Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
---
SOMETIMES, I don't want to fall asleep.
Hindi ko alam kung normal ba ito o ako lang ang nakakaranas ng ganito. Wala naman akong mapagtanungan. Palagi akong nangangapa tuwing may mangyayaring kakaiba sa'kin. Mind you, I don't have any friends to talk with, so I can't tell if this was a consequences of my mind playing tricks on me again or not. Hindi na nga siguro ako magugulat kung utak ko lang na naman ang may pakana kung bakit hindi ako nakakatulog.
I imagine monsters coming out from under my bed and bloody corpses running rampage in my head.
Hindi ko alam kung normal pa ba ito. Hindi ko sigurado.
Alam mo kung ano ang hindi ko pa rin sigurado?
"Asmodeus..."
Hindi ko sigurado kung ang utak ko lang na naman ang may pakana noong narinig ko ang nakakakilabot na boses ni mama. May kakaiba sa boses niya, pero huli na noong mapansin ko ito. Hatinggabi na noon at binabalutan ng kadiliman ang maliit naming tahanan. Nakita ko pang walang malay na nakahandusay sa sahig si papa.
Kung hindi lang dahil sa nagkalat na mga "kendi" sa paligid niya, baka napagkamalan ko na siyang patay.
"Asmodeus."
Gulat pero mabilis kong ibinaling ang atensyon ko sa boses na tumawag na naman sa'kin. Nanlaki ang mga mata ko nang makita kong katabi ko na pala si mama. Amoy na amoy ko ang alak sa kanyang hininga at kapansin-pansin rin ang kakaibang tinging ibinibigay niya sa'kin.
"M-Ma? Anong ginagawa mo rito?"
I think I was only ten years old that time. I didn't know.
When my own mother inched closer towards me and pulled my shorts down...I didn't know.
"M-Ma...?"
Namayani ang kaba sa'kin noon. Kahit kailan, hindi naging malambing sa'kin ang mama ko kaya alam kong may mali rito. Kumunot ang noo ko nang sinimulan niyang maghubad sa kaharapan ko. Nasisinagan ng kakarampot na liwanag na nagmumula sa poste sa labas ang kanyang hubad na katawan. Nanginginig na ang mga kamay ko sa kaba. Pero bago pa man ako makalayo, mabilis niya akong hinawakan sa braso.
Halos mapasigaw na ako sa sakit ng pagkakahawak niya sa'kin. Pakiramdam ko tuluyan na akong mababalian ng buto.
Siguradong may daragdag na naman sa mga pasa ako.
"M-MA! A-Ano po bang ginagawa mo?!"
"Manahimik ka na lang." Garalgal niyang sagot bago niya ako marahas na itinulak sa sahig.
Tumama ang ulo ko sa doormat na nagsisilbing higaan ko, pero wala na itong nagawa para gawin akong kumportable.
Puno ng pagtataka at pandidiri ang naramdaman ko noon. Naipikit ko na lang ang mga mata ko at mahinang nagdasal na sana matapos na ang gabing iyon.
