Stroke 5: 3 am

7 0 0
                                    

August 17, 2020. 3:00 am.
St. Augustine Emergency room.

A.A' POV

It's already cracked of the dawn.

3:00 am.

A restful daybreak.

But still, buhay na buhay parin ang aking pagkatao.

Payapa at tahimik ang paligid ngunit hindi tulad ng aking puso.

They say 3:00 am is the scariest time on the clock.

A demonic time as they believe.

They considering devils and other superstitious figures are rounding around within this hour.

A superstition.

But I don't believe on that thing,

I guess, yes, it's scary but with different reason.

3 am is the most scariest time in the clock because it pours all the misery in life.

Brings out all the hurts and pains in your shoulder.

Hindi ka nito papatulugin.

Bubulagin ka nito.

Tatakpan nito ang iyong mga bibig at tenga.

At kahit anong pigil at laban ang iyong gawin, hindi mo ito mapipigilan at malalabanan.

Gagawa at gagawa ito ng paraan para lunurin ka sa kalungkutan.

It will carries out all the dark thoughts inside your powerless mind and heart that slowly stabbing you to death.

Ang mga patak ng luha ang magpapatunay na hindi lang ito ang pinakanakakatakot kundi ito rin ang pinakamasakit na oras sa lahat.

Ipapamukha nito kung gaano ka kahinang tao.

Kung gaano kagulo ang buhay mo.

3 am, the time where darkness forcefully digesting all the bright things inside your own world.

You're the victim, yet you're the killer also who's trying to put a gun on your head.

Wala kang masisi dahil sarili mo ang iyong kalaban.

Mahimbing ng natutulog si Sanya sa aking kaliwa.

At ako, binabasa ko pa rin ang binigay na letter ni Dov kay Lola D.

Pang-sampung beses ko na ata itong binabasa.

At hanggang ngayon, hindi ko pa rin maunawaan ang laman na mensahe ng sulat.

*Inside the letter of Dov*

A.A,

I know you are still recovering from the accident last time.

At dahil sa aksidenteng iyon, hindi na tayo nakapag-usap.

Last time, sabi ko sa iyo, may sasabihin ako.

Kaya sumulat na lang ako para malamaan mo kung ano ang gusto ko sabihin.

We spent our days so happily for about a year.

Oo, napasaya mo ako ng sobra at hindi ko iyon malilimutan.

Lahat ng effort at scarifices mo, lahat iyon, I highly appreciated.

Pero habang tumatagal, hindi ko na nararamdaman na masaya ako.

Painted To Love YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon