Loving Chaos

Chapter Ten

Mahigit tatlong oras ang ginugol ng byahe namin ni Franco papunta sa Batangas. Hindi ko alam kung bakit niya ko dito dinala. May mahalaga bang event na kailangan niya ko? Or what? I don't even want to think that this is a date kahit na iyon ang sinisigaw ng baliw kong isip. I really am gone crazy. Silly, a date?

Ipinark niya ang sasakyan sa isang resthouse. It surrounded by beautiful flowers, with a white fence and a large yard in front and back. Pagtingin naman sa kabilang banda ay kita naman ang white beach. My eyes grew wide at the sight of the beach. It looks so beautiful! The last time I went to a beach was ages ago.

Sayang at wala akong masyadong damit. Hindi ko naman alam na dito pala kami pupunta ni Franco. He didn't even tell me! How dare he!

Hindi ko nga alam kung anong business ang gagawin namin dito. Is it?

Ramdam kong bumaba si Franco sa driver's seat kaya naalis ang tingin ko sa asul na karagatan. Bumaling ang titig ko sa kanya habang paikot ito papunta sa pinto sa gilid ko. Ramdam ko ang muling pagkabuhay ng kabog ng dibdib ko. I swallowed hard as the sight of him, wearing a casual dark polo shirt and a dark pants, his hair was disheveled by the wind on the beach, with his dark eyes and clenching jaw, he looks magnificent.

I cleared my throat as he open the door for me. Walang imik na lumabas ako. The silence was defeaning as he also silently grab our packs at the back and walk towards the resthouse. Sumunod ako sa kanya pero hindi pa rin nawawala ang mga katanungan sa utak ko. Why in here? Is he even have a business here? Nilibot ko ang paningin sa paligid, halos wala rin akong nakikitang mga buildings or other near resthouses.

Nang tumingin sa akin si Franco ay hindi ko itinago ang mga katanungan sa aking mga mata. I think he noticed it, too.

"This is a rest day for me," tanging sinabi nito at lumunok. Napatingin ako sa adams apple nito. Even his single movements make me crazy!

Wait..

"A rest day?" Kunot noong tanong ko. A rest day, eh di sana nasa bahay siya ngayon at nagpapahinga. I thought more of a vacation than a rest day. At saka, kasama ba dapat ako sa rest day niya?

"Yeah." He said nonchalantly.

"Kung rest day pala, bakit kasama ako? At hindi ba dapat nasa bahay ka lang?" Tanong ko. Franco opened the door, tumabi ito at tumingin sa akin, signing me to get in.

"I am home," maikling sabi nito at rumiin pa ang titig sa akin. Hindi ko maiwasan ang kaba sa titig nito. It feels like he is insinuating something.

No Chaos! Don't assume, and never!

Tahimik akong pumasok at nilibot agad ng tingin ang paligid.

"Is this yours?" Manghang tanong ko. The resthouse is pretty elegant, too. The color brown and beige screams elegance and simplicity. Ang mga kurtina ay nililipad ng sariwang hangin at ang lawak nito ay tingin ko hindi aabot ng ektarya. Pero malawak pa rin.

Sa gilid ay mga glass doors at tanaw ko ang malawak na pool. May mga indoor plants din na ang gaganda tignan. Ang linis, halatang inaalagaan itong resthouse.

"Yeah. We can stay here for a day. You have work, right?" Sabi ni Franco habang nilalapag ang gamit sa sofa. Hindi na ako nagulat na kanya ito. Even before, he is really rich.

"Hmm." I simply responded, still busy on the interior designs of this resthouse.

"There are rooms upstairs, Chaos. Choose what you want. But I.. suggest you pick the last one on the right." He huskily said. Gulat sa biglang lapit nito, napalingon ako agad sa kanya. Halos maduling ako sa lapit ng mukha niya. I can even smell his fresh breath! Oh Jesus!