Kabanata 32

1.1K 30 14
                                    

Kabanata 32

Matchy




Agad akong nanakbo papalapit kay Lucas at hinablot ang bata sa harapan ni Dylan. Fear is evident in my face when Dylan's eyes went on me. Nanatili siyang naka luhod sa harapan namin at ngayong nakatayo ako sa harapan n'ya, I can see clearly the pain and anger in his eyes.


Nag iwas ako ng tingin dahil sa takot na naramdaman. I saw how Dylan parted his lips when I pulled Lucas towards me. Hindi ko na rin alam kung saan ba ako natatakot.


"Anak ko 'to?" He whispered. Halos mawalan siya ng boses.


His eyes went back on mine when I didn't answer. I swallowed hardly because of something building up in my throat. Even though tears started falling from my eyes, I can see clearly his pained reaction.


"Tangina, anak ko 'to..." As if he can't take it anymore, he burst out in tears.

My lips parted when he cried infront of me while looking at my son. Hindi ko alam kung anong gagawin ko, kung ilalayo ko ba si Lucas o kung aalis ba kami? I can't move a thing because of his cries...



"Mommy, why is he crying?"


Mas lalong humagulgol si Dylan ng marinig nyang mag salita ang anak ko. He was about to reach my son when I came back with my senses. Agad kong hiniklat si Lucas ng buo kong makakaya papunta sa aking likuran! Dylan got shocked with my sudden movement.


"After running from your responsibilities, aangkinin mo ngayon ang bata?" I said while crying.


"Ayhin—"

"Hindi mo 'to anak, Dylan. Stop dreaming." I said as I hide my son from my back.



Nanlalaki ang mga mata ni Dylan habang pilit na hinahanap ang anak ko. He immediately stood up because of what I did.



"Ayhin, what the fuck are you saying..." He said. Tinuro pa ang bata. "Anak ko yan, you can't hide it from me!"



I scoffed. "Really?! After running from your responsibilities, sasabihin mong anak mo 'to?!"



"Ayhin, I didn't run! My mind was fucked up that night so I told you to go home! Bumalik ako dahil handa ako sa bata but It was you who told me that this baby is not mine! I came back but you pushed me away with your hurtful words!"



I shook my head. Mas lalo lang nasaktan ng ipinaalala nya sa akin iyong araw ng burol ni papa. It was indeed me who pushed him away because I hate him.



"Ayhin, please..." His eyes went behind me. Muli kong tinago si Lucas. "Fuck, please..."



Umiling ako. "I won't give you this child."



His lips parted. Gulantang sa sinabi ko. "Y-You can't do that..." He blinked. "Ayhin—"


"You're my papa?"



Nanlaki ang aking mga mata ng lumabas si Lucas mula sa aking likuran. Dylan's eyes immediately went on him when he went out. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig ng agad siyang buhatin ni Dylan.


"Fuck, Dylan..." I turned my back when I saw him hugging my son. Agad akong tumalikod ng bumuhos ang aking luha.



"Akin na yang b-bata..." I said in fear.



"Mommy, he's my papa?" Lucas said.



My lips parted. Tuloy ang pag agos ng luha ko at wala ng masabi. It is his father and I can't deny it co'z I know I'll break his heart but... ayoko. Ayokong makilala niya si Dylan!



Playing with Fire (Paseo de Luna Series) #2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon