Kabanata 17

1K 23 1
                                    

Kabanata 17

Lied



My eyes are fixed at Dylan's while he's talking to my father through the phone. Nakahiga ako sa kama yakap ang isang unan habang nakikinig sa bawat sinasabi nya. I don't know what my father is saying behind the phone but I think he's asking about me. Well, ano pa ba?


"He's fine tito. Pagod lang din po ito sa school kaya ayaw nang umuwi. H'wag po kayong mag alala at bukas ay sabay naman kaming papasok," he said while watching me. "Sige po, thankyou."


Muli akong nag iwas ng tingin ng ibaba na nya ang telepono. Umayos ako sa pag kakaupo ng tumabi sa akin si Dylan nang sagayon ay hindi kami masyadong magkalapit. He's watching me like I'm doing something wrong and it makes me guilty that's why I'm avoiding his gaze.


Nga naman, ayaw nyang matulog ako dito dahil lang may away kami ni papa. He said earlier that i have to reconcile and talk to my father. I said I'm not yet cool so he didn't have a choice but to let me sleep here or else, sa iba ako matutulog.


"Your father has a reason. H'wag ka nang magalit sakanya..."


I rolled my eyes.


"So are you okay with me having a bodyguard?" Sabi ko habang nanatili ang tingin sa unan.


"If he has his reasons then why not? It's for your own good—"


"Stop it, Dy. Naiinis nga ako kay papa dahil ayoko ng gano'n tapos ikaw naman itong namimilit jan," Lumayo ako sakanya sa iritasyon.


He sighed before pulling me towards him. Mas lalo lamang kumunot ang noo ko nang mapagtanto'ng hindi rin pala nya ako kakampihan. Simple lang naman ng dahilan kung bakit galit ako. It's because my father is trying to protect me from nothing! He's treating me like a child who needs a guard where ever i go!


"Hey don't get mad at me..." He pulled me in his chest. "Sinasabi ko lang ang naiisip ko. Ayoko pong maaway,"


He slightly chuckled which made me rolled my eyes more. Dylan is cute but sometimes he's irritating.


"You'll sleep here for tonight. You still have clothes in my closet so you can change, " He assured me.



"Paano ang uniform ko?" Tiningala ko siya.


"I told your father to send your uniforms here co'z his hard headed daughter won't go home,"


I laughed at him as i pinched his waist. He just groaned because of it.

Kagaya ng gusto kong mangyari, doon ako natulog sa mansyon ng mga Jacobo sa gabing iyon. The next morning, it was so unsual to wake up and prepare for school at Dylan's room. I mean, i always sleep here pero ngayon palang iyong may pasok kaya hindi ako sanay.


"This is how it feels pala kapag live in na tayo," I laughed because i think it's fun.


Alas otso ng umalis kami sa mansyon nina Dylan. We planned to grab a breakfast on the nearest fastfood since we're in a rush. Nang makarating sa field ng University ay staka lang kami nag hiwalay ni Dylan dahil magkalayo ang dadaanan namin.



That day went well. Hindi ko masyadong naiisip ang problema namin ni papa dahil magandang nasimulan ang araw ko. I ate lunch with my friends. Thank god kuya Mar didn't know that we used to leave the university during lunch. Hindi ko rin naman alam kung nakabantay pa din siya sa labas but knowing papa, I'm sure he is.



Playing with Fire (Paseo de Luna Series) #2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon