Angel Of The Past ➳ Vmin

0.3~Gelecek~

Eve girdiğimizde annem sofranın başında oturuyordu. Sanırım bizi bekliyordu.

-Biz geldik.

Jimin kovayı yan tarafa koydu ve koşarak sofraya oturdu. Acıkmış olmalıydı.

-Sonunda gelebildiniz. Taehyung uzun zamandır kovayı getirmeni bekliyorum.

Annem azarlar gibi konuştuğunda yüzümde mimik oynamaz şekilde ona baktım.

-Yolda Jimin'lerle karşılaştım ve zamanın nasıl geçtiğini anlamadım.

Annem'in kızgın surat ifadesi gitti ve yerini tebessüm aldı.

-Pekala. Arkadaşınız nerede? Sana onu davet etmeni söylemiştim Taehyung.

Ayağımdaki eskimiş ayakkabıları çıkarıp kenara koydum ve sofraya ilerleyip Jimin'in yanına oturdum. Jimin yemeye çoktan başlamıştı bile.

-Davet ettim. Birazdan gelir.

Annem beni başıyla onayladıktan sonra çatık kaşlarıyla Jimin'in kafasına vurdu. Jimin kafasını yemekten kaldırdı ve elini kafasına koyup dudaklarını büzüp anneme baktı.

-Jimin! Arkadaşın gelmeden yemeye başlamamlısın. Çok ayıp.

Ben gülerken Jimin bana bakıp yüzünü buruşturdu.

-Gülmesene! Canım acıdı.

Ben sırıtıp yüzüne bakarken Jimin gülümseyip annesinin elini tutup öptü.

-Üzgünüm~

Annem kıkırdayıp Jimin'in saçlarını okşadı. Tam o sırada kapı çalmıştı. Ayağa kalkıp hızlı adımlarla kapıya ilerledim ve açtım.

Karşımda gülümseyerek elinde ekmekle duran Jungkook vardı. Tebessüm edip elindeki ekmeği alıp onu içeri davet ettim.

Jungkook içeri girdiğinde annemin önünde eğilip gülümsedi.

-Merhaba bayan Park, ben Jungkook.

Annem gülümsedi.

-Seni zaten tanıyorum Jungkook. Bize katılsana.

Jungkook başını sallayıp sofraya oturduğunda elimdeki ekmeği anneme uzattım. Annem tebessüm edip elimdeki ekmeği aldı.

-Ekmek getirmene gerek yoktu.

Jungkook da gülümseyip başını iki yana salladı.

-Olur mu öyle şey bayan Park, misafirliğe giderken onlara birşeyler götümek gerekir.

-Teşekkür ederiz Jungkook.

Annem ekmeği alıp yanımızdan ayrıldığında Jimin sırıtıyordu.

-Ben icad getirirsin falan sanmıştım.

Jungkook göz devirdiğinde onları gülerek izledim.

-Taehyung.

Jungkook birden bana döndüğünde ona merakla baktım.

-Efendim.

Gözlerini önce saçlarımda daha sonra gözlerimde gezdirdi.

-Gerçekten söylendiği kadar güzelmişsin.

Jimin eliyle Jungkook'un kafasına vurdu.

-Yavşama hemen.

Jungkook göz devirip tekrar bana baktı. Yüzünü yüzüme yaklaştırdığında kafamı geri çektim.

-Gözlerin çok güzel. Nasıl böyle bir renk oluyor? Benim şuana kadar gördüğüm herkesin gözü kahverengi.