"Dazai beni ilgilendirmez ama biraz erken davranmamış mısın?"
"Chuuya inan düşündüğün gibi değil."
Veledi orada öldürmeliydik.
"Bir şey düşünmüyorum."
Ağlamak istiyorum.
Küçük bir yanlış anlaşılma yüzünden düştüğüm durum; acınası.
"Yemin ederim hiçbir şey yapmadım. Bak inan bana-"
"Dazai o sadece bir çocuk. Her söylediği şeye neden inanayım ki? Dalga geçiyorum."
Çünkü sen bir aptalsın.
Senin için o kadar çırpınırken gidipte başkasına böyle lanet bir şeyi hayatta yapmam. Herkesin bi çizgisi vardır.
Senden hoşlandığımı anladıktan sonra kimse güzel gelmedi bile.
"Dalga geçerken yüzün bu kadar ciddi olursa kimse anlamaz bücür. Gülmeyi dene."
"Her neyse,"
"Ee çocuk nerede?"
Az önce sedyede oturuyordu ve ben Chuuya ile konuşurken ortadan kaybolmuş.
Veledi Chuuya'dan önce bulursam onu ölü bulduğumu söyleyip çöpe atacağım.
"Nereden bileyim ben?"
Bir kaç eşyanın altına ve arkasına baktıktan sonra derin bir nefes aldım.
"Sinirlenmeye başlıyorum."
"Dazai, merak ediyordum da baba olmak nasıl bir his?"
Gülüp sedyeye oturduğunda kolumu oturduğu yerin yanına koyup biraz yakınlaştım.
"Neden denemiyoruz?"
Daha tepki verememişken araya giren sinir bozucu ses yüzünden geri çekilmek zorunda kalmıştım.
"Ba-ba?"
Şu çocuk...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
daybook
Non-Fiction"Şunu okumayı keser misin?" [soukoku] [bungou stray dogs] [tamamlandı]
