sa pagitan namin si Akiro na nakasimangot. Oh, we forgot.

Binuhat ko siya, at pareho namin siyang hinalikan sa mag-kabilang pisngi.

"Captured!" sigaw ni Coleen.

I can't describe my feeling. Ang alam ko lang, sobrang saya ko. We're finally engaged! Ano pa bang mahihiling ko? I already have my wife and son. May mga supportive akong pamilya, at kaibigan. I'm so lucky to have them. I'm so lucky to have my wife, and of course, my son. Penelope and Akiro, they're my world.

There's always a right for everything.
And, this is the right time for us to start a new life again, and start to make new and fresh memories.

Back then, I told my self that, sa tamang panahon babalikan ko siya. Sa tamang panahon, I'll explain everything.

Kapag naaayon na ang panahon para sa aming dalawa. I'll come back. I'll get her again.  In the right time, My Love...

And this is the right time for us to create new memories. The right time for me to create new memories with them, with Penelope and Akiro, with my own family.

THE END


In The Right Time, My love Where stories live. Discover now