In The Right Time, My love

Kabanata 19

KABANATA 19

"Sorry about that, Kath." Travis's Mom said. Nakakahiya talaga si Travis! Hindi naman kasalanan ng Mommy niya, pero ang Mother niya ang nag-sosorry para sakaniya! So heartless! Mabuti nalang talaga, mabait Mommy niya. Hindi ko nga alam, kung bakit hindi siya nag-mana e.

"No, It's okay Alice." sagot naman ni Mommy. Alam kong lahat kami'y nagulat sa inakto ni Travis kanina lang. Ang gulo ng utak ng lalaking iyon. Hindi mo maintindihan, e.

"I'm really sorry." malungkot na sabi ni Tita Alice. I feel bad for her. Kung ako magkakaroon ng ganoong anak, naku.

"No, no. Okay lang talaga, Alice. I understand. Baka may problem lang si Travis. Please take care," sabi ni Mommy, at nakipag-beso kay Tita Alice. Sumunod ako at si Kendy.

"Bye Tita, ingat po." sabi ko, at ngumiti. She's like an angel. Nakaka-insecure ang kagandahan ni Tita Alice, kahit may edad na siya. Ang flawless!

"Thank you, Kath. Thank you, sweeties." sagot ni Tita Alice, at pumasok na sa kotse niya. Hinintay lang namin siya makaalis at pumasok na kami sa loob ng bahay.

"I'll go na ho, Tita..." paalam ni Kendy.

"Are you sure? Gabi na, p'wede ka naman mag-stay muna dito." sabi ni Mommy, iniinom iyong kape n'ya.

"Hindi na po, Tita. Besides, my Mom's waiting for me e."

Umupo ako sa tabi ni Mommy.

"Okay. By the way, uhm, I thought you're?" hindi tinuloy ni Mommy ang sasabihin niya, dahil baka siguro ma-offend si Kendy. Ibigsabihin ni Mommy, akala niya daw e, bakleng si Kendy. My god, totoo yon Mom!

Hindi ko lang alam kung bakit siya nag-panggap na lalaki kanina! Siraulo ata 'tong si Kendy.

"Oo naman, Tita, no!" sabi niya. Natawa ako. Wala na, bumigay na ulit. Inayos niya ang hair clip niya sa buhok. Nanlaki ang mata ni Mommy, naguguluhan.

"But?"

"I'll go na po, Tita. Thank you sa dinner, mwaps!" sabi niya at bumeso kay Mommy. Pinandilatan ko siya ng mata. Peste! Iiwan ako rito! Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kay Mommy, tanginashet.

"Huh- okay, okay. Take care, huh." sabi ni Mommy. Tumakbo na paalis si Kendy. Tanginang 'yon... Napaka-plastik, iniwan ako mag-isa rito. Kagagawan niya naman iyon, e. Pesteng yawaaa!

Bumaling sa'kin si Mom, "Care to explain?" seryoso niyang sabi. Napakamot ako sa ulo ko. Nalintikan na...

"Wala lang iyon, Mommy." I said.

"That's not wala lang, Louisse Penelope. He's gay right? But, kanina, lalaking lalaki siya? What's that?" naguguluhan niya pa ring sabi. Galit na siya. I can feel her anger towards me.

"It's a prank!" nakangiwi kong sabi. Tumalim ang tingin sa akin ni Mommy.

"Mag-seryoso ka." ma-awtoridad na utos niya.

"Joke nga lang iyon, Mom. Trip trip lang, ganern." sabi ko. Pesteng yawa, pag nakita talaga kita, Ken Jose! I swear to god, wala kong ititira sa hair mo!

Umiling-iling siya, halatang disappointed. "I don't know what to say." sabi niya, at umalis na. Napa-face palm nalang ako. Hindi ko rin naman alam ang sasabihin ko e. Ano bang sasabihin ko? Hindi ko naman alam kung anong i-eexplain ko. Hindi ko naman p'wedeng sabihing, pinagseselos namin- este niya si Travis. Edi, malalaman ni Mommy na may past kami ng hunghang na iyon?

Kaya, hangga't maaari, careful ako sa mga sinasabi ko. Careful ako sa mga nilalahad kong impormasyon, kasi sobrang komplikado ng buhay ko e.

The time flies so fast, at nag-peprepare na kami para sa sixth birthday ni Akiro. Sabi ko kay Mommy, kahit simple nalang. Kapag seventh nalang bonggahan. Pero, gusto n'ya raw iyong best para kay Akiro kaya hindi ko rin siya mapipigilan.

Nandito kami nina Alde at Zab sa opisina ko, para asikasuhin iyong invitations. Ako iyong in-assign ni Mommy. Kahit mga five hundred na bisita, okay lang daw. My god, five fucking hundred?! Ano 'to, fun run?

"Should I invite some close employees?" I asked them both.

"It's up to you." sabi ni Zab.

"Sino i-invite mo? Si Gabriel?" nakangising tanong ni Alde.

"Yes." sabi ko. Medyo close na rin naman kami, tska, kilala siya ni Akiro. Iyong iba nga na pinapa-invite ni Mommy sa akin, hindi ko kilala e. Mas lalong hindi kilala ni Akiro, my god. Mga business partners niya iyong iba e.

"Close na kayo, huh." sabi ni Alde. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Malisyosa ka, no?" sabi ko. Sinulat ko ang name ni Engineer Fajardo sa invitation card.

"Huwag mo na ngang asarin, Alde. Baka ma-fall 'yan." natatawang sabi ni Zab.

"O, baka na-fall na talaga?" pang aasar naman ni Alde sa akin. Napairap ako. Ma-iissue talaga ang dalawang babae na 'to.

"Gatolera ka talaga, Alde." sagot ko sakanila. Tinawanan lang nila ako. Nakakarami na rin kami ng mga na-invite. Kahit gusto lang namin nila Kuya na, simple lang. Iyong family, cousins, tska close friends lang ang mag-celebrate e hindi naman papayag si Mommy. Gusto niyang bongga ang lahat!

"You invited Travis?" tanong ni Zab, habang hawak hawak ang invitation card.

"Not me. Si Mommy nag-sabi," sabi ko. Of course, hindi mawawala si Travis. Paborito iyan ni Mom e. Manok niya 'yan, duh.

"You think, it's a good idea?" tanong ni Alde.

Umiling ako.

"Don't invite him. Magagawan naman namin ng paraan," nag-aalalang sabi ni Zab, habang nakatingin sa akin. I know, kinakabahan rin sila tulad ko. Binitawan ko ang pentel na hawak ko, at sumandal sa upuan ko.

"I think, this is the right time." sabi ko. Bumuntong-hininga sila.

"What ever your decision is, nandito lang kami para suportahan ka okay?" sabi naman ni Alde. I nodded. I'm not sure kung magiging maganda ang kalalabasan nito. Pero, sasabihin ko na rin.

"Push mo na 'yan, bitch. Malay mo naman," sabi ni Zab, at kumibit-balikat. I'm really lucky to have them. Kasi sila iyong nag-papalakas ng loob ko. Sila iyong sumusuporta sa akin sa lahat ng bagay. Sana lang... Sana maging maganda ang kalabasan. Ayoko na masaktan ulit e.