Satıcı

Bedelini Ödeyecek

"Ebru ne oldu Pamir sinirle evden çıktı." diyerek yanıma gelen abim ile istem dışı dizlerimin üstüne düştüm.

Kafamı öne eğerken ellerimi yapay çimin arasına daldırdım ve sıkmaya başladım.

"Ebru iyi misin sen?" diyerek yanıma eğilen abim ile "O daha gitmeden özlemeye başladım." dedim.

"Ebru ne diyorsun? Kavga mı ettiniz?" diye soran Azra ile sinirle yere yumruk attım. 

"Ayrıldık. Hikayemiz burada bitti. Oysa benim daha çok hayallerim vardı." dedim.

Boran şaşkınlıkla "Pamir senden ayrıldı mı?" diye sordu. Hayır anlamında kafamı salladım ve "Ben ayrıldım." dedim.

"Bir dakika bu çok saçma. Ayrılmak istediysen neden arkasından ağlıyorsun?" diye sordu Nefes.

Gözyaşlarımın arasından "Çünkü onu çok ama çok seviyorum." dedim. "Bu daha da saçma. Seviyorsan neden ayrılıyorsun?" diye sordu Uraz. 

"Bizim işlerim böyle Uraz. Ya işinden ya da sevginden fedakarlık yapmalısın." dedim. Aslında bunun hiçbir alakası yoktu.

"Lan ben yıllardır Azra ile çıkıyorum. İkisinden de fedakarlık yapmadım. Lan Pamir seni çok seviyordu!" diye bağırdı Boran.

Boran normalde konuşmayı bile sevmeyen sessiz biriydi. Pamir'i çok seviyor olmalı ki bağırmıştı.

Abim uyarmak için sertçe "Boran sesini alçalt!" dedi. "Biz zaten artık gidelim." dedi Azra ve hep birlikte gittiler. 

Ağlama şiddetini artarken abim beni kendine çekip sarıldı. "Tamam kuzum ağlama artık." diyen abim ile zorlanarak kendimi durdurdum.

"Abi ben onu çok seviyordum." dedim. "Sevdiğinin ve ayrılma nedenin iş olmadığını biliyorum güzelim. Biraz sakinleş ve bana olanları anlat." dedi abim.

Ona olanları anlatamazdım. Anlatırsam annem, annemiz ölürdü ve Pamir'den ayrılmamın hiçbir anlamı kalmazdı.

Abim beni kucağına aldı ve beni odama götürdü. Abim beni yatağıma bırakırken kapı alacaklı gelmiş gibi çalmaya başladı.

Abim ile kaşlarımız çatılırken hizmetçilerden biri kapıyı açmış olmalı ki kapı sesi durdu ve merdivenden çıkma sesi duyuldu.

Odama Gece Abla gelince kafam öne doğru eğildi. Ona bakacak yüzüm yoktu.

"Lan biz seni sevdik, aramıza aldık, hatta gelin olarak düşündük. Senin yaptığın adamlığa giriyor mu lan!" diye bağırdı Gece Abla.

"Bunu sonra konuşsan Ebru'nun şuan konuşacak hali olduğunu sanmıyorum." dedi abim.

Gece Abla sinirle "Bundan sonra benim bu kızla konuşacak hiçbir şeyim kalmadı. Kardeşimi üzdüyse bunun bedelini ödeyecek!" dedi ve odamdan çekip gitti.