ARTIK UMUDUM VAR (B×B) AŞK ve NEFRET SERİSİ 2. KİTAP

21.Bölüm 🍃

"Öyle yapıyorum zaten."

Mert
Umut birden beklemediğim bi cevap verince şaşırmıştım ve doğal olarak sordum acaba doğru mu anladım diye."Anlamadım?"dedim."Hâlâ mı?"dedi ve masadan kalkıp salona gitti.Anladığım şey olamazdı değil mi?Olabilir miydi?Biraz daha üstelesem söylerdi belki.Bende peşinden salona gittim."Konuşmanın ortasında nereye gidiyorsun?"dedim koltukta oturan sarışın çocuğa."Burdayım bi yere gitmedim."dedi bana bakmadan.

"Az önce ne demek istedin?"

"Aptal mısın rol mü yapıyorsun?"

"Ne?" Dememle ellerini saçlarına atıp karıştırdı ve ayağa kalktı ve doğrudan gözlerime odaklandı.

"Neyi anlamadın?Ordan anlatıcam.Sor."

"Hâlâ mı dedin.Ne demek istedin?"

"Aslında konuştuğumuz şeyleri düşünüp tartsan anlarsın Mert."dedi sakin bir ses tonuyla.Az önce mutfakta konuştuğumuz şeyleri kafamda geri sarıp tekrar yaşıyordum ki farkettiğim ayrıntıyla gözlerimi hemen Umut'a diktim.Olabilir mi diye düşündüğüm ihtimal olmuş muydu yani?Ama bunu ondan duymalıydım.Açık ve net bir şekilde.
"Bence sen söylemelisin Umut."dedim.

"Anlamamakta ısrar ediyorsun değil mi?"

"Neyi?"

"Sana aşık olduğumu aptal.Sana sırılsıklam aşık olduğumu,seni deliler gibi sevdiğimi göremiyorsun."dedi.Itirafiyla kalbim deli gibi atmaya başlamıştı ve ben her an ölebilirdim heyecandan.Ben öylece durmuş bisey diyemiyordum.Yanıma geldi ellerini yanaklarıma koydu.Alnını alnıma dayadı."Ben artık içimde tutmak,saklamak istemiyorum duygularımı.Hissettiğim şeyler çok yoğun.Seni gördüğümde veya düşündüğümde hızlanan kalbimi başka türlü açıklayamam ki Mert.Öyle fark ettirmeden işlemişsin ki içime,inan bana hiç anlamadım.Bir anda seninle doldu kalbim,benliğim."dedi fısıltıyla.O kadar güzel şeyler hissediyordum ki.Bende konuşmalı ve biseyler demeliydim.Aşığım demeliydim mesela.Onun gibi yapabilirdim.Saklamanın bir anlamı yoktu ki.Hayat bir gündür o da bugündür.Biten dünün ve geleceği belli bile olmayan yarını beklemenin hicbir anlamı yoktur aslında.Bunu bilmeli ve ona göre yaşamalı insan."Umut...Rüyada değilim değil mi?Sen gerçeksin..."dedim fısıltıyla.Ikimizde fısıldayarak konuşuyorduk.Elimi alıp kalbinin üstüne koydu.Kendi elini de benim kalbimin üstüne koydu."Bak bakalım gerçek miyim?Hissettiğin şeye bak gerçek mi?"dedi.Alınlarımız hala birbirine dayalı şekilde duruyorduk.Dünya ikimizden ibaretti."Nasıl hızlı atıyor bak Mert.Senin için atıyor böyle.Sadece senin yanında atıyor.Seni düşününce,seni görünce.Mesajını görünce bile."dedi.Benim hissettiklerimin aynısını hissediyordu ve bunu bilmeliydi."Umut...Ben sana çok fena aşık oldum.Kalbin o kadar güzel ki.Şu an elinin altında atan kalbimin,böyle hızlı atmasının sebebi senin varlığın.Sende hiç fark ettirmeden işledin içime ve sanırım ben bunu sevdim."dedim fısıltıyla ve yüzümde gülümsemeyle.Başını kaldırdı ve yüzüme baktı.Göz göze geldik.Maviler birbirine karışıyordu."Seni seviyorum."dedi ve bende konuşacak gücü bulup aynı şekilde karşılık verdim."Seni seviyorum."dedim ve dudaklarımız sanki mıknatıs gibi birbirine çekildi ve birleşti.Acele etmeden yavaş yavaş tadını alarak öpüyorduk birbirimizi.Onun elleri benim yanaklarımda,benim ellerim saçlarındaydı.Öyle güzel ve özel bir andı ki hiç bitmesin istedim.O özlediğim çilek tadını yine alıyordum.

Uzun süren öpücükten sonra gözlerine baktım ve kızaran,şişen dudaklarına.Ben bakınca dudaklarını yaladı.Bu bi tür refleks gibi bişeydi.Dudaklarına kısa bir öpücük kondurup elini tutup odama götürdüm.Yatağıma uzanıp yanımı gösterdim.O da gelip uzandı yanıma.Bende hemen başımı omuzuna koyarak uzandım.Bi süre öyle uzandıktan sonra,yaşadığımız muhteşem dakikaların etkisinden henüz çıkabilmiş değildim.Ama yine de konuştum."Bu anı o kadar çok hayal ettim ki."diyerek sessizliği bozdum."Bende.Sen böyle kollarımda yatarken saçlarını okşayacağım anları düşünüp durdum hep."dedi ve yüzümde gülümseme belirdi."Sen muhteşem bir detaysın."deyip dudaklarına bir öpücük daha bıraktım.Karşılık verdi öpücüğüme ama fazla uzun sürmedi."Bu akşam burda kalır mısın Umut?Kollarında ve kokunla uyumak istiyorum."dedim."Kalırım tabi ama önce rahat biseyler mi giysek?"dedi ve göz devirdim."Sen kesin odunsun.Şu romantik anı nasıl bozabiliyorsun acaba?"diye söylenerek doğruldum ve dolabına yöneldim."Ama güzelim rahat uyuyamayız diye şey ettim."dedi dudak büzerek.Ama ben 'Güzelim' kelimesine takılı kaldım.Elimde ona çıkarttığım kıyafetlerle ona doğru yürüdüm.Kıyafetleri yatağın üstüne bıraktım ve iyice yaklaştım."Güzelin miyim gerçekten?"dedim.Öyle güzel bakıyordu ki bugüne kadar nasıl anlamadım diye kızıyordum içimden kendime."Herşeyimsin."dedi elini yüzüme çıkarıp yanağımı okşayarak.Yüzümün kızardığını hissediyordum."O kadar güzelsin ki Mert.Bazen sorguluyorum kendimi,seni hak edecek ne yaptım ki ben diye.Ne yaptıysam iyiki yapmışım diyorum sonra.İlk defa bir erkeği seviyorum ama bu duygu sanki hep benimleymiş.Seni bekliyormuşum."dedi.Bu dedikleri gözlerimin dolmasına sebep olurken konuştum bende."O karanlık sokakta beni fark etmeseydin,belki de daha uzun sürecekti birbirimizi bulmamız.İyi ki dayak yemişim diyorum bazen.Eğer o gün o serseriler beni dövmeseydi ve sende beni fark etmeseydin,olaylar daha farklı gelişecekti.Sen o sokağa girerek fitili ateşledin aslında."dedim."İyiki yapmışım."dedi gülümseyerek."İyi ki."dedim bende aynı şekilde.Yanağına öpücük kondurdum."Seni böyle özgürce,istediğim zaman öpmek o kadar güzel ki."dedim ve o da dudaklarıma öpücük kondurdu."Bence de."dedi gülerek.Bende güldüm."Ben kahve yapayım.Sende giyin veee laptoptan film bul beraber izleyelim sonra uyuruz."dedim.Başıyla onayladı beni.Odadan çıkıp mutfağa gittim.Ketıla su koydum.Yüzümde aptal,büyük bir gülümseme vardı.Resmen aşkım karşılıklıydı.Gecelerce o düz diyerek kendimi üzdüğüm kişi bana aşıkmış.Şu saatten sonra ölsem de gam yemezdim artık.

Kahveleri yapıp biraz da abur cubur aldım ve odaya geçtim.Umut laptobu almış bi film bulamamıştı.Bana bakarak konuştu."Film bulamadım ama skam france izleyebiliriz bence."dedi."3. sezon."dedim gülümseyerek."3.sezon."diye karşılık verdi aynı şekilde.Bende yatağa oturdum yanına.Sırtımızı başlığa dayamış bir şekilde izliyorduk.Kollarımız birbirine değiyordu.Arada bir bakışıyorduk ve gülümsüyorduk birbirimize.Liseli aşıklar gibi olmuştuk resmen.Ama şikayetçi değildim.Bu gece onunla uyuyacağım fikri beni daha genişce gülümsememe sebep oluyordu ve mutluydum.Evet tek kelimeyle ifade etmem gerekirse mutluydum.Hemde fazlasıyla...

Bol bol feels geçirebilirsiniz,şahsen ben yazarken geçirdim.Hiç plânlamadım böyle bi bölüm.Parmaklarım yazdı kendi kendine bişeyler.Umarım beğenirsiniz 🙏

Bu arada 'GÜNLÜK' isimli yeni kitabıma da beklerim hepinizi.

Hepinizin annesinin ve aramızda anne olanlar varsa onlarında anneler günü kutlu olsun ve benim de 💐💐💐

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 🍃