A Silent Lie

{60}

{ Y A D E }

TWEE EN EEN HALVE WEKEN LATER

"Theo!" Roep ik. Ik ren theo achterna. Hij heeft mijn telefoon gepakt en ik was net leuk met iemand aan het appen.

"Wie is deze jongen?!" Roept hij.

"Gaat je niks aan!" Roep ik terug en ren hem nog steeds achterna.

"Niet rennen door de gangen!" Roept de conciërge en houdt Theo tegen.

"Omg dank u wel meneer," zeg ik uitgeput en vis mijn telefoon uit Theo's handen.

"Graag gedaan," zegt de conciërge. Ik geef Theo een tik tegen zijn achterhoofd en loop naar mijn tafeltje waar mijn vrienden zitten.

"Jij hebt dus al gesport voor vandaag?" Vraagt Chase die net is komen zitten en zijn lippen op die van Valeria plaatst.

"Awhh en ja," zeg ik. Valeria en Chase hebben nu precies een week een relatie.

"Wat ga jij dit weekend doen?" Vraagt Liam aan Kylie. Oh ja haar geheim he. Ik denk dat jullie het al weten. Ze vindt Liam leuk. Trouwens het is goed gekomen met Kylie en haar ouders. Ze heeft het haar moeder vertelt. Val en ik waren erbij trouwens. We waren meteen de auto ingestapt en Gianna is naar de kostschool gestuurd. Dus daar hebben we geen last meer van. De vader van Kylie vond het natuurlijk niet leuk dat ze niet eerlijk was tegen over hem, maar hij zei dat ze nu oud genoeg is om te beslissen wat ze wilt doen. Ik was zo opgelucht.

Mijn blik valt op Jayce die de aula inkomt lopen met Bryce. Onze ogen vinden elkaar op en even laten ze elkaar niet los. Snel wend ik mijn blik af en start ik een gesprek met Loran.

Ik heb Jayce sinds die dag niet meer gesproken. Hij was er eerst een week niet. Hij had blijkbaar ruzie met Chase. Het is nu wel weer goed tussen hun, maar tussen mij en Jayce niet. Natuurlijk houd een deel nog van hem, maar een andere deel zegt dat ik het niet moet doen. Hij heeft gelogen.

"Yade?" Zijn stem is in mijn oren te horen. Mijn hele groepje valt stil als ze Jayce hier zien staan. Ze geven hem geen boze blikken nee. Ze kijken hem gewoon normaal aan. Ik draai me om en kijk hem aan.

"Ja?"

"Kunnen we praten?" Vraagt hij. Het kwam er twijfelend uit. Ik haal mijn schouders op en krijg meteen een klein kneepje van Loran in mijn zij.

"Ja is goed," hij is opgelucht. Dat zie je. Hij glimlacht kort naar mijn vrienden en volgt me dan naar buiten.

"Waar wil je over praten?" Vraag ik als we buiten zijn.

"Ons," zegt hij.

"Jayce er is geen-"

"Geen ons meer? Dat weet ik, maar ik wil met je praten," onderbreekt hij me.

"Oké praat," zeg ik. Ik kijk hem maar gewoon niet, want anders wordt dit moeilijk.

"Ik weet dat ik een hele groot fout heb gemaakt. Ik moest nooit zo domme plan maken, maar je moet weten. Ik ben echt van je gaan aan houden. Ik hou nog steeds van je. Dus ik wil je vragen kun je mij dit vergeven?" Zijn stem is zacht en hij kijkt me doordringend aan als ik hem aankijk.

"I-ik, Jayce ik vergeef het je," zeg ik zacht. Hij blijft me aankijken.

"Yade, wil je verder met mij gaan of houd het hier echt op?" Zijn grijs groenige ogen kijken me aan en wachten op een antwoord.

                          { THE END }

Scrol omhoog voor een mededeling!