⁕⁕⁕
Kimsenin sevemediği bir kız,
Sevdiklerini kaybetmiş bir çocuk,
Ne olurdu bizden, olur muydu
Acılarımız diner miydi yan yanayken?
Yalnızdım, beyaz gibi görünen siyahtım ben
Oysa yardıma muhtaç, başı dik bir oğlan
Bir tebessümüyle maviye bulandı karanlığım
Ben işte o günden beridir maviye aşığım.
Yıllar geçmişti gözümüzü açıp kapayamadan,
Büyümüştüm ama hala o koridordaydı bir yanım
Hep orada, onunla kalacaktı eksik, yarım
Bilmezdi onun sevgisiyle akacaktı ölene dek kanım.
Bu Ece'nin kaleminden onların hikayesiydi. Hissettiklerini en iyi böyle anlatırdı o. Yazardı, bestelerdi, söylerdi. Müzik onun insanlarla iletişime geçme biçimiydi. Ancak bir kişi vardı böyle sesini duyuramadığı.
Aralarına kaç kilometrenin girdiğini bile bilmediği birini özlüyordu Ece. Kalbine onu gördüğü günden beri kimseyi almamıştı ki bu 14 seneyi yalnız geçirmesine mal olmuştu. Bir yandan da garipsemiyordu yalnızlığı, hiçbir zaman aile saadeti yaşamamıştı ki. Onun için bir tek sevdikleri vardı, kemik bir ekip. Onlardan kopamazdı, en çok da Bestesinden.
Kıvır kıvır sarı saçlı bu sevimli minikle özel bir bağ vardı aralarında. Belki de yaşayamadığı çocukluğunu onunla tazeliyordu.
Çocukluğunda aydınlık birkaç anısı vardı ve hepsi aynı kapıya çıkıyordu, aynı mavi gözlere. Peki ya yıllar önce onları bir araya getiren acıları, yan yanayken dinecek miydi?
Bir Küçük Aşk Meselesi serüvenine hoş geldiniz :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Küçük Aşk Meselesi (Ara Verildi-Düzenleniyor)
Novela JuvenilEce... Müzikle insanlara ulaşabilen, kendi ayakları üstünde durmak zorunda kalmış ve erken büyümüş ancak içindeki küçük kızdan hiç kopamamış bir kadın. Berkay... Hayallerinin peşinden koşarak sevdiği işi, sevdiği insanlarla yapan, çizerek ve okuyara...
