Tularemi, gram negatif, fakültatif, intrasellüler bir bakteri olan;hayvandan insana bulaşabilen ya da iki grupta görülebilen bir hastalıktır. kemirgenlerde (tavşan, fare, sincap vb.) öldürücü nitelikte olan bu hastalığın etkeni Francisella tularensis'tir. Çoğunlukla kuzey kutbunda görülmekte olup en sık İskandinavya, kuzey Amerika ve Avrasya'da rastlanılmıştır. 1956'dan bu yana Türkiye'de bilinmekte olup, 1988'de Marmara bölgesindeki salgın yaygın olarak gözlenmeye başlanmıştır.
Bulaşma
Bakteri; tavşan, sincap, sıçan, kunduz,gibi yabani kemirgenlerden insanlara bulaşır. İnsandan insana bulaş görülmemiştir. Solunum yoluyla bulaşma; Kırsal alanda kemirgenlerin dışkı, idrar gibi çıkartılarıyla kirlenmiş saman, ot ve tahıllar, hasat esnasında bakteri toz taneciklerine tutunarak havada kalır . Havada kalan bakterinin çalışanlar tarafından solumasıyla bakteri kişinin vücuduna yerleşir ve hastalık yapar.
Belirtileri
Tularemi ağız yolu ile alınmış ise boğaz ağrısı, boğaz şişkinliği ve ağızda yaralarla kendini gösterir. Eğer cilt yolu ile bulaşmışsa ciltte kızarık bir makül takiben yara oluşur. Genellikle koltuk altı lenf bezlerinde ağrılı şişlik meydana gelir. Tularemi evresi 1-21 gün arasında değişmekle birlikte, genellikle 3-5 gündür. Çoğunlukla ateş, halsizlik, yorgunluk, iştahsızlık gibi grip benzeri belirtilerle başlar. Ülkemizdeki kökenlerde antibiyotik direnci önemli bir problem değildir. Ancak bakteri yapısı itibarıyla beta laktamlara dirençlidir.
Tanı: Hastanın öyküsü alınır, fiziksel muayene yapılır, kan testleri ve kültürleri ile tanı konulur. Ama en önemlisi boğaz kültürü ile hastalık belirlenilir.
Tedavi: Genel olarak kullanılan bir aşısı yoktur. Bakteri kontrol altına almak için yoğun bakım ünitelerinde solunum desteği (oksijen verilmesi ) sıvı replasmanı , yaşamsal bulgu takibi yapılmaktadır. Hastalığın ilerlemesi durumunda entübasyon uygulanmaktadır . Tedavide çeşitli antibiyotikler kullanılır. Antibiyotikler sayesinde hastalık şiddeti azalmaktadır.
Korunma
Bakteriden korumak için kemirgenlerin bulunduğu yerleri kontrol altına alınmalıdır . Fare ,tavşan ,sincapların girip çıkabilecekleri rögar kapakları , açık sifon sistemi olan yerler kapatılmalıdır , ortaklaşa kullanılan çöp konteynırları dezenfekte edilmelidir ; Eğer evde fare ya da diğer kemirgenler besleniliyor ise dikkat edilmeli hayvana temas edilmesi durumunda eller dezenfekte edilmeli, 20 dakika eller su ve sabunla yıkanmalıdır. Kemirgen leşleri olan yerden uzaklaşılmalı ve ev de ölmüş ise maske eldiven giyilip uzaklaştırılmalıdır .
Kaynakça
Enderlin G, Morales L, Jacobs RF, Cross JT (July 1994). "Streptomycin and alternative agents for the treatment of tularemia: review of the literature". Clin. Infect. Dis. 19 (1), s. 42–7. doi:10.1093/clinids/19.1.42. PMID 7948556.
"Tularemi". 28 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2012.
Kılıç A, Doğanay M. Tularemia: A re-emerging disease. Ankara Üniv Vet Fak
Derg 2013;60:275–280
Byington CL, Bender JM, Ampofo K, Pavia AT, Korgenski K, Daly J, Christenson
JC, Adderson E. Tularemia with vesicular skin lesions may be mistaken for
infection with herpes viruses. Clin Infect Dis 2008;47:e4–e6.
Schutze GE, Jacobs RF. Tularemi (Francisella tularensis). In: Behrman RE,
Kliegman RM, Jenson HB, editors. Nelson Textbook of Pediatrics. 17th ed.
Philadelphia: WB Saunders, 2004. pp.937–939.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hastalığının ne olduğunu merak ettin mi?(Book about diseases)
Ciencia FicciónDeğişik hastalıkların olduğu , belirtileri nelerdir, nasıl tanı konulmaktadır, görülme sıklığı nedir, kim tarafından bulunmuş ya da dünyada kaç kişide var gibi tüm soruların cevaplarını içeren bir kitap . Okuyup zevk alacağınız ve bilimi doya doya y...
