Angel Of The Past ➳ Vmin

0.9~Yurt odası~

-Üzgünüz ama şuanda size kalacak yer sağlayamayız.

Bizimkiler hayal kırıklığıyla başlarını eğdiler.

-Neden?

Jungkook umutsuzca konuştuğunda adam üzgünce iç çekti.

-Kasabamız çok kalabalık.

Gözlerimi yere çevirdim.

-Yine de yurdunuz vardır değil mi?

Adam başını bana çevirdi.

-Evet.

Jungkook umutla söze karıştı.

-Bir süre orada kalmamıza izin verin. Biz yerde de yatarız. Sadece bir süre. Sonra hepimiz çalışıp para kazanır ve kendi evimizi alıp kendi geçimimizi sağlarız.

Adam tekrar başını eğdiğinde gözlerimi yaşlı adama çevirdim. Adam gülümsüyordu. Neden?

-Sen onları bana ver Kang, ben onları yetimhaneye yerleştiririm. Sorumlulukları da bana ait.

Bizimkiler sevinçle başlarını kaldırıp yaşlı adama baktıklarında ben gözlerimi kıstım. Neden bizi kabul etmişti? Bunu iyilik için yapmadığına eminim.

-Pekala. O zaman sen onları yurda yerleştir. Ama eğer bir sorun olursa senden sorarım.

Yaşlı adam başıyla yetkiliyi onaylayıp ayağa kalktı.

-O zaman beni takip edin.

Yaşlı adam önden çıktığında bizimkiler de sevinçle peşinden ilerledi.

Gözlerimi evden ayrılmadan önce yetkiliye çevirdiğimde dikkatle beni izlediğini fark ettim. Yoksa beni tanımışlar mıydı?

Evden çıkıp yaşlı adamın peşinden ilerledik. Ara bir sokağa geldiğimizde hızlanıp yaşlı adamın yanına gittim ve onu duvara yapıştırdım.

Herkes şaşkınca bana bakarken adam sırıtıyordu.

-Amacın ne yaşlı adam?

Yaşlı adam kafasını eğip bana bakmaya çalıştığında kafamı daha da yere eğdim.

-Ne amacı?

Sinirle dişlerimi sıktım. Bu adamdan küçük olabilirdim ama bu adam yaşlıydı ve biz sayıca ondan fazlaydık.

-Bizim kim olduğumuzu biliyor musun?

Adam çatallı sesiyle güldü.

-Nereden bilebilirim ki?

Bizimkiler yanıma gelip ellerini koluma koydular.

-O zaman neden sorumluluğumuzu aldın?

Adam sırıttı.

-Bilirsin ben yaşlı ve meraklı bir insanım ve sende gizemlerle dolusun.

Kaşlarımı çattım ve geri çekildim.

-O gizemleri asla çözemeyeceksin yaşlı.

Arkamı döndüğümde adam gülüp yoluna devam etmişti.

Bir süre yürüdükten sonra fazla büyük olmayan döküntü bir yurda gelmiştik. Herkes merakla yurdu izlerken benim gözüm yaşlıdaydı.

-Siz burada bekleyin ben yurdun yetkilisiyle konuşayım.

Yaşlı adam yanımızdan ayrıldığında herkes bana dönmüştü.

-Orada yaptığın da neydi? O adama teşekkür etmemiz gerekirken sen adamı sıkıştırdın.