ARTIK UMUDUM VAR (B×B) AŞK ve NEFRET SERİSİ 2. KİTAP

18.Bölüm 🍃

Mert
'Bende içimden geldiği gibi yaptım ve kalbinin ritmini hissetmek için elimi onun kalbinin üstüne koydum.Onunki de hızlıydı.O da biraz afallamış bi şekilde baktı önce ama hemen toparladı.Bisey demeden ellerimiz kalbimizin üstünde duruyorduk.Biz susmuştuk,kalplerimiz konuşuyordu ve sanırım iyi anlaşmışlardı.'

Bi süre öyle durduktan sonra birden sahilde havai fişekler patlamaya başladı.İrkilerek toparlandık.Elimin altında atan kalp çok iyi hissettirmisti ama malesef atılan havai fiseklerden çıkan yüksek seslerle oraya dönmüştük.Sahildeki herkes havai fişeklere odaklanmıştı.Çok kalabalık değildi zaten sahil.Havai fişek gösterisi bittiğinde gözlerim çimenlerin olduğu tarafa kaydı.Bir grup kalabalık birini havaya atıyorlardı.Sanırım asker eglentisi gibi bişey yapıyorlardı.

Sonra izlendiğimi hissederek bakışlarımı Umut'a çevirdim.Cidden bana bakıyordu."Geliyor musun yanımıza?"diye sordu.Cidden istiyordu galiba.Yüzüme beklentiyle bakmaya başlamasından öyle anlamıştım.Acayip çekiniyordum.Biri eski sevgilim diğeri de onun yeni sevgilisi.Hayır Kayra'ya karşı hicbir duygum yok.Ama biraz garip bir durum bu ve sanırım onlar sorun etmiyor.Çünkü Umutun kafasına göre hareket etmeyeceğini bilecek kadar tanıdım onu."Geleceğim ama biraz garip bir durum.Yani benden pek hoşlanmıyorlar."dedim."Sen gelmek istiyor musun onu söyle?"dedi tek kaşını kaldırarak.Başımı salladım onaylar şekilde."Evet.Hem Kayraya ve Görkeme özür borcum var.Peki sen gelmemi istiyor musun?"dedim.Evet onlarla çok uğraşmıştım ve çok utanıyordum.Ama bu yüzleşme bi gün zaten olacaktı.Eğer Umutun hayatında olmayı istiyorsam onlarda olacaktı.Çünkü Umutla Kayra çocukluk arkadaşıydı.Ayrıca bu gece Umut benim orda olmamı istiyor muydu o da çok önemliydi."İstiyorum tabii."dedi ve her utandığında yaptığı gibi ensesine gitti eli.Bu tavrı istemsizce gülümsememe neden oldu.Konuşmasına devam etti."Peki.O halde borcunu ödeme vakti."dedi ve giderken kolundan tuttum.Noldu der gibi yüzüme baktı."Şey ben..."dedim ve başımı öne doğru eğdim."Utanıyorum."dedim."Neden?"diye sordu doğal olarak.

"Zamanında onlarla çok uğraştım çünkü.Şimdi hiçbişey olmamış gibi mi davranacağım?"

"Eğer geçmişe sünger çekmezsen geleceğini göremezsin.Geçmiş tozdur üfle gitsin.O tozların geleceğine gölge düşürmesine izin verme." dedi gözlerime bakarak.

"Pekala.Gidelim o zaman."dedim ve gülümsedim.O da gülümseyerek karşılık verdi ve beraber Kayra'yla Görkemin yanına gittik.

Kayalıklara gelince,"Selam."dedi Umut ve büyük kayalardan birine oturdu.Bende yanına oturdum.Onlarda aynı şekilde karşılık verdiler.Ortamda sessizlik hakimdi ve konuşmaya karar verdim."Şey ben bisey söylemek istiyorum.Kayra ve Görkem sizinle alakalı şeyler söyleyeceğim."dediğimde ortamdaki herkes bana odaklandı."Ben zamanında çok saçmaladım.Yapmamam gereken şeyler yaptım.Kayra,seni boş yere üzdüm.Görkem sana da haksızlık ettim.Size bir özür borcum var ve o borcumu şu an ödemek istiyorum.İkinizden de özür dilerim."dedim ve sustum.Kayranın sesini duydum sonra."Geçmiş,geçmişte kaldı Mert.Biz takılmıyoruz,sende takılma.Ayrıca,bizimde sana bi teşekkür borcumuz var."dediğinde anlamadığım için hafiften kaşlarım çatılmıştı."Anlamadim ne teşekkürü?"diye sordum.

"Dağ evini hazırlama da Umut'a yardım etmişsin.Harika bir ortamdı.Hersey mükemmeldi ve çok güzel bir akşamdı.Bu yüzden teşekkür ediyorum.Bayıldık ortama."dedi ve başını hafiften Görkeme doğru çevirerek konuştu."Öyle değil mi Görkem."diye sordu."Hı hım.Herşey çok güzeldi.Bende teşekkür ederim."dedi ve tebessüm etti.Bende gülümsedim.Aradaki sorunlar çözülmüş ve güzel bi sohbete başlamıştık.

Güzel geçen gecenin sonunda evlere dağılacaktık.Hepimiz aynı anda kalktık.Kayra ve Görkem önden giderken,Umutla bende arkalarından biraz mesafe bırakarak yürüyorduk.Onlarda benim gibi,sahile yürüyerek gelmişlerdi.Umutla sessizce yürüyorduk.Sessizlik bazen beni rahatsız etse de Umutla sessizce yürümeyi de sevmiştim.Ama yine de biseyler deme gereksinimi duyarak konuştum."Sanırım bu gecenin mimarı sensin."dedim yüzümde bu gece eksik olmayan gülümsemeyle.Bana baktı ve o da anında gülümsedi.Eli ensesine gitti ve utangaç bi tavır takındı."Şey,bilmem."dedi.Bu hali acayip sevimli gelmişti ve dilimden firar eden kelimelere engel olamadan konuştum tekrar."Sana daha önce çok tatlı olduğunu söylemiş miydim?"dedim ve yüzünün kızarmasını  izledim sokak ışığının aydınlattığı yüzünde.Tabi bisey diyemedi utancından.

Bi süre daha yürüdükten sonra eve gelmiştik.Kayra ve Görkemle vedalaştıktan sonra onlar eve girdiler ve Umutla ben kaldık."Fena değildi ha?"dedi."Bence gayet iyiydi.Sana çok teşekkür ederim."dedim.Duraksadım bir an.İcimde cok acayip şeyler oluyordu.Gözlerim dudaklarına kaydı.Tesadüf mü bilmiyorum dudaklarını yaladı o sırada.İçimden gelen şeyi yapmaya karar verdim ve dudaklarından öptüm.Fazla uzun olmayan kısa bir öpücüktü ama dizlerimin bağını çözmeye ve kalbimi deli gibi attırmaya yetmişti.Alt dudağını dudaklarımın arasında hapsetmiştim.Hiç kıpırdatmadan durdum öylece.Umutta bi tepki vermedi.Dudaklarımız ayrıldıktan sonra şaşkınca baktı bana.Bende en az onun kadar şaşırmıştım bunu yaptığıma."Ş-şey be-benn..."dedim ve arkamı dönüp eve gittim.Kalbim hâlâ deli gibi atıyordu.Odama geçip sırtımı kapıya verip dudaklarıma dokundum ve gülümsedim.O dudakları o kadar çabuk kabul etti ki dudaklarım,tekrar öpmek istedim.

Sıcak basmıştı iyice.Odayı havalandırmak için cama yaklaştığımda Umutu gördüm.Daha içeri girmemisti ve yüzünde bir tebessümle çilek tadındaki dudaklarına dokunuyordu...

Hu huuu yeni bölüm geldiii 🙂

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 🍃

Bu arada yeni kitabım olan "GÜNLÜK" yayımda.Desteklerinizi bekliyorum.

Hepinizi kocaman 😘😘