A Silent Lie

{02}

{ Y A D E }

''Heb je er zin in?'' Vraagt mijn vader aan Yara die naast hem zit op de bijrijder stoel.

''Hmm,'' mompelt ze. Ze toont geen interesse en is druk bezig op haar telefoon. Ik vind de sfeer hier in de auto echt dood.

''Pap, zet is een muziekje op,'' zeg ik om misschien de sfeer een boost te geven. Hij doet het vrijwel snel en een zingende vrouw klinkt in de auto. Zo beter dan stil. Stil klinkt natuurlijk ook wel fijn, maar nu niet als je met een chagrijnige zus 3 uur in de auto moet zitten. Ik hoor mijn vader mee neuriën en meteen kijk ik op. Oh wacht daar had ik niet aan gedacht. Dit wordt echt een lange reis.

-

''Yade we zijn er, word is wakker slaapkop,'' Ik word wakker geschud door mijn zus. Snel ga ik recht zitten en kijk uit het raam.

University of Florida - College of Pharmacy Campus

Lees ik op de grote gebouw. Met een zucht stap ik de auto uit.

''Lekker geslapen slaapkop?'' Vraagt mijn vader, terwijl hij de koffers uit de kofferbak haalt.

''Heerlijk alleen een beetje rugpijn,'' zeg ik en loop naar mijn vader om hem te helpen.

''Trekt zo wel weg,'' zegt hij en sluit de kofferbak en via zijn autosleutel doet hij de deuren op slot.

''Hier rol jij deze mee?'' Vraagt Yara en duwt de kleine koffer naar me toe. Ik houd hem tegen en rol hem achter me aan. Met ieder een koffer in hand lopen we richting het Campus.

-

Ik kijk naar Yara hoe ze haar kamer opent. We lopen naar binnen en zetten de koffers in een hoekje van de kamer.

''Dus,'' mompelt Yara.

''Dus,'' zeg ik haar na.

''Kom hier,'' zegt mijn vader en opent zijn armen. We lopen naar hem toe en knuffelen elkaar fijn.

''Sorry pap,'' zegt Yara en ik voel dat ze nog strakker knuffelt.

''Geeft niet ik snap het wel,'' zegt mijn vader en geeft ons allebei een kus op onze kruin. In stilte knuffelen we verder. Het is geen ongemakkelijke stilte het is een fijne stilte en ik geniet ervan.

''Eh? hallo?'' Een onbekende meisjesstem verbreekt de stilte. We komen los en kijken naar de deur waar een meisje staat ongeveer de zelfde leeftijd als mijn zus.

''Hoi, ik ben Yara ik ben vanaf vandaag je kamergenoot,'' stelt Yara haar zichzelf voor.

''Oh leuk ik ben Nessa,'' stelt het meisje zich voor en kijkt dan naar ons.

''Ik ben Yade, Yara's zusje,'' stel ik mezelf voor.

''Thomas, hoi,'' zegt mijn vader en zwaait even kort.

''Aangenaam,'' zegt Nessa

''Nou ik denk dat wij maar eens gaan. Ik hoop dat jullie leuke kamergenoten worden en Yara je weet het als er iets altijd bellen.'' Mijn vader geeft Yara nog een knuffel en loopt dan de kamer uit. Dan loop ik naar Yara en knuffel ik haar.

''Ik ga je missen, sis.'' Zegt Yara in mijn schouder. ''Meteen bellen na je eerste schooldag ik wil alles weten,'' zegt ze en houdt mijn schouder vast. Ik glimlach en schud mijn hoofd.

''Komt goed,'' zeg ik en zwaai nog naar de meiden. Pap staat op de gang te wachten en bekijkt wat posters.

''We kunnen gaan,'' vertel ik hem. Hij slaat zijn arm om mijn schouders en zo lopen we naar de auto.

-

Na een hele dag geshopt te hebben in Orlando komen we eindelijk rond 9 uur thuis. Met allerlei tasjes van verschillende winkels loop ik naar de voordeur.

''Hey Yade!'' Roept de bekende stem van Valeria. Ik kijk op en wil zwaaien, maar dat lukt niet echt. Mijn vader opent de voordeur al en loopt naar binnen. Die is me zat we zijn echt te veel winkels in geweest.

''Jo girl!'' Roep ik terug. Ze staat nu wat dichterbij.

''Lekker geshopt?'' Vraagt ze. Ik kijk naar mijn tasjes.

''Nee ik vind het eigenlijk nog niet genoeg,'' zeg ik sarcastisch, waardoor Valeria moet lachen. Valeria woont een straat van me vandaan en haar tante woont tegenover mij. Toen we hier net kwamen zat ze te schommelen op de schommelbank bij haar tante. Ze vroeg of ze kon helpen en dat mocht ze. Het klikte meteen al goed en zo zijn we vriendinnen geworden. Zij is nu ook mijn enige vriendin. De meeste vrienden maak je op school of op na schoolse activiteiten zoals: dansen, football, cheering. Maar daar wil ik nu niet even aan beginnen en aan school al helemaal niet, maar het is jammer genoeg al over een paar dagen.

''Kom je binnen dan houd ik een shoplog,'' zeg ik en loop naar binnen.

''Oké ik houd mijn ouders wel even op de hoogte,'' deelt ze mee.

''Prima,'' zeg ik en schop mijn schoenen uit, want die dingen beginnen nu wel echt pijn te doen.

{ EIND 02}

Yeah! Ik ben trots op me zelf deze deel was namelijk langer dan de vorige.

Vergeet het sterretje niet te vullen!!

Geniet van jullie dag, pretties!

Xxjes